«داستان عامه‌پسند / پالپ فیکشن / Pulp Fiction» دومین فیلم بلند سینمایی کوئنتین تارانتینو در مقام کارگردان و محصول سال 1994 است. به نمایش درآوردن ترکیبی کنایه‌آمیز از خشونت و شوخ‌طبعی، داستان غیرخطی، اشاره‌های سینمایی، ارجاعات آن به فرهنگ عامه و برخی دیالو‌گ‌ها، دکوپاژ شماری از صحنه‌های این فیلم و موسیقی متن باعث شده بسیاری از منتقدان، این اثر را همچنان بهترین فیلم تارانتینو قلمداد کنند. ساختار پالپ فیکشن براساس سه داستان متمایز بنا شده‌است که در خط سیر روایت اشتراکاتی نیز با یکدیگر دارند. آدمکش حرفه‌ای، وینسنت وگا شخصیت اصلی داستان نخست، بوکسور حرفه‌ای، بوچ کولیج شخصیت اصلی داستان دوم و همکار آدمکش وینسنت، جولز وینفلد شخصیت اصلی داستان سوم است. با آن‌که هر داستان به مجموعه‌ای از رویدادهای متمایز با دو داستان دیگر می‌پردازد ولی با آن‌ها دارای ارتباط و نقاط اشتراک نیز هست. فیلم با سرقت مسلحانه «پامپ‌کین» و «هانی‌بانی» (القاب عاشقانه‌ای که زوج سارق در صحنه آغازین یکدیگر را با آن خطاب می‌کنند) از رستوران آغاز می‌شود. سپس داستان وینسنت، جولز، بوچ و چند شخصیت دیگر از جمله مارسلوس والاس سردسته گانگسترها، همسرش میا و مشکل‌گشای امور غیرقانونی وینستون ولف را پیش می‌کشد. در نهایت نیز به نقطه آغازین فیلم بازمی‌گردد، در رستوران: وینسنت و جولز که برای استراحت کوتاهی به آن‌جا آمده‌اند، خود را درگیر سرقت مسلحانه‌ای می‌یابند.پالپ فیکشن، نخل طلای جشنواره کن در سال 1994 را ازآنِ تارانتینو نمود؛ انتخابی که با سوت و کف حاضران در اختتامیه کن به نشانه اعتراض همراه شد و تارانتینو نیز در واکنش به اعتراضات خطاب به منتقدان واکنش زشتی نشان داد. جان تراولتا، ساموئل ال. جکسون، اوما تورمن، بروس ویلیس، هاروی کایتل، تیم راث، آماندا پلامر، کریستوفر واکن، کیتی گریفین، استیو بوشمی، پال کالدرون و... در این فیلم سینمایی مقابل دوربین آندری سکولا بازی کردند و سالی منکه این اثر را تدوین کرد. موسیقی متن مشهور این فیلم اثر تازه‌ای نیست و مجموعه‌ای از آثار آماندا پلامر، ال گرین، بروس ویلیس، تورنیدوز، تیم راث، جان تراولتا، جروم پاتریک هوبن، داستی اسپرینگفیلد، دوین ویتاکر، دیک دیل، ریکی نلسون، ساموئل ال. جکسون، ماریا دی میدیروش، ماریا مک‌کی، پیتر گرین، چاک بری، و کوول است. قطعه مشهور این فیلم سینمایی را بر روی تصاویری از این فیلم می‌بینید و می‌شنوید.
