رکود به شرایطی گفته می‌شود که در آن فعالیت‌های اقتصادی جامعه برای مدت‌زمان بیشتر از چند ماه با افت زیادی روبرو می‌شود. رکود بر بخش‌های مختلفی تأثیر می‌گذارد: تولیدات صنعتی، اشتغال‌زایی، ساختمان‌سازی و بورس.
رکـود رشد اقتصادی را متوقف می‌کند. معمولاً آمارهایی نظیر تولید ناخالص داخلی در دوران رکـود هرسال نسبت به سال قبل با کاهش چشم‌گیری روبرو خواهد بود.
رکود یک بخش طبیعی (اما ناخوشایند) از چرخه اقتصاد و تجارت است. معمولاً بحران هایی که اتفاق می‌افتند می‌توانند آغازگر یک رکـود باشند. رکود جهانی در سال‌های ۲۰۰۸-۲۰۰۹ توجهات زیادی به استراتژی های سرمایه گذاری ریسکی که توسط مؤسسات بزرگ مالی در کنار طبیعت جهانی سیستم مالی مورداستفاده قرار می‌گیرد به همراه داشت. درنتیجه چنین رکـود جهانی، تقریباً اقتصادهای توسعه‌یافته و درحال‌توسعه سراسر جهان از این شکست بزرگ رنج بردند و سیاست‌های متعدد دولتی برای کمک به جلوگیری از بحران مالی آینده پیاده‌سازی شد.
ایران نیز از اوایل سال ۱۳۹۳ تا پایان ۱۳۹۴ دچار رکـود شدیدی شد و گزارش‌های فعالان اقتصادی حاکی از رونق مجدد بازار و خروج از بحران پس از توافق برجام است.
رکـود معمولاً از شش تا ۱۸ ماه طول می‌کشد و نرخ های سود معمولاً در این ماه‌ها کاهش می‌یابند تا اقتصاد را با ارائه نرخ های ارزان برای قرض گرفتن پول، تحریک و تشویق کند.
معادل انگلیسی رکـود عبارت است از:
Recession
منبع: مدیر مالی
