«کاپریس/ کاپریسیو / Capriccio / Caprice» عنوانیست که از قرن شانزدهم به قطعاتی با شخصیت و صفات خاص دادند این قطعه دارای فرمی آزاد و کاراکتری شاد و سرزنده و یا طنز است. کاپریس‌ها پرشتاب و اغلب قطعاتی ویرتوئوزیک هستند. این فرم در آثار متفاوتی به‌کار گرفته شده است. کاپریس در دوران باروک برای آثار کوتاه کلاویه‌ای استفاده می‌شد و برای نمونه یوهان سباستین باخ پارتیتای دو ماژور خود را با یک کاپریس به پایان رساند. مشهورترین کاپریس‌ها مجموعه 24 کاپریس نیکولو پاگانینی است برای ویلن سولو که قطعاتی ویرتئوزیک و مشکل از نظر تکنیک نوازندگی هستند. اکنون وقت شنیدن کاپریس شماره 24 پاگانینی که «وای لی / Way Lee» آن را با گیتار کلاسیک اجرا کرده است.
