آیا می‌توان با میانگین گیری از نمرات یک دانش آموز (مثلا دو نمره ۱۵ و یک نمره صفر) به وی کارنامه قبولی داد؟
به گزارش «تابناک»؛ احتمالا پاسخ دادن به این سوال زمان زیادی نمی‌طلبد و همه می‌دانیم که حد خاصی از نمره برای قبولی در هر درس نیاز است؛ حدی که کسب نمره کمتر از آن منجر به مردودی فرد می‌شود و برای همه آزمون‌ها صادق است؛ مثل آزمون‌هایی که برای ارائه گواهینامه استاندارد صورت می‌گیرد.
اما منظورمان از این صغری کبیر چیدن چیست؟ بیایید بدون توضیح بیشتر، بخشی از گفت‌وگوی معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان محیط زیست کشورمان با یک خبرگزاری را مرور کنیم.
«درحال حاضر وضعیت سوخت کشور نسبت به قبل خیلی بهتر شده است و تقریبا بیش از ۷۵ درصد بنزین کشور مطابق با استاندارد‌های یورو ۴ و ۱۵ درصد آن بر اساس استاندارد یورو ۵ تولید می‌شود. در سال‌های گذشته حتی نمی‌توان گفت که استاندارد سوخت، یورو ۳ بود، چرا که متوسط آلایندگی گوگرد در بنزین بیشتر از ۱۲۰ PPM و متوسط آن در گازوییل بیشتر از ۹۰۰ PPM گزارش شده بود.»
برای آنکه ارتباط اظهارنظر سکاندار محیط زیست کشورمان با بحث میانگین گیری را متوجه شوید، کافی است به این نکته دقت کنید که در حال حاضر (و بر اساس ادعای ایشان) ۹۰ درصد بنزین مصرفی در کشور استاندارد یورو ۴ و ۵ دارد و ۱۰ درصد باقیمانده در زمره سوخت‌های با استاندارد پایین‌تر و در نتیجه غیرمجاز محسوب می‌شود.
البته این پایان ماجرا نیست، چون کلانتری در ادامه خودش هم به این موضوع اذعان دارد و در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه سال گذشته گوگرد بنزین در تهران حدود ۲۰۰ PPM و حدود چهار برابر فراتر از حد مجاز بود و چه طور با وجود این گفته می‌شود که سوخت کشور بر اساس استاندارد یورو۴ و ۵ است، گفته: «آنچه برای ما مهم است، متوسط آلایندگی بنزین و گازوییل است. ممکن است چند تانکر حامل سوختی با سولفور بیشتر از ۳۰۰ PPM هم داشته باشند، ولی متوسط سولفور ما در بنزین و گازوییل زیر ۵۰ PPM و ۱۵۰ PPM است. دو سال گذشته در مشهد گازوییلی با سولفور بالای ۱۱۰۰۰ PPM داشتیم، اما اکنون چنین گزارشاتی نداریم.»
بله! برای سازمان محیط زیست کشورمان و به طور کلی تر، برای دولتمردان مهم نیست که جایی در کشور سوختی با آلودگی بسیار بالا تولید، توزیع و مصرف می‌شود و سلامت شهروندان را دست کم در مناطقی که این سوخت‌ها توزیع و مصرف می‌شود، تحت الشعاع قرار می‌دهد بلکه برای ایشان تنها میانگین اهمیت دارد!
به عبارت بهتر، سخنان کلانتری را می‌توان اعتراف به این نکته تلقی کرد که تولید و توزیع بنزین پتروشیمی یا هر محصول سوختنی دیگر که مشابه بنزین باشد، تا زمانی که میانگین آلایندگی سوخت در کشورمان قابل قبول باشد، بی اشکال است. یعنی اگر دولت توانست بنزینی با آلایندگی کمتر از نرم جهانی تولید یا وارد کند، مجاز است به جایش هر سوخت دیگری به جای بنزین و با اعتبار بنزین یورو ۴ و ۵ توزیع نماید!
اعترافی که شگفت آور‌تر می‌شود اگر بدانید کلانتری به سوالی درباره چرایی مصرف سوخت آلاینده مازوت در کشورمان این گونه پاسخ داده: «وزارت نفت می‌گوید که اگر می‌خواهیم پالایشگاه‌ها کار کنند و و سوخت مردم را تولید کنند ناچاریم که ۲۵ درصد مازوت تولید کنیم. پیش از این مازوت را صادر می‌کردیم، اما در حال حاضر به دلیل تحریم امکان صادر کردن آن را نداریم. از سوی دیگر وزارت نفت می‌گوید که مخازن برای انباشت مازوت پر شده است و در شرایط فعلی یا باید نیروگاه‌ها آن را مصرف کنند یا در صحرا رها شود و یا پالایشگاه تعطیل شود.»
اظهارنظری که معنای آن الزام به مصرف مازوت به دلیل پرشدن مخازن نگهداری است، در حالی که در فصل سرما استدلال مسئولان برای مازوت سوزاندن در صنایع و آلودگی شدید هوا در شهر‌هایی مانند تهران، کمبود گاز است نه سر رفتن مخازن مازوت و ممکن نبودن صادرات آن به دلیل تحریم ها!
نکاتی که با کنار هم قرار دادنشان چاره‌ای نمی‌ماند، جز اینکه نتیجه بگیریم دولت و سازمان محیط زیست تنها با میانگین‌ها کار دارند، نه آن گونه که ادعا می‌کردند و میکنند، برچیدن سوخت‌های آلاینده در سرلوحه امورشان باشد. مقابله با سوخت‌هایی غیراستاندارد که در قانون هوای پاک به صراحت ممنوعیت توزیع و استفاده از آن‌ها آمده و ظاهرا میانگین گیری راهکار ویژه مسئولان برای پیچاندن آن است!
اون کسانی که قلب شون واسه محیط زیست می تپید سر یک سوتفاهم بیجا در زندان هستند.
امیدوارم خود آقای کلانتری روزی گرفتار این قبیل دیدگاه ها در مورد جان و مال خودشان شوند! 
