حشمتالله فلاحتپیشه رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی در گفتوگوی تفصیلی با «خانهملت» به تشریح مسائلی درباره وضعیت امنیتی مرزها پرداخت و با اشاره به بازدید از تمامی مرزهای کشور، توضیحاتی درباره بررسی و تصویب لایحه CFT در مجلس داد.
فلاحتپیشه زاده ۱۳۵۰ شهرستان اسلامآباد غرب و استاد دانشگاه نیز هست، وی در این گفتوگو حادثه تروریستی علیه خود را یادآور شد و با اشاره به حوادث تروریستی اهواز و زاهدان در سال 97، گفت که «ستاد مشترک نیروهای مسلح قرار شده موضوع کمکاری دستگاهها در بروز این حوادث را پیگیری کند و اگر صلاح بدانند نسبت به اعلام عمومی آن اقدام کنند».
این مشاور محمدباقر قالیباف در توضیحات خود به سالهای همکاری با شهرداری تهران هم اشاره کرد و قالیباف را گزینه مناسب ریاستجمهوری در سال 92 دانست اما معتقد است که وی در مناظره به راحتی شکست میخورد. فلاحتپیشه همچنین در بخشهایی از اظهارات خود به دولت روحانی انتقاد کرد و از مشکل مسئولان کشور عنوان یکجانشینی را یادآور شد. این مصاحبه را خدمتتان تقدیم می کنیم.
افراد خاص و عام سالها کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس را با ریاست آقای بروجردی میشناختند اما در سال سوم مجلس دهم جنابعالی به عنوان کاندیدای ریاست کمیسیون ثبت نام و در نهایت به عنوان رئیس جدید انتخاب شدید، در مورد فرایند تصمیمگیری و حمایت فراکسیون امید از شما توضیح بفرمایید؟
در کمیسیون امنیت سه جناح اصلی وجود دارد که با وجود اختلاف نظر ارتباط دوستانهای بین آنها برقرار است، البته من عضو هیچ کدام از این جناحبندیها نیستم. در سال اول مجلس دهم طرح 5 گانهای برای اداره کمیسیون امنیت ملی ارایه کردم اما به دلیل رقابت جناحی برای ریاست کمیسیون انتخاب نشدم. برای سال دوم مجلس کاندیدا نشدم، برای سال سوم هم قصد کاندیدا شدن نداشتم تا جایی که همان روز به دلیل انجام سخنرانی در یکی از شهرها مسافر بودم اما برخی از دوستان برای جلوگیری از سفر رفتن، کیف من را هم قایم کردند.
در نهایت به همراه آقایان کواکبیان و نوریان ائتلاف کردیم اما دوستان لطف کردند و مسئولیت را به بنده دادند، لذا رأی گیری در دو مرحله صورت گرفت و در نهایت به عنوان رئیس کمیسیون امنیت ملی انتخاب شدم. من سابقه حضور در کمیسیون با تجربه ده سال ریاست آقای بروجردی را داشتم، وی انسان بزرگواری است که در حوزه سیاست خارجی و داخلی کار کردند اما شرایطی شکل گرفته بود که کمیسیون نیازمند تغییر بود. لذا ورود پیدا کردم و اکثریت اعضای فراکسیون امید هم به بنده رأی دادند.
سال 1397 از فراز و فرودهای بسیاری در حوزه سیاست خارجی برخوردار بود، یکی از لوایح جنجالی تحت عنوان لایحه CFT مجلس هم در این کمیسیون مورد بررسی و در نهایت تصویب قرار گرفت، آیا در جریان بررسی لایحه در کمیسیون یا صحن مجلس از سوی نهاد خاص یا افرادی به شما توصیه2ای هم شد؟
خیر. موضع نهادها مشخص بود، ما نیز شرایط را به گونهای پیش بردیم که موضوعی در قالب توصیه مطرح نشد. در موضوع لایحه CFT روال را به نوعی پیش بردم
یکی از دلایلی که تخصص پارلمانی در برجام رعایت نشد اینکه برجام از دست کمیسیون امنیت ملی خارج شد و خیلی از افراد اصطلاحات سیاست خارجی را برای اولین بار در کمیسیون ویژه شنیدند.
که تجربه برجام تکرار نشود. متاسفانه در زمان بررسی برجام موضوع از اختیار کمیسیون امنیت ملی خارج شد و به نظر یکی از دلایلی که تخصص پارلمانی در برجام رعایت نشد اینکه برجام از دست کمیسیون امنیت ملی خارج شد و خیلی از افراد برخی از اصطلاحات سیاست خارجی را برای اولین بار در کمیسیون ویژه شنیدند.
کمیسیون تخصصی نباید در موضوعات مرتبط کوتاه بیاید، در مورد لایحه CFT هم معتقد بودم که کمیسیون باید به شکل تخصصی مسائل را واکاوی کند، من زمانی که رئیس کمیسیون شدم، چند روزی از تعلیق دو ماهه لایحه CFT در کمیسیون باقی مانده بود، با آقای لاریجانی هم گفتم که اجازه نخواهم داد موضوع به عامل اختلافی در کشور تبدیل شود لذا همه نهادها که نقد و ملاحظه داشتند اعم از سپاه، وزارت اطلاعات، مرکز پژوهشهای مجلس و حتی مدیران عامل بانکها را به کمیسیون دعوت کردم.
شام کاری کمیسیون امنیت برای بررسی CFT
جلسه مشترک با مسئولان اتاق بازرگانی ایران و مسئولان استانهای مرزی که با این مسائل به صورت مستقیم ارتباط داشتند نیز برقرار شد تا نظر بخش خصوصی هم مورد بررسی قرار داده شود، در نهایت که موضوع اختلافی شد؛ شام کاری را با جناب آقای ظریف، وزیر اطلاعات، مسئولان شورای نگهبان، خانم جنیدی معاونت حقوقی رئیس جمهور و سه نفر از نمایندگان و دو نفر از مجمع تشخیص مصلحت نظام ترتیب دادم.
با توجه به ایرادات شورای نگهبان نامهای به مرحوم آیت الله شاهرودی فرستادم و ایشان هم آقای محمدی و سردار وحید را که اختلاف نظر هم داشتند، به این جلسه فرستادند، نمایندگان مجلس هم از سه فراکسیون سیاسی انتخاب شدند که بنابر این نظر آقای کاظم جلالی از فراکسیون مستقلین ولایی، آقای اردشیر نوریان از فراکسیون امید و آقای مجتبی ذوالنور از فراکسیون نمایندگان ولایی دعوت شدند. این شام کاری حدود پنج ساعت طول کشید و در این مدت درباره حق تحفظها در لایحه CFT رأیگیری شد تا نهایت اجماع صورت گرفت زیرا همه معتقد بودیم بدون حق تحفظ نمیتوان به CFT پیوست.
برگزاری جلسه غیرعلنی در صحن با ریاست فلاحتپیشه
برای اولین بار جلسه غیرعلنی در صحن علنی با ریاست بنده برگزار شد در این جلسه حدود 231 نماینده حاضر بودند و همه نهادها، بخش خصوصی، بانکها، دولت، ستاد مشترک و وزارت اطلاعات درباره لایحه CFT گزارش دادند و به سوالات نمایندگان هم پاسخ داده شد. آقای لاریجانی هم در صحن حاضر بودند و گفتند جلسه را ادامه دهید تا سوالات نمایندگان پاسخ داده شود اما برخی از نمایندگان شلوغ کردند و درخواست اتمام جلسه را کردند لذا بعد از دو ساعت برای جلوگیری از اینکه جلسه زیر سوال رود، زنگ پایان را زدم البته در جمع بندی پایان جلسه اعلام کردم که «برای رعایت بیطرفی کمیسیون امنیت ملی هیچ جمع بنی نمیکنم، سوالات خوب پاسخ داده شد لذا دوستان بر همین اساس رأی دهند».
