ایران دَرودی نقاش سرشناس ایران و جهان در گفت و گو با برنامه شوکران نکات جالبی از زندگی‌اش و سبک کاری‌اش بیان کرد. او در بخشی از این گفت و گو تاکید کرد: «نقاشی مادر سینماست و اکثر کارگردانان بزرگ مثل کیارستمی خودمان یا کوروساوا یکی از نقاشان بزرگ بودند. برایم احترام گذاشتن به هنرمندان باارزش مملکت‌مان خیلی مهم است. اصلا خودم تلاش می‌کنم که بتوانم در این‌باره نقش بزرگی را برعهده بگیرم، چون ملت ما این کار را نمی‌کند. ملت ما آن احترام لازم را به هنرمندش نمی‌گذارد.» درودی با بیان اینکه در شرق نقاشی نداریم، بلکه تزئینات و خطاطی داریم، اظهار داشت: «دو هزار سال عقبیم. 50 سال است که هنر نو، پا گرفته است. این دو هزار سال کمبود فرهنگ نقاشی باعث شده است که ما هنوز بیننده را -که نقش مهمی در خلاقیت هنرمند باشد- آن‌طور که باید نداریم. ما هنوز نمی‌دانیم نقاشی انتزاعی یعنی که خود فرم‌ها و رنگ‌های بدون موضوع می‌توانند نقاشی باشند و این تعریف نقاشی انتزاعی است.» او در بخشی دیگری از این گفت و گو تاکید کرد: «در سال‌های جوانی‌ام، چقدر به من بد و بیراه گفتند و نوشتند، آن هم آدم‌های خیلی معتبری که اگر اسم ببرم ناراحت خواهیم شد و بهتر است از آنها نام نبرم. من خیلی از خوبی‌های زندگی را عمیقا شناخته‌ام و لذت برده‌ام و زخم‌های شدیدی هم خورده‌ام، زخم‌های بی‌ارزشی که خواستند بزنند ولی به من و ارزش کارم صدمه نزدند و خودشان را رسوا کردند.» این گفت و گو را در تابناک می‌بینید.
