به رغم آنکه سیلاب‌های اخیر برخی از هموطنانمان را به این باور رسانده که خشکسالی‌های وسیع و شدید کشورمان پایان یافته و وارد دوران ترسالی شده ایم، خشکسالی در مناطقی از کشورمان با قوت ادامه دارد تا جایی که جان می‌رباید و درد می‌زاید.
به گزارش «تابناک»؛ اگر تا چند قرن پیش، ایران را کشور قنات‌ها و مدیریت آب می‌شناختند و دانش حفر چاه‌های افقی یکی از صادرات کشورمان بود، حالا تصویری از ایران به جهان عرضه می‌شود که حکایت از کلنجار رفتن با بی آبی و نگرانی‌های روزافزون در این خصوص است.
تصویری که گاه با اتفاقات و اخباری، مهر تأیید می‌خورد تا بحرانی بودن اوضاع آب در کشورمان پررنگ‌تر جلوه کند؛ رویداد‌هایی مانند جان باختن چند دختربچه کم سن و سال در چاله‌هایی که برای انبار کردن آب در حومه روستا‌ها در سیستان و بلوچستان حفر می‌شود.
رویداد دردناکی که جان منیره، مریم و یسرا را ربوده و دلیل آن، غرق شدن این سه دختربچه در «هوتگ» عنوان شده است؛ در همان گودال‌هایی که کنار روستا‌ها حفر می‌کنند تا آب ناشی از بارش و سیلاب را در آن جمع کرده و بعد به مصرف اهالی روستا و احشامشان برسانند.
گودال‌هایی پر از آلودگی و بیماری که برای امثال این کودکان ناآشنا به شنا مرگبار هستند؛ هرچند در عالم واقع، باید آن‌ها را زندگی بخش خواند، چون تنها منبع آب در دسترس شمار زیادی از هموطنانمان هستند. منبع آبی راکد و محدود که هرگز قرار نبوده و نیست از اشکالات متعددش خلاص شود.
وضعیتی که ظاهرا باید به آن خو گرفت؛ به این منابع آبی خطرناک که می‌توانند جان کودکان پرشماری را در آینده بگیرند یا زمینه ساز ابتلای بسیاری از هموطنانمان به انواع و اقسام بیماری‌های گوارشی شوند. آسیب‌هایی که در کمین محرومانی نشسته که هوتگ، تنها پناهشان برای فرار از خشکسالی است.
چاله‌هایی که خشکسالیِ به استخوان رسیده در این استان موجب شده در نقاط مختلف حفر شوند و مورد اتکا باشند، حتی اگر جان دلبندان خانواده‌هایی را بربایند. دلبندانی که می‌بایست بتوانند در نبرد با خطرات مختلف از جمله غرق شدن در هوتگ‌ها از خشکسالی گذشته و بزرگ شوند.
دخترانی که اخبار رسیده نشان می‌دهند دو تن از ایشان دانش آموز بوده اند و ظاهرا یکی شان از تحصیل بازمانده بود. بازماندنی که دیگر اهمیت ندارد وقتی می‌بینیم بارش‌های اخیر در مناطقی از کشور و راه افتادن سیلاب و پر شدن مخزن سد‌ها موجب شده برخی نوید پیروزی در مقابله با خشکسالی و عبور از آن می‌دهند و قربانیان خشکسالی را نمی‌بینند.
قربانیانی که این سه دختر اهل «کموبازار» از توابع بخش دشتیاری، شهر نگور، شهرستان چابهار، استان سیستان و بلوچستان از جمله آخرین هایشان هستند که تحلیلگران و سیاسیونی که می‌گویند خشکسالی تمام شد و تدابیر نصفه و نیمه مقابله با این پدیده مخرب را پایان می‌دهند و نسخه ساخت سد‌های جدید و اجرای طرح‌های انتقال آب برای کشور می‌پیچند، از دیدنشان انصراف می‌دهند؛ هم آن‌ها و هم مسئولانی که سال هاست این محرومیت‌ها را ندیده اند!
این چاله ها معمولا ابگیرهایی هستند برای دخیره آب احشام ودام .
اگر ژاپنیهاهم تفکر شمارو داشتند بخاطر زلزله های شدید که هر ۱۰ تا۲۰ سال در ژاپن اتفاق می افته نباید در ژاپن زندگی کنند شما کویر لوت رو به ژاپن بدید شرط می بندم بعد از ده سال از گیلان سرسبزتره 
