سَلامٌ عَلَى آلِ يس السَّلامُ عَلَيْكَ يَا دَاعِيَ اللَّهِ وَ رَبَّانِيَّ آيَاتِهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا بَابَ اللَّهِ وَ دَيَّانَ دِينِهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا خَلِيفَةَ اللَّهِ وَ نَاصِرَ حَقِّهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللَّهِ وَ دَلِيلَ إِرَادَتِهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا تَالِيَ كِتَابِ اللَّهِ وَ تَرْجُمَانَهُ السَّلامُ عَلَيْكَ فِي آنَاءِ لَيْلِكَ وَ أَطْرَافِ نَهَارِكَ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا بَقِيَّةَ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا مِيثَاقَ اللَّهِ الَّذِي أَخَذَهُ وَ وَكَّدَهُ السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَعْدَ اللَّهِ الَّذِي ضَمِنَهُ السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْعَلَمُ الْمَنْصُوبُ وَ الْعِلْمُ الْمَصْبُوبُ وَ الْغَوْثُ وَ الرَّحْمَةُ الْوَاسِعَةُ وَعْدا غَيْرَ مَكْذُوبٍ السَّلامُ عَلَيْكَ حِينَ تَقُومُ السَّلامُ عَلَيْكَ حِينَ تَقْعُدُ السَّلامُ عَلَيْكَ حِينَ تَقْرَأُ وَ تُبَيِّنُ السَّلامُ عَلَيْكَ حِينَ تُصَلِّي وَ تَقْنُتُ السَّلامُ عَلَيْكَ حِينَ تَرْكَعُ وَ تَسْجُدُ السَّلامُ عَلَيْكَ حِينَ تُهَلِّلُ وَ تُكَبِّرُ السَّلامُ عَلَيْكَ حِينَ تَحْمَدُ وَ تَسْتَغْفِرُ،
سلام بر خاندان يس،سلام بر تو اى دعوتكننده به سوى خدا،و آگاه به آياتش،سلام بر تو اى باب خدا و سياستمدار دينش،سلام بر تو اى خليفه خدا و ياور حقّش،سلام بر تو اى حجّت خدا،و راهنما به سوى اراده اش،سلام بر تو اى تلاوتكننده كتاب خدا و تفسيركننده اش،سلام بر تو در تمام ساعات شب و روز،سلام بر تو اى بجا مانده خدا در زمينش،سلام بر تو اى پيمان خدا كه آن را برگرفت و محكمش كرد،سلام بر تو اى وعده خدا كه آن را ضمانت نمود،سلام بر تو اى پرچم برافراشته و دانش سرريز،و فريادرس و رحمت گسترده،و وعده بی دروغ،سلام بر تو هنگامی که بر می خيزى،سلام بر تو زمانی که مىنشينى،سلام بر تو وقتى كه می خوانى و بيان مى كنى،سلام بر تو هنگامی که نماز می خوانى و قنوت بجا مىآورى،سلام بر تو زمانی که ركوع و سجود مىنمايى،سلام بر تو وقتى كه تهليل و تكبير مىگويى سلام بر تو هنگامى كه سپاس و استغفار مىنمايى،
السَّلامُ عَلَيْكَ حِينَ تُصْبِحُ وَ تُمْسِي السَّلامُ عَلَيْكَ فِي اللَّيْلِ إِذَا يَغْشَى وَ النَّهَارِ إِذَا تَجَلَّى السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْإِمَامُ الْمَأْمُونُ السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْمُقَدَّمُ الْمَأْمُولُ السَّلامُ عَلَيْكَ بِجَوَامِعِ السَّلامِ أُشْهِدُكَ يَا مَوْلايَ أَنِّي أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِيكَ لَهُ وَ أَنَّ مُحَمَّدا عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ لا حَبِيبَ إِلا هُوَ وَ أَهْلُهُ وَ أُشْهِدُكَ يَا مَوْلايَ أَنَّ عَلِيّا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ حُجَّتُهُ وَ الْحَسَنَ حُجَّتُهُ وَ الْحُسَيْنَ حُجَّتُهُ وَ عَلِيَّ بْنَ الْحُسَيْنِ حُجَّتُهُ وَ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيٍّ حُجَّتُهُ وَ جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ حُجَّتُهُ وَ مُوسَى بْنَ جَعْفَرٍ حُجَّتُهُ وَ عَلِيَّ بْنَ مُوسَى حُجَّتُهُ وَ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيٍّ حُجَّتُهُ وَ عَلِيَّ بْنَ مُحَمَّدٍ حُجَّتُهُ وَ الْحَسَنَ بْنَ عَلِيٍّ حُجَّتُهُ وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ حُجَّةُ اللَّهِ ،
سلام بر تو زمانی که صبح و شام می کنى،سلام بر تو در شب هنگامی که مىپوشاند،و در روز وقتی که آشكار می شود،سلام بر تو اى پيشواى امين،سلام بر تو اى پيش نهاده آرزو شده،سلام بر تو به همه سلامها،تو را گواه مىگيرم اى مولايم،كه گواهى می دهم معبودى جز خدا نيست،يگانه است و شريكى ندارد،و محمد بنده و فرستاده اوست،محبوبى جز او و اهل بيتش نيست و تو را گواه مىگيرم اى مولايم،بر اينكه على امير مؤمنان و حسن و حسين و على بن الحسين و محمد بن على و جعفر بن محمد و موسى بن جعفر،و على بن موسى و محمد بن على و على بن محمد و حسن بن على،حجّتهاى خدايند و گواهى می دهم كه تو حجّت خدايى،
أَنْتُمْ الْأَوَّلُ وَ الْآخِرُ وَ أَنَّ رَجْعَتَكُمْ حَقٌّ لا رَيْبَ فِيهَا يَوْمَ لا يَنْفَعُ نَفْسا إِيمَانُهَا لَمْ تَكُنْ آمَنَتْ مِنْ قَبْلُ أَوْ كَسَبَتْ فِي إِيمَانِهَا خَيْرا وَ أَنَّ الْمَوْتَ حَقٌّ وَ أَنَّ نَاكِرا وَ نَكِيرا حَقٌّ وَ أَشْهَدُ أَنَّ النَّشْرَ حَقٌّ وَ الْبَعْثَ حَقٌّ وَ أَنَّ الصِّرَاطَ حَقٌّ وَ الْمِرْصَادَ حَقٌّ وَ الْمِيزَانَ حَقٌّ وَ الْحَشْرَ حَقٌّ وَ الْحِسَابَ حَقٌّ وَ الْجَنَّةَ وَ النَّارَ حَقٌّ وَ الْوَعْدَ وَ الْوَعِيدَ بِهِمَا حَقٌّ يَا مَوْلايَ شَقِيَ مَنْ خَالَفَكُمْ وَ سَعِدَ مَنْ أَطَاعَكُمْ فَاشْهَدْ عَلَى مَا أَشْهَدْتُكَ عَلَيْهِ وَ أَنَا وَلِيٌّ لَكَ بَرِيءٌ مِنْ عَدُوِّكَ فَالْحَقُّ مَا رَضِيتُمُوهُ وَ الْبَاطِلُ مَا أَسْخَطْتُمُوهُ وَ الْمَعْرُوفُ مَا أَمَرْتُمْ بِهِ وَ الْمُنْكَرُ مَا نَهَيْتُمْ عَنْهُ فَنَفْسِي مُؤْمِنَةٌ بِاللَّهِ وَحْدَهُ لا شَرِيكَ لَهُ وَ بِرَسُولِهِ وَ بِأَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ بِكُمْ يَا مَوْلايَ أَوَّلِكُمْ وَ آخِرِكُمْ وَ نُصْرَتِي مُعَدَّةٌ لَكُمْ وَ مَوَدَّتِي خَالِصَةٌ لَكُمْ آمِينَ آمِينَ.
