راهبرد روس ها در خاورمیانه مبتنی بر اتحاد و ائتلاف با هیچ از بازیگران عمده منطقه ای نیست و به دنبال آن بوده تا با تمامی بازیگران اثرگذار منطقه ای، موازی و همزمان کار کند.
به گزارش «تابناک»؛ کنشگری روس ها در خاورمیانه، تابعی از منافع آن هاست و خود را به هیچ بازیگری ـ جداگانه ـ متعهد نمی دانند.
در این میان، بازیگری آن ها در بحران ها و تحولات خاورمیانه نیز از همین منطق راهبردی پیروی می کند. بحران یمن نمونه مشخصی از این گونه الگوی رفتاری روس هاست؛ جایی که آن ها هم با حوثی ها و ایران ارتباط نزدیکی دارند و هم عربستان و امارات، به گونه ای که از یک سو، قطعنامه شورای امنیت علیه ایران و انصارالله در یمن را وتو می کنند و از سوی دیگر با موضع عربستان و امارات در بحران یمن همراه می شوند.
در همین زمینه، پایگاه آمریکایی «المانیتور» در مطلبی به راهبرد روس ها در یمن پرداخته و مدعی شده که مسکو با همکاری امارات متحده عربی به دنبال ایجاد یمن مستقل جنوبی است.
در بخشی از این مقاله آمده است: هرچند سوریه و لیبی از اولویت بالاتری در سیاست خارجی روسیه در خاورمیانه برخوردارند، مسکو به تازگی فعالیت های خود برای کار با گروه های متعدد یمنی جهت کمک به حل و فصل بحران در این کشور را آغاز کرده است.
در عین حال، با در نظر گرفتن روابط بلندمدت روسیه با یمن، مسکو نیز منافع خود را در این کشور دنبال می کند. به همین دلیل، مسکو ارتباطات موجود با طرف های درگیر را حفظ کرده و برای ایجاد امکانات جدید تلاش می کند.
عيدروس الزبيدي، رئیس شورای انتقالی جنوب(STC) و سعید بن بریک، رئیس مجمع ملی در شورای انتقالی جنوب اخیرا به دعوت وزارت خارجه روسیه به مسکو سفر کردند. شورای انتقالی جنوب در سال 2017 تحت هدایت امارات متحده عربی در عدن ایجاد شد. هدف استراتژیک این اقدام، تشکیل مجدد کشور مستقل یمن جنوبی است که از سال 1967 تا 1990 با نام رسمی جمهوری دموکراتیک خلق یمن کشوری مستقل بود. این کشور در ۲۲ آوریل ۱۹۹۰ با جمهوری عربی یمن (معروف به یمن شمالی) متحد شد و جمهوری یمن را تأسیس کرد.
شورای انتقالی یمن متشکل از گروه های ستیزه جوی مقاومت جنوب است که از سوی امارات متحده آموزش و تجهیز شده اند.
بیشتر بخوانید
گفتنی است، سفر الزبیدی به مسکو با سفر ولادیمیر دِدوشکین سفیر روسیه در یمن به شهر عدن ـ شهر مرکزی در جنوب یمن ـ که قرار است کنسولگری روسیه در آنجا بازگشایی شود، همزمان شد. این کنسولگری می تواند نفوذ روسیه بر شورای انتقالی را که اکثر مناطق جنوبی را در اختیار خود دارد، بیشتر کند و در مقابل وابستگی مسکو به دولت منصور هادی را کاهش دهد؛ بنابراین، مسکو بعد از امارات متحده عربی ـ با توجه به نفوذی که بر شورای انتقالی دارد ـ نقش «قدرت سوم» را در آنجا ایفا می کند.
ذکر این نکته ضروری است که یمن جنوبی در فاصله سال های 1967 تا 1990 که تحت عنوان جمهوری خلق یمن یا جمهوری عربی یمن یک کشور مستقل را تشکل داده بود، تحت نفوذ و حمایت شوروی قرار داشت. تعدادی از مقامات کنونی شورای انتقالی جنوب نیز در شوروی آموزش دیده اند.
از سوی دیگر، مسکو پس از سال 2017 هرچند ارتباطات خود با انصارالله را حفظ کرد، این کشور مأموریت دیپلمایتک خود در صنعا (پایتخت انصارالله) را بست و از این گروه وابسته به ایران، بیش از پیش دور شد و شروع به همکاری با منصور هادی و ائتلاف سعودی کرده است.
روس ها به زودی متوجه شدند که منصور هادی، مهره چندان اثرگذاری نیست و به تدریج در حال واگذاری رهبری خود به گروه های تحت حمایت امارات به ویژه شورای انتقالی جنوب است. لذا، مسکو روابط خود با شورای انتقالی و گروه های وابسته به آن را تقویت کرده و به نظر می رسد به همراه امارات متحده عربی به دنبال طرح بلندپروازانه تأسیس دوباره کشور مستقل یمن جنوبی باشد!
این طرح وقتی تقویت می شود که بدانیم اخیرا امارات متحده عربی به شریک قابل اتکایی برای روسیه تبدیل و مواضع دو کشور در بحران های منطقه ای به یکدیگر نزدیک شده است. به ویژه در سوریه که اماراتی ها با تشویق روس ها، سفارت خود در دمشق را بازگشایی کردند. روسیه نیز از متحدان امارات در منطقه از جمله از خلیفه حفتر در لیبی حمایت کرده است.
حال پرسش مطرح این است: آیا قرار است روس ها در یمن با همکاری و اتحاد با امارات، منافع ایران و انصارالله را با چالش مواجه کند؟ در واقع، طرح تقسیم یمن و تشکیل کشور یمن جنوبی چه چالش ها و فرصت هایی را برای انصارالله و متحدش ایران به همراه خواهد داشت؟
در این زمینه، دو فرضیه مطرح می شود: نخست اینکه این طرح روس ها ممکن است در راستای منافع و ملاحظات راهبردی ایران در یمن نباشد. از این جهت که مسکو بدون توجه به ملاحظات ایران در زمینه تمامیت ارضی یمن، به دنبال تقسیم یمن به دو کشور شمالی و جنوبی است؛ آنچه در دوران جنگ سرد شاهد بوده ایم.
دوم؛ برخی ناظران از همان ابتدا بر این باور بودند که با تقسیم یمن به دو کشور، منافع تمامی طرفین و از جمله ایران و محور عربستان می تواند تأمین شود. در واقع، از این طریق هم نزاع میان شمال و جنوب از بین خواهد رفت و هم سطح تنش میان ایران و محور عربستان. لذا از دیدگاه این صاحب نظران، طرح روس ها می تواند منافع ایران را نیز به خوبی تأمین کند.
در هر جایی که سرمایه مردم ایران را خرج می کنند در نهایت منافع روسیه تامین می شود آیا این تصادفی است؟! 
خیر 