در جریان همین بررسیها و برگزاری جلسات مشورتی با مسئولان و نمایندگان، آیا از سوی افراد یا گروه خاصی تهدید شدید؟
پیامکهایی به اندازه یک کتاب در جریان بررسی CFT به من شد اما هیچ گاه به خاطر لحن بیادبانه درباره آنها صحبت نکردم.
برای کسی که مورد اصابت 197 گلوله قرار گرفته تهدید معنای ندارد، در جریان بررسی لایحه CFT پیامکهایی میشد که اگر آنها را منتشر میکردم یک کتاب میشد اما هیچ گاه به خاطر لحن بیادبانه درباره آنها صحبت نکردم، با افتخار میگویم که من بچه کارگری هستم که با تلاش و درس خواندن به جایگاه ریاست کمیسیون امنیت ملی مجلس رسیدم و تنها آینده کشور برایم مهم است، لذا من بر اساس فهمم عمل کردم به ویژه در پیگیری لوایح سعی کردم بی طرفی خودم را حفظ کنم و همه جوانب را بررسی و موضوعی را اجماعی پیش ببرم. لذا از این تهدیدات نگرانی نداشتم.
در حقیقت ما کنوانسیونها را با حق شرطهای قوی پذیرفتیم به خصوص حق شرط اول در لایحه CFT که معیار را قانون اساسی دانسته و در شرط دوم آوردیم، به شرطی به CFT می پیوندیم که ماده 6 منعی برای شرط گذاری ما نگذارد. لذا دغدغه ای وجود ندارد.
جنابعالی بعد از اینکه به عنوان رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس شدید، برنامه بازدید از مرزها را در دستور کار قرار دادید و روزها و هفتههای بسیاری را به بازدید از مرز اختصاص دادید. لطفا بفرمایید از چه مرزهایی دیدن کردید و به چه خلاءهایی در این زمینه رسیدید؟
امروز (26 اسفندماه) از 17امین بازدید از مرز به تهران بازگشتم، کُردها خود را با افتخار و اصالتا ایرانی میدانند و موضوعی داریم مبنی بر اینکه «وقتی به نقشه ایران نگاه کنی خدا روزی را زیاد میکند» با این دید برنامههایی را در اولویت قرار دادم زیرا به نظرم جمهوری اسلامی ایران تنها از دو تهدید داخلی ناشی از ضعف و ناکارآمدی مدیران و اقدامات ایذایی مرزی دشمنان رنج میبرد بنابراین سفرهای استانی را در سال سوم مجلس دهم آغاز کردم.
ایران به طور حدودی دارای 8 هزار و 700 کیلومتر مرز است که من جز مرزهای استان خراسان جنوبی، از مابقی مرزهای کشور بازدید کردم. برای بازدید مرزهای خراسان جنوبی هم چندین بار هماهنگی صورت گرفت اما مسئولان استان این امکان را فراهم نکردند و انشاالله در فروردین ماه سال جاری از این منطقه بازدید خواهم کرد.
سفر به مرزهایی با فاصله دمای 80 درجه سانتیگراد
در بازدید از هر مرز با آخرین مرزبان منطقه دیدار و گفتوگو کردیم، فاصله دمایی که رفتم 80 درجه سانتیگراد بوده یعنی به مناطقی با دمای 55 درجه سانتیگراد بالای صفر تا مناطقی با دمای 25 درجه سانتیگراد زیر صفر (آذربایجان غربی و کردستان) سفر کردم. درباره هر سفر هم به نهاد مرتبط گزارش دادم و در قالب نامه یا به صورت تلفنی حساسیتها و مسائل را به گوش مسئولان عالی کشور رساندم البته هشدارهایی جدی هم در این خصوص دادم و خوشبختانه در روزهای آخر سال 97 تصمیم خوبی مبنی بر تصویب بودجه فوق العادهای برای مرز اتخاذ شد.
