«تعطیلات خود را چگونه گذراندید؟»؛ اگر قرار بود به مانند چند دهه قبل، آغاز به کار مدارس بعد از تعطیلات نوروزی با این موضوع انشا همراه باشد، احتمالا انشا‌های نوروزی ۹۸ منبع جالب توجهی برای مستندسازی وقایعی به دست می‌داد که در همین روز‌های اندک سپری شده از سال رقم خورده‌اند.
به گزارش «تابناک»؛ احتمالا طی همین دقایقی که مشغول خواندن این متن هستید، برخی مناطق دیگر کشورمان طعمه سیلاب می‌شوند و خسارات جدیدی به شماری از هموطنانمان تحمیل میشود. خساراتی که مسئولان وعده جبرانشان را داده و بر این وعده اصرار می‌ورزند، اما ظاهرا اطمینان به تحقق این وعده برای برخی از هموطنانمان ساده نیست.
صحبت درباره خساراتی است که هرچند برخی برآورد‌ها درباره‌شان منتشر میشود، هنوز عدد و رقم مشخصی درباره میزانشان در دست نیست؛ خساراتی که در حال افزایش هستند و تلاشی وسیع و فراگیر برای کاستن‌شان در جریان است. تلاشی از جنس سینه سپر کردن مقابل سیلاب که گاه به موفقیت می‌رسد و دست افشانی به دنبال دارد و گاه به شکست می‌رسد و آه و فغان همگان را به دنبال دارد.
تلاشی که ممکن است از آن بی اطلاع باشیم و گمان کنیم همه چیز پایان یافته و اوضاع به روال عادی بازگشته است، همان گونه که چند روزی از سال ۹۸ سپری شده بود و مسئولان و به دنبال ایشان، بسیاری مان نمی‌دانستیم بخش‌هایی از استان گلستان را سیلاب فراگرفته و بسیاری از هموطنانمان نوروزشان پیروز نیست. مردمانی که هنوز زندگی شان به روال عادی بازنگشته و دار و ندارشان بر آب است.
رویدادی که نقطه شروع حوادث پرشمار نوروزی بود. حوادثی از جنس سیل و سیلاب که وقتی در دروازه قرآن شیراز روی ترسناک و هولناکش را بروز داد و چندین کشته بر جای گذاشت، تازه به خطرناک بودنش پی بردیم و کوشیدیم از تکرارش جلوگیری کنیم و نتیجه، سفر رئیس جمهور به خوزستان پیش از ورود موج بارش شدید به کشور و آماده به همه دولتمردان و نهاد‌های مدیریت بحران و دستگاه‌های امدادی بود. آماده باشی که موجب شد به رغم وارد آمدن خسارات بسیار به مناطق وسیعی از کشورمان، فاجعه انسانی رقم نخورد.
فاجعه‌ای که با گرفتن جان ۲۱ تن از هموطنانمان در شیراز، ورودش را به بسیاری از نقاط کشورمان نوید داده بود، اما پیشگیری‌های صورت گرفته، هشدار‌های صادر شده و تلاش‌های به انجام رسیده مانع از ظهور و بروزش شد؛ هرچند جان باختن ۶۷ تن (بر اساس آماری که ۱۶ فروردین منتشر شده) بر اثر سیلاب هم نمی‌تواند پیروزی لقب گیرد و در نهایت، شکستی ولو کوچک به شمار می‌آید. شکستی که ابعادش به نسبت پیروزی‌های به دست آمده، خیلی کوچک است.
کدام پیروزی؟ اینکه نهاد‌های نظامی پیش از هرگونه فراخوانی در صف مقدم پیشگیری از سیلاب و امدادرسانی قرار گرفتند، همه نهاد‌ها و دستگاهها و ارگان‌ها دوشادوش هم حرکت کردند، تدابیر مفصلی برای پیشگیری از سیلاب در دستور کار قرار گرفت و اجرایی شد و هموطنانمان به مانند همیشه چشم انتظار یاری مسئولان نشدند و برای کمک به آسیب دیدگان سیلاب دست به کار شدند.
پیروزی‌هایی که ناب‌ترین نمونه آن در شیراز به ثبت رسید. زمانی که اهالی این خطه بر سیل زدگان آغوش گشودند تا مبادا رویداد تلخ رقم خورده، با آوارگی و بی خانمانی مسافران تلخ تر شود. آغوشی که لازم است حالا همه ایرانیان برای اهالی سیل زده دیگر نقاط ایران بگشایند تا هر چه سریع تر خسارات وارد آمده به امثال پلدختر و معمولان و مناطق دیگر، خسارت ناشی از سیلاب باشد، نه خسارات ناشی از بی توجهی و کوتاهی.
توجهی که اگر بموقع به سیل زدگان معطوف شده و با تحقق وعده مسئولان همراه شود، می‌توان امیدوار بود نوروز ۹۸ که از شکست نجات یافته و به خاطره‌ای تلخ برای همیشه تبدیل نشود، بلکه خاطره سیلابی باشد که از خساراتش پیشگیری شود، بحران ناشی از آن مهار شد و در نهایت خسارت‌های ناشی از آن خیلی زود و سریع جبران شد.
چند دهه قبل که مردم توان سفر نوروزی نداشتند که انشای سفر بنویسند و فقط انشای سیزده به در و میهمانی می نوشتند
پروژه دشمن؟این توهم دشمن کی قراره از این مملکت بره؟ 
