به گزارش «تابناک» به نقل از فرادید از The ScienceDaily، جسیکا کنتلون از دانشگاه کارنیگ ملون هدایت تحقیقی را برعهده داشته که رشد مغزی دختران و پسران را به صورت مبسوط بررسی کرده است. نتایج تحقیقات آنها نشان میدهد هیچ تفاوتی بین دو جنس در عملکرد مغزی یا توانایی ریاضی وجود ندارد.
کنتلون استادِ علوم اعصاب، انسانشناسی و علوم اجتماعی و نویسنده ارشد این مقاله، میگوید: «علم، باورهای عامیانه را رد میکند. ما در این پژوهش مشاهده کردیم عملکرد مغزی کودکان، فارق از جنسشان، بسیار شبیه هم بود، پس میتوانیم انتظار داشته باشیم که هر دو جنس در ریاضیات به موفقیت دست پیدا کنند.»
کلنتون و تیمش برای نخستین بار از تصویربرداری عصبی برای ارزیابی تفاوتهای زیستی دو جنس در استعداد ریاضی استفاده کردند. این تیم تحقیقاتی از فعالیت مغزی ۱۰۴ کودک (بین ۳ تا ۱۰ سال که ۵۵ نفر از آنها دختر بودند) که مشغولِ تماشای یک ویدیوی آموزشی درباره عمل جمع و شمردن بود، تصاویر اِمآرآی گرفتند. سپس اسکنهای به دست آمده از دختران و پسران را با هم مقایسه کردند تا شباهت بین آنها را ارزیابی کنند. علاوه بر آن، این تیم تحقیقاتی بلوغ مغزی کودکان را با مقایسه اسکن مغزی آنها با اسکن مغزیِ گروهی از افراد بزرگسال (۶۳ بزرگسال که ۲۵ نفرشان زن بودند) - که آنها هم در حین تماشای همان ویدیوی آموزشی اسکن شدند – بررسی کردند.
بعد از مقایسههای آماریِ گسترده، کلنتون و تیمش هیچ تفاوتی بین دختران و پسران در رشد مغزی و در فرایند یادگیریِ مهارتهای ریاضی پیدا نکردند. هر دو جنس به میزانِ مساوی با فیلم آموزشی تعامل برقرار کردند؛ و نهایتاً، با مقایسه بلوغ مغزی دختران و پسران با افراد بزرگسال به این نتیجه رسیدند که بلوغ مغزی هر دو جنس با هم برابر است.
آلیسا کِرسی، محقق در بخشِ روانشناسی در دانشگاه شیکاگو، که در این تحقیق مشارکت داشته است، گفت: «دختران و پسران نه تنها شبکه ریاضی را به طروقی مشابه به کار میگرفتند بلکه شباهتها در سراسر مغز آنها واضح بود. این نتایج نشان میدهد ما انسانها بیشتر از آنکه با هم تفاوت داشته باشیم به هم شبیه هستیم.»
محققان همچنین توانایی ریاضی در سالهای نخستین زندگی را با آزمونی استاندارد که برای کودکان ۳ تا ۸ سال تعریف شده است، در بین ۹۷ شرکتکننده (۵۰ دختر) ارزیابی کردند. آنها دریافتند توانایی ریاضی در همه کودکان برابر بود و هیچ تفاوتی در جنس و سن آنها گزارش نشد. بین بلوغ مغزی و توانایی ریاضی کودکان و جنس آنها نیز هیچ ارتباطی مشاهده نشد.
کلنتون گفت: به گمان او جامعه و فرهنگ دختران و زنان جوان را از ریاضیات و رشتههای علمی دور نگه میدارد. مطالعات پیشین نشان داده بودند که خانوادهها با فرزندانِ پسر بیشتر از فرزندان دختر بازیهایی را میکنند که به شناختِ فضایی احتیاج دارد. معلمان نیز با پسرها بیشتر از دخترها برای آموزش مفاهیم ریاضی سروکله میزنند که میتوان پیشبینی کرد آنها موفقیتهای بیشتری در ریاضی کسب کنند. در آخر کودکان اغلب انتظاراتِ والدینِ خود نسبت به مهارتهای ریاضی را عملی میکنند.
کنتلون میگوید: «جامعهپذیریِ رایج میتواند تفاوتِ بسیار اندک دو جنس را به شکافی عمیق تبدیل کند و اینها همه به نحوه رفتار ما با پسران و دختران در موضوعاتِ علمی و ریاضی بستگی دارد.»