همزمان هم دیدیم که برخی از پیش بینیها عملیاتی شد، جنایاتی در اهواز، خاش، چابهار و میرجاوه صورت گرفت، زیرا در آن سوی مرزهای ما گروههای تروریستی انتحاری به دنبال فرصت برای حمله به کشور ما هستند.
شما در جریان حوادث تروریستی اهواز و زاهدان و در مصاحبههای مختلف اذعان داشتید که کم کاری یا ناهماهنگی دستگاههای داخلی در این دو حادثه تاثیرگذار بوده است اما هیچ گاه از سوی مسئولان مربوطه گزارشی ارایه نشد، آیا این کمکاریها تایید شد یا گزارشی به دستگاه مربوطه دادید؟
در هر 24 ساعت شاید حدود 30 درگیری در مرزهای کشور رخ میدهد، بخشی از این درگیریها سیاسی است و بخش عمده ناشی از ورود کالاهای غیرقانونی و غیرمجاز است. در حال حاضر تامین امنیت مرزها بر عهده مرزبانی و بخشی در اختیار سپاه و بخشی در اختیار ارتش است. این گروهها هم به سختی زحمت میکشند البته اقدامات بزرگی در مرزهای غربی و شرقی صورت داده که نمیتوان عنوان کرد.
با این وجود واقعیت این است که ضعفهایی هم وجود دارد و بخشهایی از مرزبانان نیازمند بودجه هستند. در حادثههای تروریستی و در مقابل جانفشانیها قطعا سهل انگاری یا کم کاری قابل دفاع نیست. متاسفانه در حادثه اهواز و شهادت سپاهیان ما در خاش و زاهدان و حتی در مجلس یک گلوله شلیک نشد. به عنوان مثال در مجلس تروریستها حدود یک دقیقه و نیم مقابل مجلس مواد منفجره را جابه جا کردند اما گویا کسی سر پُست خود نبوده که با دوربین این افراد را رصد و از ورود آنها جلوگیری کند یا در مورد انفجار اتوبوس سپاه در زاهدان، پژوی انتحاری چند دقیقه این افراد را اذیت کرده تا در موقعیتی قرار گیرد که تعداد بیشتری در انفجار کشته شوند. به رغم وجود محاظ هم هیچ گلولهای به سمت تروریستها شلیک نشده است.
با این وجود شما کمکاری دستگاههای مربوطه را تایید میکنید؟
ما گزارشی در این زمینه به مسئولان مرتبط ارایه کردیم، ستاد مشترک نیروهای مسلح قرار شده موضوع را پیگیری کند و در صورت صلاحدید نسبت به اعلام عمومی اقدام کند.
پیش از این حوادث تروریستی خود شما در معرض حادثه تروریستی قرار گرفتید، در مورد وقوع این حادثه توضیح میفرمایید؟
صبح در جلسه شورای تامین استان کرمانشاه اعلام کردند که منطقه آلوده است، ما به رغم اینکه محافظ داشتیم و با کاروان 25 نفر از مدیران و مدیران کل استان بودیم، به یکباره متوجه شدم که همزمان با صدای رگبار تمام شیشههای ماشین توی صورت ما خُرد شد لذا خود را کف ماشین انداختیم. تروریست ها حدود 2 دقیقه از هفت متری شلیک میکردند که به موجب آن دوستانی از ما مجروح و شهید شدند. زمانی که راننده ما شهید شد من برای جلوگیری از اینکه ماشین به سمت دره هزار متری نرود، فرمان را چرخاندم در همان هنگام گروهکها خشاب را عوض کردند و شروع کردند به رگبار مجدد. در آن لحظه دست من گلوله خورد. حزب پاک (آزادی کردستان) مسئولیت آن حادثه تروریستی را پذیرفتند.
مجروحانی که بیرون از خودروی ما بودند بعد از این اتفاق گفتند که تروریستها با هم بگو مگو میکردند و علا رغم اینکه یکی از آنها اصرار به فرار داشت دیگری تاکید میکرد که هنوز فلاحتپیشه زنده است و باید تیراندازی کنیم.
