به گزارش تابناک اقتصادی، با خروج آمریکا از برجام، رئیس جمهور این کشور وعده بازگشت تحریم ها علیه ایران در مدت 90 روزه و 180 روزه را داد. از جمله تحریم های مهم، تحریم های نفتی بود و هدف آمریکا از اعمال این تحریم ها به صفر رساندن صادرات نفتی به منظور تاثیرگذاری بر درآمدهای نفتی دولت ایران بود. دولت نیز برای مقابله با کاهش های درآمدهای نفتی، سعی نمود با تعریف پایه های مالیاتی جدید میزان درآمدهای مالیاتی خود را افزایش دهد و این درآمدها را جایگزین درآمدهای نفتی نماید. یکی از پایه های مالیاتی جدید که دولت به دنبال ارسال لایحه آن به مجلس جهت تصویب می باشد، مالیات بر عایدی سرمایه است.
مالیات بر عایدی سرمایه یا CGT (Capital Gains Tax) بدین معناست که دولت بر درآمد حاصل از سرمایه گذاری در تملک دارایی های سرمایه ای مالیات وضع می کند. به عبارت ساده تر مالیات بر عایدی سرمایه نوعی از مالیات محسوب میشود که بر سود ناشی از انتقال اموال غیر مولد اعمال میشود. درواقع در این نوع مالیات، افراد از سود ناشی از فروش سرمایه و مایملک خود مالیات پرداخت میکنند.
مثال ساده برای آشنا شدن با مالیات بر عایدی سرمایه این است که فرض کنید شما مسکنی را سال گذشته به قیمت 100 میلیون تومان خریداری کردهاید و حال قصد فروش آن را دارید. مشتری مسکن شما را به قیمت 120 میلیون تومان خریداری میکند. در این میان شما 20 میلیون تومان از فروش مسکن خود سود کردهاید. حالا باید برای این 20 میلیون تومان که عایدی مسکن است، مالیات پرداخت کنید.
در اهمیت مالیات بر عایدی سرمایه همین بس که گفته شود حدود یک قرن از معرفی مالیات بر عایدی سرمایه در جهان می گذرد اما سرعت گسترش این نوع مالیات در 50 سال اخیر خیره کننده بوده است. در سال 1913 ایالات متحده آمریکا برای اولین بار مالیات بر عایدی سرمایه را به اجرا گذاشت. تا سال 1965 این کشور، تنها کشوری بود که قانون مجزا و کاملی برای مالیات بر عایدی سرمایه داشت تا اینکه در این سال، جهش قیمت مسکن در انگلیس باعث شد تا این کشور نیز به صورت رسمی این نوع مالیات را تصویب و اجرا کند. بر اساس آمارهای موجود تا سال 2001 تنها 114 کشور از عایدی سرمایه مالیات اخذ می کردند اما این تعداد طبق آمار در پایان سال 2017 به 187 کشور افزایش یافته است.
در ایران نیز مالیات بر عایدی سرمایه در دهه 60 شمسی به اجرا درآمد اما به دلیل پاره ای از مشکلات اجرای این نوع مالیات متوقف شد. در چند سال اخیر به دلیل کاهش درآمدهای نفتی از یک سو و همچنین افزایش سوداگری در بازارهای مختلف از جمله ارز، طلا، سکه، مسکن و خودرو از سوی دیگر، دوباره موضوع مالیات ستانی از عایدی سرمایه مطرح شده است.
وعده های مسئولین دولتی برای ارسال لایحه مالیات بر عایدی سرمایه به مجلس جهت تصویب در یک سال گذشته چند بار تکرار شده است اما در آخرین اظهار نظر در این مورد فرهاد دژپسند وزیر اقتصاد در مورخه 15 بهمن ماه 1398 در دومین نشست خود با نمایندگان رسانه های گروهی گفت که این لایحه در این وزارتخانه تکمیل شده و در حال بررسی در دولت است ولی در هر حال به سال آینده نمی رسد، ضمن این که بسیاری از مفاد لایحه اصلاح مالیات های مستقیم نیازمند فرهنگ سازی و چکش کاری است بنابراین برای اجرای آن دو سال دیگر وقت نیاز است.
نرخ مالیات بر عایدی سرمایه در کشورهای مختلف متفاوت است اما دانمارک با اخذ 42 درصد مالیات از عواید سرمایه، بالاترین نرخ مالیات بر عایدی سرمایه در دنیا را دارد. این نرخ در آمریکا و انگلستان حدود 28 درصد، در آلمان و استرالیا حدود 25 درصد و در کانادا حدود 22 درصد است.
کارشناسان مزایای زیادی را برای اخذ مالیات از سرمایه بر شمرده اند اما مهمترین مزایا عبارتند از: