آیا می‌شود به آمار و ارقام ارائه شده درباره بیماری کووید۱۹ و عامل رقم زدنش یعنی ویروس کرونا اتکا کرد یا بهتر است همه چیز را تفسیر کرد و دنبال چیزی ورای عدد و رقم بود؟
به گزارش «تابناک»؛ نیم نگاهی به شبکه‌های اجتماعی و حضور در کوچه و خیابان و گپ و گفت با مردم حکایت از آن دارد که بسیاری ترجیح می‌دهند، اخبار و شرایط را تفسیر کرده و حتی شواهدی در رد آمار و ارقام رسمی مبتلایان و جان باختگان ارائه دهند؛ رویکردی که قصد داریم توسعه اش را به علاقه مندانش پیشنهاد دهیم!
برای شروع بد نیست از اینجا شروع کنیم که روز به روز بر شمار کشور‌هایی که درگیر ویروس جدید کرونا می‌شوند افزوده می‌شود و این ویروس شبیه ضرب المثل «شتری که در خانه هرکسی می‌خوابد»، سراغ کشورهای مختلف می‌رود و آنها را با چالش مواجه میکند.
به نظر در این نکته که چالش یاد شده تا چه اندازه جدی است، اختلاف نظر چندانی وجود ندارد و افزون بر آن، تردیدی نداریم که مقابله با ورود ویروس نیز اقدام سهل الوصولی نیست و تنها می‌شود با تدابیری، کوشید احتمال ورود ویروس را کاهش داد.
با این مقدمه، بسیاری نتیجه می‌گیرند که قطعا عامل ورود ویروس کرونا به کشورمان، پروازهای دایر میان ایران و چین بوده است؛ همان پرواز‌هایی که هنوز هم شایعاتی در خصوص دایر بودنشان وجود دارد که بسیار مهم است پیگیری شده و حتی به پیگیرد قضایی گره بخورد.
اکنون بیایید یک قدم از این ماجرا فراتر رفته و تلاش کنیم به این سوال پاسخ دهیم که آیا پروازهای متعدد خطوط هواپیمایی مشهور در جنوب خلیج فارس به چین متوقف شده یا ادامه دارد؟ بیایید سوال را کمی جزیی‌تر مطرح کرده و بپرسیم آیا پروازهای رفت و برگشت میان امارات متحده عربی و چین دایر هستند یا خیر؟
اگر لازم می‌دانید، ابتدا درباره این موضوع کمی تحقیق کرده و سایت‌های اینترنتی را کنکاش کنید و وقتی برایتان مسجل شد که ارتباط هوایی امارات و چین برقرار است، از خودتان بپرسید آیا توریستی ترین مقصد خلیج فارس در معرض خطر ویروس جدید کرونا نیست؟
بیایید کمی جلوتر رفته و این سوال را مطرح کنیم که طی هفته‌های اخیر، گزارش‌هایی از کشورهای آن سوی خلیج فارس منتشر شده که حکایت از مرگ شماری از شهروندان با بیماری کووید۱۹ دارد. مواردی که ظاهرا ترجیح داده اند، زیر فرش قایمشان کنند تا مبادا به گردشگری شان آسیب وارد شود و اقتصادشان به خطر بیفتد.
اما اگر از خلیج فارس فاصله بگیریم و مثلا سراغ عراق یا پاکستان و افغانستان برویم، اوضاع خوب و عالی می‌شود و خبری از کرونا نیست؟ بیایید این سوال را جور دیگری مطرح کرده و از شمار فراوان ایرانیانی که به عراق سفر کرده اند، بپرسیم: آیا اوضاع بهداشت و درمان در کشورمان به نسبت همسایه غربی بدتر است یا بهتر؟
به نسبت همسایه‌های شرقی چطور؟ آیا می‌توانید به این سوال پاسخ دهید که کشورهای دیگر چه تدابیر موثر و کارآمدی برای مقابله با ویروس کرونا به کار بسته اند که امثال کره جنوبی و ایتالیا در اتخاذشان عاجز بوده اند و با کووید۱۹ درگیر شده اند؟ آیا به رویت نشدن ویروس در کشورهای همسایه مان شک و تردیدی ندارید؟
اگر به این مجموعه ابهامات، تجهیز نشدن برخی کشورها به کیت‌های تشخیص ویروس کرونا و اتخاذ نشدن تدابیر اولیه برای ورود ویروس کرونا و هر تدبیر دیگری را اضافه کنیم، چطور؟ اساسا چه زمانی ابتلا به ویروس کرونا مسجل و محرز می‌شود؛ زمانی که تدابیری برای تشخیص و مقابله اتخاذ شده باشد یا وقتی هیچ دستور کاری وجود ندارد؟!
آیا می‌شود به آمار و ارقام ارائه شده درباره بیماری کووید۱۹ و عامل رقم زدنش یعنی ویروس کرونا اتکا کرد یا بهتر است همه چیز را تفسیر کرد و دنبال چیزی ورای عدد و رقم بود؟
یعنی باور کنیم اگر این ویروس ابندا از ایران شروع شده بود دولت چین به خواست سفیر ایران در پکن پروازهای هواپیما به ایران را قطع نمی کرد؟ 
اینکه کرونا واقعا چطور وارد کشور شده به این راحتی قابل اثبات نیست و فقط میشه احتمال داد. چیزی که اهمیت داره اینه که متاسفانه مسئولین کشور در این مدت در خصوص این موضوع کاملا سهل انگارانه عمل کرده اند. 
