آیت‌الله عبدالله جوادی آملی از مراجع تقلید گفت: حفظ قرآن علاوه بر جنبه عبادی، جنبه اجتماعی و سیاسی نیز دارد، چون به اداره صحیح و بهتر کشور منجر می‌شود.
به گزارش «تابناک» به نقل از ایرنا، وی در دیدار جمعی از اعضای موسسه قرآنی فرهنگی بیت الاحزان حضرت زهرا (س) افزود: حفظ قرآن یک جریان متقابل بین قرآن و حافظ قرآن است؛ کسی که قرآن حفظ می‌کند باید ببیند آیا قرآن هم به همان اندازه او را حفظ کرده است یا نه؟
وی ادامه داد: اگر حفظ قرآن باعث شد که شخص حافظ از هر خطای فکری و خطیئه عملی محفوظ شود آنگاه این تعامل متقابل به‌درستی شکل‌گرفته است و این را خود شخص حافظ در درون خود به‌خوبی می‌تواند احساس کند که آیا حفظ قرآن باعث جلوگیری از بیراهه رفتن‌های او شده است یا نه، اگر چنین شد آنگاه این تجارت، تجارت سودمند و خوبی است.
آیت‌الله جوادی آملی خاطرنشان کرد: فعالان قرآنی باید به این نکته توجه داشته باشند و بدانند که فعالیت قرآنی یک تعامل متقابل است که می‌تواند جامعه را از آفت‌هایی مانند اختلاس و نجومی و امثال این خطر‌ها حفظ کند.
وی اضافه کرد: اگر قرآن بر کشور حاکم باشد و حریم قرآن حفظ شود، این از هر نیرویی برای حفظ جامعه قوی‌تر خواهد بود چراکه اگر قدرت نظامی تنها منافع ظاهری را حفظ می‌کند، قدرت معنوی قرآن در انسان ایجاد خشیت درونی می‌کند و از انسان «حی لایموت» می‌سازد.
وی ابراز داشت: اگر قرآن در مورد ربا فرمود: «فَأْذَنُوا بِحَرْبٍ مِنَ اللّهِ»، اما در جامعه بانک‌هایی باشند که فعالیت ربوی انجام می‌دهند معلوم می‌شود که قرآن در این جامعه حفظ نشده است. وظیفه فعالان قرآنی این است که حقیقتا قرآن را در جامعه حاکم کنند و به جامعه بشناسانند.
آیت‌الله جوادی آملی گفت: اگر در مورد امام فرمودند: «هر فردی که بمیرد درحالی‌که امام زمانش را نشناسد، به مرگ جاهلی مرده است»؛ این جمله در مورد قرآن نیز صادق است چراکه امام و قرآن عِدل یکدیگرند. درنتیجه کسی که بمیرد درحالی‌که قرآن را نشناخته باشد هم به مرگ جاهلی مرده است.
وی گفت:، اما باید این نکته را موردتوجه داشت که منظور از شناخت امام، شناخت ظاهری نیست؛ امام را با «امامت» می‌شناسند درنتیجه منظور از شناخت قرآن نیز شناخت الفاظ و ظاهر قرآن نیست بلکه منظور شناخت حقیقت قرآن و معنویت آن است.