جنابعالی در سالهایی مشاور آقای قالیباف بودید؟ آیا با ایشان اختلاف نظر سیاسی نداشتید زیرا به نظر در جریان بررسی لوایح چهارگانه در مجمع تشخیص مصلحت نظام وی با شما اتفاق نظر نداشتند.
زمانی که به عنوان نماینده مجلس هشتم انتخاب نشدم، آقای قالیباف حکم مشاور بین الملل شهرداری تهران را برای من زد لذا برای مدت 2 سال در این پست فعالیت داشتم.
حوزه های بین الملل مربوط به شهرداری سیاسی نبود مثلا موضوعاتی مانند همکاری فرهنگی بین تهران و کلانشهرهای دیگر دنیا را پیگیری میکردیم که موضوعات اختلافی نیستند. در مجمع تشخیص هم نظر تاخیر رأی به لوایح پالرمو و CFT را آقایان باهنر و قالیباف مطرح کردند لذا هرچند وی به این لوایح انتقاداتی دارد اما مخالف جدی نیست.
آیا در مباحث انتخاباتی به خصوص در زمان انتخابات ریاست جمهوری سال 1392 با آقای قالباف هم نظر بودید؟ وی را گزینه مناسبی برای رئیسجمهوری میدانستید؟
آقای قالیباف را در مقطع زمانی سال 92 برای ریاست جمهوری خوب میدانستم زیرا کشور ما نیازمند کارهای کارآمدی بود البته من همان زمان هم نقدهایی به ایشان داشتم و درجلسهای هم به وی گفتم فسادهایی در شهرداری شکل میگیرد که اگر کاری نکنید به اسم شما تمام میشود.
من قالباف را فردی کاری دیدم، شهرداری تهران حوزهای است که فساد در آن غیرقابل انکار است. افرادی هم املاکی را بین خود توزیع کردند که در این میان به آقای قالیباف هم ظلم شد زیرا متاسفانه قوه قضاییه هنوز برخوردی با آنها نکرده است. با این حال فکر می کنم در شهرداری خوب کار کرد چراکه همزمان چند صد پروژه فعال در تهران وجود داشت، یکی از ضعف های کنونی شهرداری اینکه هیچ پروژه فعالی را در شهرداری نداریم و به نظر پروژهها متوقف شده است.
قالباف آدم سیاسی نیست/ او همیشه در مناظرهها شکست میخورد
قالباف برنامه توسعه کاری خوبی داشت منتهی آدم سیاسی نیست، به وی گفتم به راحتی اعلام کنید و وارد فضای سیاسی نشوید، قالیباف در مناظره به راحتی شکست میخورد همیشه هم به شوخی گفتم که قالیباف 15 دقیقه اول مناظره را حمله میکند اما در نیمه دوم حتی نمیتواند از خود دفاع بکند. این ضعفی است که ایشان دارد.
متاسفانه افرادی که در جمهوری اسلامی رأی میآورند کسانی هستند که در یک شب مناظره فضا را دست میگیرند در حالی که ضعفهای دولت آنها عملی است. آقای روحانی مدیون مردم است من در سفرهای مرزی که میروم دلم برای مردم می سوزد، زیرا خیلی از گرهها نیازمند یک جلسه هماهنگی یا یک تماس تلفنی است.
ضمن انتقاد از دولت به موضوع مرزها باز اشاره فرمودید، آیا در بازدیدهای مرزی خود خلاءهایی وجود داشت که ناشی از ناکارآمدی یا ضعف دولت باشد؟
تکرار میکنم که بسیاری از گرهها نیازمند یک جلسه هماهنگی یا یک تماس تلفنی است، متاسفانه در صدا و سیما جلساتی از مسئولان نظام پخش میکنند که تنها وقت را برای سپردن به مسائل غیر اساسی کشور صرف میکنند، اما فرصتی برای گرهگشایی مردم نمیگذارند به عنوان مثال در جریان بازدید از مرزهای جنوبی، دیدم که در چابهار دهها استخر شیلات وجود دارد اما یک نهاد نظامی جلوی آب را گرفته و نیمی از استخرهای فعال را غیرفعال کرده بود و اجازه ورود آب دریا به این استخرها داده نمیشد. بعد از سفر جلسهای در کمیسیون امنیت ملی مجلس گذاشتیم و مشکل را حل کردیم و اجازه داده شد تا 150 متر مربع آب دریا به استخرها وارد شود.