شما آغاز و انجام هستيد،و همانا بازگشت شما حق است،ترديدى در آن نيست،روزى كه كسى را ايمانش سود نبخشد،كه پيش از اين ايمان نياورده بود يا در ايمانش كسب خيرى نكرده بود،و گواهى می دهم كه مرگ،و ناكر و نكير و زنده شدن و برانگيختن و صراط و كمينگاه و ميزان و گرهآوردن و حساب و بهشت و دوزخ و وعده تهديد به هر دو حق است اى مولاى من،بدبخت شد كسی که با شما مخالفت ورزيد،و خوشبخت شد كسی که از شما اطاعت كرد،پس گواه باش بر آنچه تو را بر آن گواه گرفتم،و من دوست تو،و بيزار از دشمن توام،پس حق آن است كه شما به آن خشنود شديد،و باطل آن است كه شما از ان ناخشنود گشتيد،و معروف آن است كه شما به آن امر فرموديد،و منكر آن است كه شما از آن نهى كرديد،پس نهاد من مؤمن به خداى يگانه بی شريك،و به رسول او،و به امير مؤمنان و به شماست اى مولاى من،به آغاز و انجام شما،و ياری ام براى شما آماده،و دوستی ام نسبت به شما بىآلايش است،اجابت فرما،اجابت فرما.
و پس از آن، اين دعا خوانده شود:
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ نَبِيِّ رَحْمَتِكَ وَ كَلِمَةِ نُورِكَ وَ أَنْ تَمْلَأَ قَلْبِي نُورَ الْيَقِينِ وَ صَدْرِي نُورَ الْإِيمَانِ وَ فِكْرِي نُورَ النِّيَّاتِ وَ عَزْمِي نُورَ الْعِلْمِ وَ قُوَّتِي نُورَ الْعَمَلِ وَ لِسَانِي نُورَ الصِّدْقِ وَ دِينِي نُورَ الْبَصَائِرِ مِنْ عِنْدِكَ وَ بَصَرِي نُورَ الضِّيَاءِ وَ سَمْعِي نُورَ الْحِكْمَةِ وَ مَوَدَّتِي نُورَ الْمُوَالاةِ لِمُحَمَّدٍ وَ آلِهِ عَلَيْهِمُ السَّلامُ حَتَّى أَلْقَاكَ وَ قَدْ وَفَيْتُ بِعَهْدِكَ وَ مِيثَاقِكَ فَتُغَشِّيَنِي رَحْمَتَكَ [رَحْمَتُكَ] يَا وَلِيُّ يَا حَمِيدُ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى [مُحَمَّدٍ] حُجَّتِكَ فِي أَرْضِكَ وَ خَلِيفَتِكَ فِي بِلادِكَ وَ الدَّاعِي إِلَى سَبِيلِكَ وَ الْقَائِمِ بِقِسْطِكَ وَ الثَّائِرِ بِأَمْرِكَ وَلِيِّ الْمُؤْمِنِينَ وَ بَوَارِ الْكَافِرِينَ وَ مُجَلِّي الظُّلْمَةِ وَ مُنِيرِ الْحَقِّ وَ النَّاطِقِ بِالْحِكْمَةِ وَ الصِّدْقِ وَ كَلِمَتِكَ التَّامَّةِ فِي أَرْضِكَ الْمُرْتَقِبِ الْخَائِفِ وَ الْوَلِيِّ النَّاصِحِ،
خدايا من از تو می خواهم كه بر محمّد پيامبر رحمتت،و كلمه نورت درود فرستى،و پر كنى دلم را با نور يقين،و سينه ام را با نور ايمان،و فكرم را با نور تصميم،و اراده ام را با نور دانش،و نيرويم را با نور عمل،و زبانم را با نور راستى،و دينم را با نور بينايى از سوى خود،و يده ام را با نور روشنايى،و گوشم را با نور حكمت،و مؤدّتم را با نور دوستى محمّد و خاندانش (درود بر ايشان) تا ديدارت كنم درحالی که به عهد و پيمانت وفا كرده ام،پس فرا بگيرد رحمتت مرا اى سرپرست و اى ستوده،خدايا درود فرست بر محمّد [نا مبارك امام دوازدهم]، حجّتت در زمينت،و خليفه ات در كشورهايت،و دعوتكننده به راهت،و قيامكننده به عدلت،و انقلابكننده به فرمانت،دوست اهل ايمان و نابودكننده كافران،و زداينده تاريكى،و روشنی بخش حق،و گوياى به حكمت و راستى،و كلمه كاملت در زمين،آن منتظر بيمناك،و ولىّ خيرخواه،
