شهرداری تهران که پیشتر محل خیز برداشتن برخی افراد نام آشنا برای تکیه زدن به کرسی ریاست جمهوری بود، حالا مدتی است به منطقه سقوط آزاد شهرداران تبدیل شده است؛ اتفاقی که قرار است بار دیگر به زودی رخ دهد!
به گزارش «تابناک»؛ پس از آنکه اصلاحیه قانون ممنوعیت به کارگیری بازنشستگان در مجلس به تصویب رسید و با تأیید شورای نگهبان، جامه قانون پوشید، گمانه زنی‌ها درباره فهرست مشمولان این قانون بالا گرفت و هر روز نام های جدیدی در این خصوص مطرح شد تا جایی که شاهد انتشار فهرست‌های مختلفی بودیم که بر اساسشان، بین چند صد تا چند هزار تن باید از کار خود کناره گیری کنند.
فهرست‌هایی که هرچند دشوار است تشخیص دهیم کدامشان تطبیق کاملی با قانون دارند، در برخی گزینه‌ها با هم مشترک هستند و از جمله این گزینه ها، مشمول شدن شهرداران است؛ شهردارانی که یکی از مشهورترین هایشان، افشانی، شهردار تهران است که از قضا زمان زیادی نیست به این سمت منصوب شده است.
فردی بازنشسته که پس از کش و قوس‌های بسیار به سمت شهرداری تهران انتخاب شده و آن گونه که اعضای شورای شهر تهران مدعی هستند، نمی‌بایست مشمول قانون ممنوعیت به کارگیری بازنشستگان شود؛ اما برخی اظهارنظرها، از جمله سخنان رئیس دیوان محاسبات کشورمان، حکایت از مشمول شدن وی دارد که معنایش خداحافظی افشانی با شهرداری تهران است.
این در حالی است که قانون یاد شده بر منع به کارگیری بازنشستگان در مجموعه‌هایی که به نحوی از انحا از بودجه ارتزاق می‌کنند، تأکید دارد و حتی از آن فراتر، در فهرست مشاغلی که مشمول ممنوعیت به کارگیری بازنشستگان هستند، به شهرداران هم اشاره کرده است. مواردی که همه نشان می‌دهند، افشانی در پایان راهش در شهرداری تهران قرار دارد، مگر آنکه تن به تنزل جایگاه بدهد یا اتفاقی متفاوت رخ دهد.
درباره اتفاقی سخن می‌گوییم که ظاهرا اعضای شورای شهر تهران تمایل زیادی به رقم زدن آن دارد تا جایی که به جای تلاش برای جانشینی وی، می‌کوشند ابتدا از مسئولان مشمول شدن یا نشدن افشانی را استعلام کرده و سپس، راهی برای ابقای وی در سمتش، حتی در صورت مشمول شدن افشانی بیابند یا خلق کنند؛ راهی مانند خارج کردن افراد بازنشسته‌ای که انتخاب می‌شوند، از شمول قانون ممنوعیت به کارگیری بازنشستگان.
نکته جالب توجه اینجاست که می‌بینیم هیچ تکاپویی در شورای شهر تهران برای انتخاب شهردار بعدی و جانشین افشانی در صورت الزام به کناره گیری وی از سمتش شکل نگرفته است. تکاپویی که می‌شد همزمان با استعلام گرفتن از مراجع ذی صلاح یا رایزنی‌ها برای ابقای افشانی آغاز شود تا مبادا کار به جایی برسد که افشانی به در خروج هدایت و بزرگترین و مهم‌ترین شهر کشورمان، بی شهردار شود.
تعللی که پیشتر نیز از این شورا سر زده است؛ اواخر اسفندماه ۹۶ خبر رسید نجفی، شهردار قبلی تهران از سمتش استعفا داده، ولی اعضای شورا همه چیز را به شوخی گرفتند تا سرانجام در اواخر فروردین ۹۷ نجفی از شهرداری تهران برود و اواخر اردیبهشت ماه، پس از کش و قوس‌های فراوان، افشانی جانشین وی شود.
پروسه‌ای دو ماهه که بی شک زیان‌هایی به دنبال داشت، اما کوچک انگاشته شد تا جایی که می‌بینیم در آستانه تکرار آنیم؛ اینکه شهردار باید از کار خود کناره گیری کند، اما نمی‌کند و شورا بر ماندنش اصرار دارد و در نهایت، کنار رفتن شهردار تهران و اتلاف زمانی طولانی برای انتخاب جانشین وی؛ وضعیتی که نشان می‌دهد ظاهرا «شهردار تهران» پست چندان مهمی نیست که اگر بود، نباید می‌گذاشتند حتی یک روز بی متولی بماند، نه اینکه دو بار در یک سال تهران بی شهردار شود!
شوراها به جز هزینه تراشی برای شهرداری هاو افزایش هزینه های شهرداری ها هیچ سود دیگری نداشتند.
گل گفتی هموطن ! اصلا از اون زمانیکه این شوراهای شهر و این بازیها را در اوردن همه چیز شهرها خراب شد و این شورهای کذایی فایده ای جز تحمیل گرفتن پول مفت از مردم نداشته اند ! یک شهردار تحصیلکرده خوب منتخب مردم و مسیولین و السلام . 