در ایام اربعین مرز مهران بسته میشود لذا کامیونها نمیتوانند به عراق سفر کنند، این اتفاق سبب شده تا ما هر ساله شاهد اُفت 30 تا 40 درصد تجارت در این مسیر باشیم، با بازگشایی مرز چنگوله و چیلات هم کامیونها در تمامی سال میتوانند به راحتی تردد کنند، اما این کار صورت نگرفته است. بارها فریاد زدیم مرز سومار در عراق را باز کنند در نهایت و به سختی این مسیر باز شد، در همین یک سال اخیر توسعه مناسبات کشور تنها از مرز سومار انجام میگیرد.
در مرز پرویزخان که بالاترین رشد صادرات در کشور را داشته، 15 هکتار زمین خاکی است و با وجود تخصیص بودجه به دلیل زد و بندها که آقایان میخواهند پیمانکارانشان کار را دست بگیرند، این مسیر هنوز آسفالت نشده است. رئیسجمهور کجا از این موضوعات خبر دارد؟ آقایان پشت میز خود نشستند و در سفرهای استانی هم به مرزها نمیروند.
رئیسجمهور و رهبری فرصتی برای ارایه گزارش بازدیدهای مرزی نمیدهند
من هر چه تلاش کردم تا فرصتی به من داده شود برای برگزاری جلسهای با رهبری یا رئیسجمهور جهت ارایه گزارشی درباره وضعیت مرزها، به من فرصتی ندادند. بارها نامه نوشتم تا کاری صورت بگیرد اما نشد، متاسفانه گاها مصاحبه هایی می کنم که به مذاق آقایان خوش نیامده است از این رو توجهی نمیکنند.
در مورد از بین رفتن نسل آبزیان خلیج فارس توسط افرادی به وسیله رانت هر چه گفته شده کم گفته شده است. من از نزدیک شرایط را دیدم و بسیار متاسفم برای مسئولانی که تلفنی یا حضوری اطلاعات دروغ به من دادند.
من در جریان این بازدیدها به استان هرمزگان سفر کردم و با مسئولان و مردم عادی صحبت کردم، مردم عادی میگفتند که ماهی کیلویی 8 هزار تومان را کیلویی 130 هزار تومان باید بخرند، متاسفانه در هرمزگان شرکتهایی با رانت کشتیهایی را اجاره کردند، کشتیهایی که میتوانند تور خود را تا عمق 200 متری دریا ببرند و همه ماهیان کف دریا و حتی ماهیان بومی آنجا را صید کنند. در این سفر متوجه شدم در مورد از بین رفتن نسل آبزیان خلیج فارس توسط افرادی به وسیله رانت هر چه گفته شده کم گفته شده است. من از نزدیک شرایط را دیدم و بسیار متاسفم برای مسئولانی که تلفنی یا حضوری اطلاعات دروغ به من دادند.
گزارش غلط به مقامات کشور داده میشود
کجا آقای رئیس جمهور یا نمایندگان رهبری از این شرایط بازدید کردند، متاسفانه گزارش غلط به مقامات کشور داده میشود. به عنوان مثال دفتر وزارت امور خارجه در خراسان جنوبی سال ها تعطیل بود، این دفتر با مذاکره باز شد.
حضور مسئول دارای شان ملی در هر کجای این کشور میتواند گرههایی را باز کند لذا به عنوان رئیس کمیسیون امنیت ملی با تلفن خیلی از مسائل را حل کردم در حالی که من در کشور قدرتی ندارم و تنها برخی از افراد میترسند اگر کار مورد نظر را پیگیری نکنند، کمیسیون گزارش دهد.
