سه عضو اصلی کانون کارگردانان با نگارش نامه‌ای نسبت به حذف ۳۳۰ عضو در انجمن صنفی کارفرمایی کارگردانان سینمای استان تهران اعتراض کردند.
به گزارش «تابناک»، پوران درخشنده، خسرو معصومی و رضا درمیشیان سه عضو اصلی شورای مرکزی انجمن صنفی کارفرمایی کارگردانان استان تهران (کانون کارگردانان سینمای ایران) نسبت به حذف سیصد و سی عضو اعتراض کردند و اعلام داشتند این تشکل مشروعیت ندارد.
متن کامل نامه این سه کارگردان سینمای ایران به شرح زیر است:
«کارگردانان محترم سینمای ایران
از آنجا که ما خود را برآمده از آرای مجمع عمومی و نماینده صنف می دانیم موظف به پاسخگویی هستیم و اعلام می داریم به دلایل ذیل شورای انجمن کارفرمایی کارگردانان مشروعیت ندارد.
متاسفانه مدت هاست پی گیری ها و اعتراض های ما جهت شفاف سازی نتیجه نداده است. از این رو با توجه به رفتارهای غیرقانونی پی در پی و عدم پاسخگویی رئیس و بازرس ناچار به اطلاع رسانی شدیم:
۱. با توجه به ثبت کانون کارگردانان سینمای ایران در وزارت کار تحت عنوان «انجمن صنفی کارفرمایی کارگردانان استان تهران» تا این لحظه اسامی ۳۵۰ کارگردان عضو کانون ، علیرغم پر کردن فرم های مربوطه انجمن صنفی کارفرمایی توسط کارگردانان و گذشت چندین ماه از تاسیس، به بهانه عدم بررسی مدارک به وزارت کار اعلام نشده است. ما معتقدیم تمام اعضای کانون کارگردانان عضو انجمن صنفی کارفرمایی هستند و نیازی به تائید صلاحیت و نظارت استصوابی نیست اما تنها ۲۲ کارگردان به وزارت کار به عنوان عضو معرفی شده و تا زمانی که شورای مرکزی تایید صلاحیت اعضا را به وزارت کار اعلام نکند عضویت کارگردانان سینمای ایران به رسمیت شناخته نخواهد شد.
۲.شورای مرکزی دریافت شناسه جهت شرکت در انتخابات هیات مدیره خانه سینما را بهانه کرده و اقدام به برگزاری مجمع عمومی مخفیانه ۲۲ نفره ای (بدون اطلاع رسانی به تمامی اعضای صنف) کرده است که مشروعیت صنف کارگردانان را به شدت خدشه دار می سازد.
ما مصرانه خواستار اطلاع رسانی انتخابات برای کارگردانان قبل از برگزاری انتخابات بودیم که متاسفانه توجهی به آن نشد. بارها اعلام کردیم زمانی که کارگردانان اطلاع ندارند و آگهی انتخابات در روزنامه «صدای ملت» چاپ می شود چگونه متوجه انتخابات شوند! درخواست داشتیم این آگهی و تغییر زمان آن در کانال رسمی صنف منتشر شود که با آن نیز مخالفت شد. حتی متنی که چند روز پس از برگزاری انتخابات با عنوان شورای مرکزی منتشر شد بدون اطلاع تمامی اعضای شورای مرکزی و فقط برای توجیه عملکرد نامشروعشان و عدم دعوت از کارگردانان در مجمع عمومی بود.
ما موافق حضور نماینده کانون در هیئت مدیره خانه سینما هستیم اما آنچه برای ما جای تامل دارد تمامیت خواهی ها و فشار به اعضای شورا وعدم اطلاع رسانی شفاف ، عدم انتخابات آزاد و ابقا اعضای شورای مرکزی و بازرس ، انتصاب اعضای علی البدل بدون مشروعیت و مقبولیت به بهانه هایی چون کرونا، نداشتن گنجایش سالن و اکتفا به۲۲ نفر است. اما اینها نمی تواند دلیلی بر عدم اطلاع رسانی و نامشخص بودن مکانیسم انتخاب حضور افراد برای شرکت و کاندیداتوری در مجمع مخفیانه ۲۲ نفره باشد آن هم با وجود راه های تعریف شده ای چون رعایت فاصله گذاری اجتماعی و حتی انتخابات مجازی!
۳.ما معتقدیم نهاد صنفی ای می تواند مشروعیت داشته باشد که برآمده از رای اکثریت اعضای صنف باشد و نه جمع اندک ویژه! و نکته قابل تامل اینکه شورای مرکزی در این انتخابات ۲۲ نفره مخفیانه، اساسنامه ای که به امضای خودشان به عنوان هیات موسس رسیده را نقص کرده و مفاد آن را زیر پا گذاشته اند.
۴. ما معتقدیم اساسنامه صنف می بایست به شیوه شفاف در کانال های صنف منتشر شده و در اختیار تمامی کارگردانان قرار گیرد چرا که دیگر زمان شفافیت است نه اینکه از انتشار رسمی آن جلوگیری شود.
۵.از طرف دیگر واگذاری شورای صنفی نمایش به سازمان سینمایی و عدم حضور نماینده کانون کارگردانان جهت مطالبه و دفاع از حقوق اعضای صنف موجب تضییع حقوق کارگردانان سینمای ایران شده است ، آن هم شورای صنفی نمایشی که همیشه ریاست آن با نماینده کانون کارگردانان بوده و بر اثر بی درایتی رئیس کانون کارگردانان ، جایگاه صنفی کارگردانان از دست رفته است.
۶. و اما در آخرین بی قانونی صورت گرفته ، پس از اتمام جلسه انتخاب نماینده منتخب صنف برای هیات مدیره خانه سینما که با رای گیری اکثریت آرا انجام شده بود، در کمال ناباوری رای گیری باطل شده و اقدام به انتصاب فرد دیگری نموده اند.
۷. ما بر این باوریم که از مجمع عمومی کانون کارگردانان سینمای ایران یک ماموریت دو ساله داشته ایم که به پایان رسیده است و حال که انجمن صنفی کارفرمایی تاسیس شده می بایست همگی شورای مرکزی استعفا داده تا نمایندگان واقعی تمامی کارگردان سینمای ایران دوباره انتخاب شوند نه اینکه اعضای جدید را منتصب کنیم و با تمامیت خواهی و پیدا کردن توجیهات شبه قانونی به اعمال خود وجهه قانونی بخشیده و تا دو سال آینده (سال ۱۴۰۱) خودمان را ابقا نماییم!
در پایان ما ضمن برائت از اعمال و رفتارهای ناشایست و غیر اصولی این مدت ، خیانت به رای و اعتماد اعضای واقعی مجمع عمومی کارگردانان را بر نمی تابیم و مجمع عمومی ۲۲ نفره مخفیانه را مشروع نمی دانیم.
خط قرمز ما مشروعیت صنفی و اعتبار بخشیدن به همه اعضای مجمع عمومی و حفظ حقوق تمامی کارگردانان سینمای ایران است.»
