هموطنان پلدختری عزیزم
سلام واقعا با دیدن این عکسها تنم به رعشه افتاده و گریه امانم را نمیدهد. واقعا نمیدونم چه باید گفت و چه میتوان گفت اما به هر حال مشیت الهی بوده و کاربش نمیشه کرد . بخدا شما عزیزانم را درک میکنم خونتون زندگیتون و رفاه و آسایشتون دستخوش چنین اتفاق عجیب و غریبی شده. اما حتی در این وانفسای اقتصادی که هر روز هشتمون گروی نه امان است باز هم شما را تنها نخواهیم گذاشت همونطور که شما هم کرمانشاه و سر پل ذهاب و ورزقان و بم و رودبار و .... را تنها نگذاشتند. دوستتون دارم و امیدوارم که هر چه زودتر به جایی که قبلاً در آرامش بودید برسیید