بزرگترین مشکل کشور یکجانشینی مسئولان است
بزرگترین مشکل کشور ما یکجانشینی مسئولان است، بعد از آن کسانی در حق ملت خیانت میکنند گزارش را به گونهای به مسئولان میدهند که آنها دوست دارند. ما در مرزهای خراسان رضوی گیتهایی را در مرز افغانستان درست کردیم که مزاحم هستند، در حالی که این گیت باید در مرز ترکمنستان زده شود تا مانع ورود مواد مخدر به ترکمنستان شود اما اقدامی صورت نگرفته لذا ترکمنستانیها بارها این مسئله را گوشزد کردند.
در دریای خزر از 10 کشتی روسی که به سمت ایران میآید، 9 کشتی خالی به روسیه بر میگردد، روسیه کالای ما را نمیبرند و در این سالها اقداماتی برای
در مشکل کشور ما مسئولان بی حال و مشاوران مجیزگو هستند، افرادی که واقعیات را نمیگویند و مسئولان هم بر این اساس درست تصمیم نمیگیرند.
افزایش تبادلات اقتصادی با روسها صورت نگرفته است. در این مدت که سفر کردم واقعیتی که وجود دارد اینکه مسئولان در حالی که باید مرزها را تقویت میکردند، مرزها را رها کردند. مشکل کشور ما مسئولان بی حال و مشاوران مجیزگویی هستند که واقعیات را نمی گویند و مسئولان هم بر این اساس درست تصمیم نمیگیرند.
به موضوع مبادلات اقتصادی ایران و روسیه اشاره کردید، چرا تاکنون ایران به عضویت گروه اقتصادی بریکس درنیامده است؟
بریکس دارای بندی است تحت این عنوان که "بنایی برای چالش با قدرتهای دنیا را ندارد"، این موردی است که به صورت تلویحی گفته شده و چون ایران وارد شرایط تحریمی و چالشی است، عضویت ما در بریکس کامل نشده است البته معتقدیم که باید تلاش کنیم تا این عضویت صورت بگیرد.
آیا کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس تاکنون به موضوعات مجرمان سیاسی و مفسدان اقتصادی ورود کرده است؟
خانوادههای متهمین و مجرمان سیاسی، فرقهها و غیره که به کمیسیون مراجعه کردند و درخواست عفو داشتند، را پیگیری کردیم اما برخی نتایج عکس داشت. مثلا در مورد آقای اسماعیل بخشی کمیسیون تلاش کرد تا موضوع را حل کند اما وقتی ما اعلام کردیم که وزارت اطلاعات گفته این فرد شکنجه نشده است، پروژهای علیه کمیسیون شکل گرفت.
وضعیت افرادی را هم پیگیری کردیم که هیچ گاه خبری و رسانهای نشده است، ما باید در شرایط کنونی مجلس را به عنوان مأمن قرار دهیم تا افراد مسائل و حتی نقدهای خود را مطرح کنند.
آیا به بحث حصر ورود کردید؟
در این مورد حضرت آیتالله خامنه ای از جایگاه رهبری و آقای روحانی از جایگاه رئیس شورای عالی امنیت ملی میتواند ورود کنند. در مجموع موضوع باید زودتر تعیین تکلیف شود زیرا به سود کشور است.
به موضوع حصر ورود نکردم، بحث حصر مسئولیت شورای عالی امنیت ملی است که زیر نظر مستقیم ریاست جمهوری است، وی باید موضوع را در دستور کار قرار دهد، از مجلس هم آقای لاریجانی در این شورا هستند. معتقدم حتی آقای میرحسین موسوی و خانم رهنورد از اینکه عدهای بخواهند از حصر آنها سوء استفاده کنند، ناراحت هستند. این افراد خیلی اوقات نمیپذیرفند که افراد به دیدنشان بروند. البته جمهوری اسلامی به حدی از ظرفیت لازم برخوردار است که میتوانست حصر را برطرف کند. رهبر معظم انقلاب هم بارها نظرات رأفت را اعلام کردند، در این مورد حضرت آیتالله خامنه ای از جایگاه رهبری و آقای روحانی از جایگاه رئیس شورای عالی امنیت ملی میتواند ورود کنند. در مجموع موضوع باید زودتر تعیین تکلیف شود زیرا به سود کشور است.
