بودا گفته :" کسی که از هر نوع خشونت به همۀ موجودات زنده، ضعیف یا قوی، خودداری میکند، کسی که نه میکشد و نه باعث میشود دیگران بکشند، او از نظر من یک انسان مقدّس است.
کسی که در جستجوی خوشبختی، با خشونت به سایر موجودات، که خود در آرزوی خوشبختی هستند، ظلم میکند خوشبختی را نخواهد یافت." این شعر وصف روزگار انسان و سگ است :
بشر گر چه آری ز حیوان بَر است ولی سگ ز نامردمان بهتر است
وفایی که ایزد به سگ داده است چه کس دیده در آدمی زاده است؟