سَفِينَةِ النَّجَاةِ وَ عَلَمِ الْهُدَى وَ نُورِ أَبْصَارِ الْوَرَى وَ خَيْرِ مَنْ تَقَمَّصَ وَ ارْتَدَى وَ مُجَلِّي الْعَمَى [الْغَمَّاءِ] الَّذِي يَمْلَأُ الْأَرْضَ عَدْلا وَ قِسْطا كَمَا مُلِئَتْ ظُلْما وَ جَوْرا إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى وَلِيِّكَ وَ ابْنِ أَوْلِيَائِكَ الَّذِينَ فَرَضْتَ طَاعَتَهُمْ وَ أَوْجَبْتَ حَقَّهُمْ وَ أَذْهَبْتَ عَنْهُمُ الرِّجْسَ وَ طَهَّرْتَهُمْ تَطْهِيرا اللَّهُمَّ انْصُرْهُ وَ انْتَصِرْ بِهِ لِدِينِكَ وَ انْصُرْ بِهِ أَوْلِيَاءَكَ وَ أَوْلِيَاءَهُ وَ شِيعَتَهُ وَ أَنْصَارَهُ وَ اجْعَلْنَا مِنْهُمُ اللَّهُمَّ أَعِذْهُ مِنْ شَرِّ كُلِّ بَاغٍ وَ طَاغٍ وَ مِنْ شَرِّ جَمِيعِ خَلْقِكَ وَ احْفَظْهُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ وَ عَنْ يَمِينِهِ وَ عَنْ شِمَالِهِ وَ احْرُسْهُ وَ امْنَعْهُ مِنْ أَنْ يُوصَلَ إِلَيْهِ بِسُوءٍ وَ احْفَظْ فِيهِ رَسُولَكَ وَ آلَ رَسُولِكَ،
كشتى نجات،و پرچم هدايت،و روشنى ديدگان مردم،و بهترين كسی که جامه و رداى خلافت پوشيد،و زداينده كوردلى،كه زمين را پر از عدلوداد می کند،چنانكه از ستم ستمكاران پر شده كه تو بر هرچيز توانايى.خدايا درود فرست بر ولىّات و فرزند اوليايت،آنانكه اطاعتشان را لازم نمودى و حقّشان را واجب كردى،و پليدى را از ايشان زدودى،و پاكشان نمودى پاك ساختنى درخور.خدايا او را يارى كن،و به وسيله او براى دينت پيروزى آور،و اوليايت،و اوليايش،و پيروان و يارانش را،به سبب او يارى ده.خدايا پناهش ده از شرّ هر متجاوز و سركش،و از شرّ تمام آفريدگانت،و او را محافظت فرما از پيش رو و پشت سرش،و از راستوچپ،و از او پاسدارى كن،و از اينكه به او آسيبى رسد نگهداری اش فرما،و حفظ كن بوسيله او رسول و خاندان رسولت را،
وَ أَظْهِرْ بِهِ الْعَدْلَ وَ أَيِّدْهُ بِالنَّصْرِ وَ انْصُرْ نَاصِرِيهِ وَ اخْذُلْ خَاذِلِيهِ وَ اقْصِمْ قَاصِمِيهِ وَ اقْصِمْ بِهِ جَبَابِرَةَ الْكُفْرِ وَ اقْتُلْ بِهِ الْكُفَّارَ وَ الْمُنَافِقِينَ وَ جَمِيعَ الْمُلْحِدِينَ حَيْثُ كَانُوا مِنْ مَشَارِقِ الْأَرْضِ وَ مَغَارِبِهَا بَرِّهَا وَ بَحْرِهَا وَ امْلَأْ بِهِ الْأَرْضَ عَدْلا وَ أَظْهِرْ بِهِ دِينَ نَبِيِّكَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ اجْعَلْنِي اللَّهُمَّ مِنْ أَنْصَارِهِ وَ أَعْوَانِهِ وَ أَتْبَاعِهِ وَ شِيعَتِهِ وَ أَرِنِي فِي آلِ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِمُ السَّلامُ مَا يَأْمُلُونَ وَ فِي عَدُوِّهِمْ مَا يَحْذَرُونَ إِلَهَ الْحَقِّ آمِينَ يَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِكْرَامِ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.