آیا کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی به موضوعات فرهنگی مانند حجاب که با آنها برخوردهای امنیتی میشود یا طرح برخی اظهارنظر گروههای سیاسی مبنی بر رخداد فتنه در سال 98، ورود کرده است؟
خیر، تاکنون کمیسیون به این مباحث ورود نکرده است، قانون و مسئولان اجرایی مشخص هستند، تنها بحثی که همواره در کمیسیون پیگیری کردیم، بهانه زدایی از دشمنان در موارد مختلف است. موضوعات حجاب یا آسیبهای اجتماعی راهکار غیر سیاسی و غیرامنیتی دارند. ما در کمیسیون سعی کردیم وارد فضاها و جریانات خبری و حاشیه ای نرویم، در واقع ما به دنبال تنشزدایی هستیم تا کشور وارد بحران جدید نشود.
ما ضمن رصد سیاستهای منفی شکل گرفته علیه ایران باید جریانات مثبت را هم رصد کنیم، به عنوان نمونه در مدت اخیر 53 دستگاه در حوزههای فعال اقتصادی، سیاسی و فرهنگی آمریکا به کنگره نامه نوشتند و تاکید کردند که آمریکا باید به برجام برگردد، خانم نانسی پلوسی هم اعلام کرد که سیاست کنگره هم به هیمن صورت است. همین موضوع باید در نظر گرفت.
موضوع دفاع را هم زمانی که بودجه سال 98 به مجلس آمد، نامه نوشتیم و مخالفت کردیم که الزامات دفاعی در بودجه دیده نشده است و حداکثر الزامات دفاعی را سعی کردیم ببینیم.
آقای دکتر پس از سالها حضور در عرصه سیاسی به کدام سیاستمدار داخلی علاقهمند هستید؟
موافق سیاستمداران اهل مدارا و اهل گفتوگو در هر دو جناح هستم، افرادی که به دنبال حذف طرف مقابل نیستند را بیشتر برای کشور مفید میدانم و خود را به آنها نزدیک میدانم. آقای علی لاریجانی را می پسندم. در جریان راست افرادی چون مرتضی نبوی و محمدرضا باهنر را قبول دارم و در جریان اصلاح طلب آقای محمدرضا عارف یا مسعود پزشکیان را میپسندم.
سیاستمدار خارجی چطور؟
در دنیای خارج آقای ترامپ کسی است که کاملا الزامات و منافع ملی کشور خود را با نگاه کاملا واقع گرایانه و سیاسی در تعاریف غربی پیش میبرد و از قدرت آمریکا در راستای منافع کشور خودش استفاده میکند اما در قبال جمهوری اسلامی ایران بدترین سیاستها را در طول تاریخ شکل داده است. خانم موگیرینی هم سیاست مبتنی بر صلح طلبی دارد لذا اگر سر طیف جنگ را ترامپ و نتانیاهو بدانیم سر دیگر خانم موگیرینی است که صلح را دنبال میکنند.
آیا در سال چهارم مجلس دهم کاندیدای ریاست کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی میشوید؟
مشخص نیست، کمیسیون ما کمیسیونی است که همه اعضای آن میتوانند رئیس باشند، افراد قوی هستند من در سال 97 کارهای کردیم و اگر قرار باشد باز بیایم برنامهای را ارایه خواهم کرد.
آیا کاندیدای مجلس یازدهم میشوید؟
به هیچ عنوان برنامهای برای مجلس یازدهم ندارم.