به گزارش تابناک به نقل از آزادی، هرچه کرونا پیش میرود، عرصه بر دولت تنگتر میشود. از یک سو تنگناهای اقتصادی ناشی از کاهش درآمد و افزایش هزینهها و از سوی دیگر انتظار جامعه مبنی بر اقدامات منطبق با نظر کارشناسان عرصه بهداشت و درمان. به گفته کارشناسان قرنطینه، فاصلهگذاری اجتماعی و یا هر اسمی که بر آن بگذاریم باید ادامه داشته باشد تا از مرحله مدیریت بیماری گذشته و به مرحله کنترل برسیم.
دولت اما دغدغههای دیگری هم دارد. تحریمها کم بود، همان اندک درآمد حاصل از فروش بنزین و مالیات و ... هم کاهش یافته است. انتظارات عمومی برای ارائه بستههای حمایتی به مردم و هزینههای مقابله با کرونا نیز قوز بالای قوز شده است. همین است که شاهدیم تصمیمات دولت با انتظارات جامعه همخوانی دارد و هر سخن روحانی با انتقادات جدی مواجه میشود.
البته این را از همان هفتههای نخست میشد پیشبینی کرد و کارشناسان امر نیز چنین کرده بودند. مثلا سعید حجاریان در یادداشتی نوشته بود « کرونا، ساخت قدرت را منهدم کرده است. این ویروس ساخت قدرت معیوب کشور را از منظری جدید به پرسش گرفته و تصویری جدید از مسئولیتناپذیری و هرجومرج بوروکراتیک بهدست داده و معالاسف وضعیت ملوکالطوایفی را احیا کرده است ». با این نگاه باید منتظر افزایش نارضایتیهای اجتماعی و افزاش فشارهای سیاسی بر دولت بود اما برخی از سیاسون همچنان امیدوارند. مثلا مصطفی درایتی، عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت جنبههای مثبتی نیز در آثار کرونا میبیند و البته بروز آن را منوط به عملکرد صحیح مسئولان میکند.
شیوع کرونا و مسائلی مثل آن معمولا دو لبه است
او در گفتوگویی با «آزادی» گفت: «شیوع کرونا و مسائلی مثل آن معمولا دو لبه است. یعنی اگر عملکرد مناسبی صورت گیرد و مردم احساس کنند که حاکمیت نگران سلامت آنان است ممکن است که شکاف میان حاکمیت و مردم کمتر شود. برعکس اگر حاکمیت با عملکرد نامناسب میتواند سبب ایجاد افزایش نارضایتیها شود. همه چیز بستگی به نوع عملکرد و مدیریت دارد.»
وی افزود: « درست است که مشکلاتی برای مردم ایجاد خواهد شد اما مردم اگر فکر کنند که این مشکلات در جهت حفظ جانان آنان بوده است و آن را دلسوزانه تلقی کنند، نتیجه مطلوبی خواهیم دید. در مقابل برهمریختگی، تصمیمات نابهجا، اختلافات و عدم هماهنگی در دستگاههای حاکمیتی و سوء مدیریت که سبب شود مردم گمان کنند حاکمیت نگران جان و زندگی آنان نیست به آن شکاف دامن خواهد زد.»
این فعال سیاسی اصلاح طلب در پاسخ به اینکه عملکرد دولت تا امروز بروز کدام جنبه را محتمل میکند؟ گفت: «آنچه که مجموعا مشاهده کردهایم با نوعی تزلزل در تصمیمگیری همراه است. با وجود مجموعه آثار مخربی که کرونا بر کشور و اقتصاد آن دارد، به نظر میرسد که مجموعه جامعه مایل است دستورات حاکمیتی در جهت کنترل رفت و آمد و قرنطینه باشد و این ولنگاری را که سبب مشکلات عدیده برای اکثریت مردم میشود، نمیپذیرد و علیرغم مشکلات اقتصادی حاصل از کرونا میخواهد که از این بلا با هزینه کمتری عبور کند. اگرچه در ایام عید با قدری تاخیر جلوی یک خطر جدی گرفته شد اما هنوز شاهد تزلزل در تصمیمگیریها هستیم. رفت و آمدهای عید احتمال شیوع را بالا میبرد و کنترل جدی قدری از این پیامد کنترل شد اما به نظر میرسد که هنوز حاکمیت با آنچه که جامعه انتظار دارد، فاصله دارد. بنابراین باید تلاش شود که هم ذهنیت مردم نسبت به این فاجعه روشن شود و همراهی مردم جذب شود. در این صورت اگر تصمیمات موجب گرفتاریهایی برای مردم باشد، با توجه به اینکه این گرفتاریها برای سلامت مردم ضرورت دارد؛ سطح نارضایتی چندان افزایش نمییابد. البته اگر مردم احساس کنند که تصمیمات مذکور دلسوزانه است.»
وی ادامه داد: « قطعا یک سری اقدامات حمایتی لازم است. اقشار فرودست جامعه صدمات جدیتری خواهند دید و این صدمات ممکن است با برخی تصمیمات قابل جبران باشد اما سلامتی مردم با هیچ چیز قابل تعویض و جبران نیست لذا باید این حساسیت به صورت ملموس در رفتار و تصمیمات حکومت دیده شود.»
درایتی در پاسخ به پرسش دیگری مبنی بر اینکه ادامه این رویه میتواند موجب افزایش نارضایتیها و تشدید چالشهایی از جمله آنچه در آبان 98 دیدیم، شود؟ گفت: « این بلا به هر صورت تاثیرات منطقهای و جهانی به همراه خواهد داشت. به نظر میرسد که ما بعد از کرونا باید با یک تغییراتی زندگی و جامعه را مدیریت کنیم. هنوز شاید برای تحلیل تبعات گسترده اجتماعی، سیاسی و اقتصادی شیوع این بیماری زود باشد اما با توجه به نوع بهمریختگی که این ویروس در کل جهان و جامعه ما ایجاد کرده است قطعا با یک سری چالشهای جدید مواجه هستیم که باید برای مقابله با آن فکر جدیدی کرد. یک سری از چالشها به صورت شدید یا ضعیف را از قدیم داشته و با آن آشنا هستیم. اما چالشهای حاصل از کرونا نیازمند تدابیر جدی و مقتضی با این وضعیت جدید است. حتی در عرصههای جهانی و منطقهای نیز چالشهایی خواهیم داشت که باید به جد درباره آن فکر کرد.»