به گزارش «تابناک»؛ به فاصله ۲۴ ساعت و شاید کمتر از مخالفت رسمی «اداره کل منابع طبیعی مازندران» با طرح انتقال آب خزر به کویر، نامهای به امضای عیسی کلانتری، معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان حفاظت محیط زیست کشورمان رسید که در آن با طرح انتقال آب دریای خزر به فلات مرکزی ایران موافقت شده است.
رویدادی که ساعاتی پیش رسانهای شد و مستند به نامهای به شماره ۹۸/۱۰۰/۳۰۰۱۲ به تاریخ هجدهم مهرماه ۱۳۹۸ است که امضای کلانتری ذیل آن نقش بسته است؛ نامهای خطاب به وزیر نیرو که قرار است مجری این طرح باشد و دست بر قضا، او هم بارها در مذمت تصمیمات ناصحیح در گذشته و آثار شومی که از آنها به امروز رسیده، سخنرانی کرده است.
این اتفاق در حالی رخ میدهد که یک روز پیش از امضای این نامه (هفدهم مهرماه ۱۳۹۸) اداره کل منابع طبیعی مازندران طی نامهای رسمی، از مخالفتش با این طرح خبر داده و تأکید کرده که این مخالفت نتیجه بازدید مشترکی است که اعضای کمیته فنی این اداره کل، کارشناسان دفتر زیستگاهها و امور مناطق سازمان حفاظت محیط زیست کشور، کارشناسان اداره کل حفاظت محیط زیست استان مازندران، تیم کارشناسی وزارت نیرو و شرکت مهندسی مهاب قدس از مسیر پروژه به عمل آورده اند.
در این نامه، مواردی برای مخالفت برشمرده شده که برخی از آنها بسیار عجیب و ابهام آفرین به نظر میرسند؛ از جمله این که در مسیر پیشنهادی طرح انتقال آب خزر به فلات مرکزی ایران، پنج ایستگاه پمپاژ در حوزه استان مازندران پیش بینی شده، در حالی که این نقاط در مناطق جنگلی واقع شده و طبیعتا فاقد برق هستند و طرح و نقشه انتقال برق به آنها ارائه نشده است.
یا این نکته که برای انتقال آب دریا در این طرح، لولههایی به قطر دو متر در نظر گرفته شده که لازمه اجرای این خط لوله وسیع و قطور، حجم بزرگی از خاکبرداری و اجرای پروژه بزرگ عمرانی است که موجب خواهد شد، محدوده بزرگی از جنگلهای هیرکانی، که میراث بشری هستند و به ثبت جهانی رسیده اند، از بین برود.
یا این نکته مهم دیگر که بخشهایی از مسیر رانشی است و اساسا تثبیت خط لوله در آنها ناممکن است؛ اما اگر هم ممکن شود، ارتعاشات ناشی از انتقال آب با فشار بالا در آن موجب بروز رانش خواهد شد و یا این نکته عجیب دیگر که مسیر انتقال آب دریا به کویر در بخشهایی با خط لوله انتقال فرآوردههای نفتی و همچنین خطوط مخابراتی تلاقی دارد که سوای اشکال آفرینی، مخالفت دیگر مجموعهها را در پی خواهد داشت.
از همه این موارد مهمتر، بند دهم نامه اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان مازندران است که یادآور شده این طرح پیشتر هم در سنوات گذشته به ایشان ارائه شده، مورد بحث و بررسی قرار گرفته و به دلیل تخریب گسترده در اکوسیستم جنگلهای خزری تأیید نشده است. مخالفتی جالب توجه که ظاهرا برای سازمان حفاظت محیط زیست، به رغم نام پرطمطراق این سازمان، محلی از اعراب نداشته و ندارد!
مجموعهای که سکاندار آن معاون رئیس جمهور است، ولی شعار رئیس جمهور مبنی بر «محیط زیستیترین دولت تاریخ کشورمان» هم موجب نشده تا به نظریات کارشناسی در خصوص این طرح وقعی بنهند و دست کم تلاش کنند تا ابتدا برای رفع اشکالاتش راه حل بیابند و ارائه دهند و بعد اجرایش را بلامانع اعلام کنند. عجله در موافقت با طرحی که ظاهرا کلانتری فکر میکند، نام و یادش را «جاودانه» خواهد کرد، اما تجربیاتی مانند سد گتوند نشان میدهد این جاودانگی از نوع خوب نخواهد بود!*