یکی از مسائلی که گریبان ادبیات را گرفته غلط های املایی است که در نوشته های مردم دیده می شود؛ کلماتی که به اشتباه نوشته می شوند.این مسئله بیش از همه چیز به نا آگاهی و بی سوادی افراد برمی گردد و به این دلیل که به خوبی به آن ها آموزش داده نشده و حساسیت های لازم در این زمینه وجود ندارد.
به گزارش «تابناک» به نقل از باشگاه خبرنگاران، برای اصلاح غلط های املایی راهی جز حساس تر شدن به این مسئله و آموزش صحیح کلمات وجود ندارد. در این رو به برخی از این غلط های املایی اشاره می کنیم:
نوشتن عایا به جای آیا :
این شیوه نگارش « آیا » در فضای مجازی به وفور دیده می شود درصورتی که صحیح نیست.درست است حرف « آ » در واقع دو حرف است حرفی که کرسی مصوت بلند « ا » در این حرف نهفته است اما کرسی حرف « ع » نیست بلکه همزه است. از قدیم الایام از زمانی که خط فارسی به شکل کنونی درآمد و ایرانیان از حروف عربی برای نگارش زبان فارسی استفاده کردند همواره کرسی « آ » همزه بوده است و ما حرف « آ » را به صورت کنونی آن مشاهده می کنیم.در متن های قدیمی تر مانند کشف الاسرار هم حرف « آ » به شکل کنونی نوشته می شده است :
« و آنچه گفتم که مر این کتاب را کشف المحجوب نام کردم مراد آن بود که تا نام کتاب ناطق باشد بر آنچه اندر کتاب است مر گروهی را که بصیرت بود چون نام کتاب بشنوند، دانند که مراد از آن چه بوده است»
نگارش بله به صورت بعله :
این غلط املایی هم در فضای مجازی و میان مردم دیده می شود کلمه « بله » را به صورت « بعله » می نویسند بنابر آنچه در فرهنگ معین آمده است کلمه « بعله » در زبان فارسی وجود ندارد تنها کلمه « بعل » را داریم که به معانی « شوی، شوهر، مالک و رب النوع » به کار می رود کلمه بلی یا بله در زبان فارسی وجود دارد که به معنای آری است در کنار آن کلمه « بَله » ( به فتح ب و سکون در لام و ه ) در زبان فارسی وجود دارد که به معنای کم خردان ، ساده دلان و سلیم دلان است و در فارسی متداول به جای مفرد استفاده می شود.فلان آدم بلهی است.
استفاده از های غیر ملفوظ به جای کسره:
کسره یکی از مصوت های کوتاه زبان فارسی است که در کلمات استفاده می شود این حرکت برای پیوند دادن بین صفت و موصوف یا مضاف و مضاف الیه به کار می رود امروزه به اشتباه به جای کسره از های غیر ملفوظ استفاده می کنند.مثلا به جای کتاب من می نویسند کتابه من؛ این نوع استفاده از های غیرملفوظ غلط است.
کاربرد های غیر ملفوظ در زبان محاوره:
های غیر ملفوظ در زبان محاوره به جای « است » استفاده می شود مثلا به جای اینکه بگوییم «این کتاب من است» می گوییم این کتاب منه. این نوع کاربرد های غیرملفوظ در زبان محاوره صحیح است.
های غیر ملفوظ در جایگاه علامت معرفه بودن اسم به کار می رود و می گویند اون پسره که دیروز دیدی برادرم بود.
نگارش امپراتور به صورت امپراطور:
امروزه حتی در کتاب های درسی شاهدیم امپراتور را به اشتباه امپراطور نوشته اند.این کلمه از کلمات دخیل در زبان فارسی است که ظاهرا از زبان های فرنگی از ترکی عثمانی گرفته شده است اما بهتر است با حرف « ت » و به صورت « امپراتور » نوشته شود.