حسین انتظامی در اقدامی دیرهنگام همزمان با انتصاب شورای سیاست گذاری جشنواره جهانی فجر، محمدمهدی عسگرپور سینماگر پرسابقه و مدیرعامل پیشین خانه سینما که اکنون نایب رئیسی فیاپ (فدراسیون بین المللی تهیه کنندگان سینما) را برعهده دارد به عنوان دبیر سی و هشتمین دوره این رویداد بین المللی سینمای ایران منصوب کرد؛ اقدامی که در صورت تأمین منابع لازم برای پیشبرد امور این رویداد، به منزله تداوم روند باثبات و پیشرو در این جشنواره خواهد بود.
به گزارش «تابناک»؛ جشنواره جهانی فیلم فجر طی چهار دوره اخیر که رضا میرکریمی دبیر آن ابتکارعمل را به دست داشت، با ثبات و روند رو به رشد پیش رفت و از مهمانی حاشیهای جشنواره ملی فجر به محور سینمای خاورمیانه تبدیل شد. ثبات سیاست گذاری و مدیریتی در کنار استقلال این رویداد در رقم خوردن چنین شرایطی مؤثر بود که با تلفیق با تجربه و روابط بین الملل میرکریمی کارکرد حداکثری یافت، تا جایی که برخی فیلمسازان به جای آنکه آثارشان را در جشنواره ملی فجر رونمایی کنند، ترجیح دادند نخستین نمایش فیلمشان در جشنواره جهانی فجر باشد.
هرچه جشنواره ملی فجر منشأ رسوایی بوده، جشنواره جهانی فجر با حضور سینماگران مطرح جهان از جمله چهرههای شاخص سینمای آمریکا نظیر الیور استون و پل شریدر نویسنده راننده تاکسی، گاو خشمگین و آخرین وسوسه مسیح نگاه رسانههای بین المللی را بیش از پیش به رویداد بین المللی سینمای ایران جلب کرد و این رویداد به نقطه قابل توجهی رسید. جشنواره جهانی فجر نخستین تجربه همکاری سینماگران با هم برای برگزاری یک فستیوال بود و میرکریمی را تیمی از چهرههای پرسابقه و توانای سینمای ایران نظیر رضا کیانیان، علیرضا شجاع نوری، سیف الله صمدیان، شادمهر راستین، مازیار میری، آتوسا قلمفرسایی، مصطفی احمدی، محسن شاه ابراهیمی، نگار جواهریان و... در رقم زدن این اتفاق بزرگ همراهی کردند.
رضا میرکریمی با توجه به هزینههایی که برای دبیری جشنواره جهانی فجر داد و به باور برخی، عدم انتخاب فیلمش به عنوان نماینده ایران برای اسکار نیز بخشی از این هزینهها بود، ترجیح داد، سکان را به شخص دیگری بسپارد؛ اما چه شخصی؟ عسگرپور برخلاف دبیر غیرمتخصص جشنواره ملی فجر، دارای تخصص در حوزه سینما بود و به همین دلیل مطابق با استانداردهای جشنوارهها، راساً فیلمها را انتخاب میکرد و با توجه به تجربه و سوابقش در سینما، این نوع انتخاب مشروعیت داشت. انتخاب جانشینی برای او کار سادهای نبود و شاید به همین دلیل حسین انتظامی که هنوز بر امور سینما به قدر کفایت مسلط نشده، با تأخیر زیاد توانست گزینه نهایی را انتخاب و محمدمهدی عسگرپور را به عنوان جانشین میرکریمی و دبیر سی و هشتمین جشنواره جهانی فجر منصوب کند.
اعضای آکادمی اسکار و شماری از مدیران کمپانیهای میجر آمریکایی در تخت جمشید
این انتصاب دیرهنگام بیمسأله نخواهد بود، چون جشنواره فجر در دوره سی و هشتم را نمیتوان در زمان ادوار پیشین برگزار کرد، چون با ایام ماه مبارک رمضان همزمان میشود. هفتههای پیش از آن نیز مصادف با تعطیلات نوروزی 1399 است که برگزاری یک جشنواره بزرگ بین المللی در ایران را با دشواری همراه میکند؛ بنابراین، دوره سی و هشتم را یا باید در اسفندماه 1398 برگزار کرد که پس از جشنواره ملی فجر میشود و یا باید پس از جشنواره کن و در خردادماه 1399 برگزار کرد.
عسگرپور علاوه بر آنکه تجربه گستردهای در فیلمسازی در مقام تهیه کننده و کارگردانی دارد، در مقام مدیرعامل خانه سینما سوابق مؤثری داشته است. عسگرپور سال 1387، زمینه تعامل خانه سینما با اعضاى آكادمى علوم و هنرهاى سينمايى امريكا (اسكار) و سفر متقابل نمایندگان سینمای ایران به آکادمی و سفر اعضای آکادمی به ایران را فراهم کرد. در جریان این بازید، مدیران ارشد کمپانیهای میجر آمریکایی به ایران سفر کردند و بستر لازم برای تبادلات تجربیات سینمایی فراهم شد که تغییر شیوه داوری جشن خانه سینما به ساختار آکادمی در سالهای اخیر، از دستاوردهای این تبادل تجربه محسوب میشود.
حسین انتظامی همزمان با انتصاب دبیر جشنواره جهانی فجر، ابوذر ابراهیمی ترکمان (رئیس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی)، سید روح الله حسینی، محمد حمیدی مقدم، علیرضا شجاع نوری، نادر طالب زاده، محمدمهدی عسگرپور، رائد فریدزاده، مصطفی کاظمی (مشاور و مدیرکل دفتر شهردار تهران)، سید رضا میرکریمی و سید عباس موسوی (سخنگوی وزارت امور خارجه) را نیز به عنوان اعضای شورای سیاستگذاری این دوره از جشنواره جهانی فیلم فجر منصوب کرد که البته سنخیت این ترکیب همچون ترکیب دیگر شوراهای منصوب شده توسط رئیس فعلی سازمان سینمایی قابل درک نیست.