محمدرضا مکوندی در یادداشتی با انتقاد از طرح جدید نمایدگان در مجلس شورای اسلامی در «تابناک» نوشت:
اخیرا تعداد ۵۷ نفر از نمایندگان مجلس درطرحی یک فوریتی خواستار انتقال مسئولیت آموزش زبان انگلیسی از نهاد رسمی آموزش وپرورش به موسسات غیررسمی انتفاعی خارج از نهاد مدرسه شده تا درس زبان به صورت اختیاری در قبال پرداخت هزینه در این موسسات انتفاعی آموزش داده شود.در صورت تصویب این طرح، آموزش زبان انگلیسی از مدارس حذف میشود.
«بسیاری ازمشکلات یک جامعه به وضع قوانین نادرست درآن جامعه برمی گردد». در جامعه فراوان می توان قوانینی را یافت که با هدف تسهیل در امور تصویب اما عملا مشکلات را مضاعف کرده اند! قوانینی که نه تنها موجب روانسازی امور نمی گردد، بلکه موجب افزودن گره کوری بر گره های ناگشوده قبلی می شود. این طرح یک فوریتی هم در همین راستا به عنوان طرحی ناپخته و مشکل زا و غیرکارشناسی بنا بر دلایل زیر ارزیابی می گردد:
۱_طبق اصل سی ام قانون اساسی تحصیل تا پایان دوره متوسطه در نظام آموزشی ایران رایگان می باشد.بنابراین برون سپاری بخشی ازوظایف رسمی آموزش وپرورش درخصوص آموزش دانش آموزان به آموزشگاههای خصوصی خارج ازوزارت آموزش وپرورش بااصل رایگان بودن آموزش تا پایان دوره متوسطه (اصول سوم وسی ام قانون اساسی) مغایرت دارد.
۲_ برون سپاری یک درس رسمی درشرایطی که کنکور ورقابت علمی پراسترس در اکثریت رشته ها کم رنگ شده است و کابوس کنکور تاحدودی تضعیف شده باتاکید براین مهم که آموزش های غیررسمی خارج ازمدرسه دنیایی پرهزینه و مملو از استرس و اضطراب برای دانش آموزان و خانواده ها است در نهایت به نظر می رسد این طرح درنهایت منجر به کاهش کیفیت آموزشی به علت حذف یکی از دروس اساسی، کمک به افزایش درآمدزایی مراکز خصوصی آموزشی و درنتیجه موجب تقویت مجدد مافیای بزرگ آموزش غیررسمی میگردد که سالانه دهها میلیارد تومان منابع مالی خانواده ها را در شرایط اقتصادی فعلی که خانواده ها مشکلات معیشتی دارند می بلعد.
۳_سازمان ملل تعریفی از سواد را ارائه کرده در این تعریف علاوه بر توانایی خواندن و نوشتن زبان مادری، توانایی استفاده از رایانه و یاد داشتن یک زبان خارجی هم اضافه شد. بدین ترتیب به افرادی که توان خواندن و نوشتن، استفاده از رایانه و صحبت و درک مطلب به یک زبان خارجی را دارند باسواد گفته شد. قاعدتا طبق این تعریف بسیاری از دانشجویان و دانش آموختگان دبیرستانی و دانشگاهی کشور ما حتی در شرایط آموزشی فعلی که سیستم آموزش زبان دوم ناکارآمد است بیسواد محسوب می شوند!! چون دانش زبان خارجی ضعیفی دارند. در جهان امروز که هرروز پیشرفتهای علمی و فناوری موجب حیرت و شگفتی می شود هرگونه استفاده از علوم روز و تعاملات بین المللی در سطوح عالی علمی، فرهنگی، سیاسی و تجارت خارجی و.... مستلزم تسلط به زبان بینالمللی معتبری چون انگلیسی است مایه شرمساری است که حتی بسیاری از سیاستمداران کشورمان در دیدار باهمتایان خود زبان انگلیسی نمی دانند یا در صحبت به زبان انگلیسی الکن هستند.
۴_ پرکاربردترین زبان بین المللی مورد استفاده انگلیسی است آموزش و پرورش و دانشگاهها وظیفه ذاتی دارند تا برای کیفی سازی آموزش در رشته های مختلف دانش آموزان و دانشجویان را با زبانهای پرمحاوره بینالمللی آشناکنند. به هیچ وجه نمیتوان از زیر بار مسئولیت نهاد رسمی تعلیم و تربیت در آموزش زبان دوم شانه خالی کرد. و چنین وظیفه خطیر آموزش افراد را به نهادهای غیررسمی واگذار نمایند.
۵_مشکل آموزش زبان در آموزش وپرورش نحوه آموزش است در حالی که دانش آموز در ابتدای یادگیری مکالمه و اصطلاحات زبان انگلیسی است و مکالمه و خواندن زبان را فرانگرفته باید دستور زبان آن را هم یاد بگیرد درحالی که به نظر می رسد باید در یک دوره مشخص مثلا متوسطه اول تمرکز فقط بر مکالمه و نوشتن باشد و آشنایی با دستور زبان در سالهای پایانی متوسطه دوم اعمال گردد. البته بنظر می رسد نمایندگان عزیزی که فارغ از افق دوراندیشانه به جای کیفیسازی نظام تعلیم و تربیت و ازجمله درس زبان انگلیسی چنین پیشنهاد ناکارآمدی را ارائه دادهاند خود دانشآموختگان همین سیستم آموزشی هستند.!!
بهتر است نمایندگان مجلس بر تحول در آموزش زبان انگلیسی و حتی عربی در مدارس با تشریح راهکارهای کیفی سازی و حتی تصویب اعتبار برای ایجاد لابراتوارهای آموزشی در مدارس تاکید کنند. زبان دوم یعنی تسهبل در مسیر توسعه و تعامل با جهان،
آقایان نماینده در تصمیم خود تجدیدنظر کنید!