و عدالت را به وسيله او آشكار نما،و او را به پيروزى تاييد كن،و ياورش را يارى ده،و واگذارنده اش را به خوارى نشان و شكننده اش را بشكن،و به وسيله او گردنكشان كفر را درهم بكوب،و كافران را به قتل برسان و منافقان و همه بی دينان را از ميان برادر هر كجا كه باشند،از مشارق و مغارب زمين،و خشكى و درياى كره خاك،و به وسيله او زمين را از عدالت پر كن،و دين پيامبرت را به او نمايان ساز،خدايا قرار ده مرا از ياوران،و كمككاران و پيروان و شيعيانش،و به من بنمايان در باره خاندان محمد(درود بر ايشان)،آنچه آنان آرزو دارند،و درباره دشمنانشان آنچه از ان پرهيز مىنمايند اى معبود حق آمين،اى صاحب بزرگى و بزرگوارى،اى مهربانترين مهربانان.
زیارت آل‌یاسین از زیارت‌نامه‌های مشهور امام زمان(عج) است که با جملۀ «سلامٌ عَلی آلِ یاسین» آغاز می‌شود و حاوی ۲۳ سلام بر هر یک از عناوین خاص امام زمان است. این زیارت به بخش مهمی از اعتقادات اسلامی و شیعی از جمله توحید، نبوت حضرت محمد(ص)، امامت یکایک ائمه، حقانیت رجعت، مرگ، نکیر و منکر، قیامت، پل صراط، بهشت، جهنم و... اشاره کرده و ایمان به آنها برای زائر ضروری خوانده است. زیارت آل یاسین دو نقل دارد که راوی نقل مشهور ابو جعفر محمد بن عبدالله حمیری قمی است. وی در اواخر دوران غیبت صغری می‌زیسته و مکاتبات متعددی از او با امام زمان(ع) نقل شده که از جمله آنها توقیعی است که زیارت آل یاسین را در بردارد. زیارت آل یاسین در کتاب‌های حدیثی مهم و دعایی نقل شده و به تصریح برخی علما، از بهترین زیارت‌های امام زمان است و می‌توان در همه اوقات آن را قرائت کرد. کهن‌ترین گزارش این زیارت به نقل از محمد بن عثمان عمری نائب دوم امام زمان(عج) است. ابن مشهدی این زیارت را در المزار الکبیر پس از دعای ندبه نقل کرده است. سید بن طاووس نیز آن را در مصباح الزائر آورده و آن را دعای ندبه نام نهاده است. ابن مشهدی برای این زیارت چندین سند نقل کرده که در بیشتر این سندها حداقل یک نفر ضعیف یا ناشناس وجود دارد ولی خود وی تمام راویان کتاب را موثق توصیف می‌کند. در یکی از این اسناد، ابوالمفضل شیبانی وجود دارد که بر اساس برخی مبانی قابل اعتماد است و در نتیجه این سند حَسَن خواهد بود. این زیارتنامه را با صدای محسن فرهمند می‌شنوید و با متن اصلی و ترجمه فارسی می‌خوانید
