کلیات
کشور کامبوج، کشوری واقع در جنوب شرقی آسیا است و اگرچه به‌عنوان کشوری توسعه‌یافته و پیشرفته شناخته نمی‌شود، در بین دوستداران سفر و علاقه‌مندان به گردشگری، از محبوبیت بالایی برخوردار است. کامبوج که لقب "بهشت آسیا"را نیز به خود اختصاص داده است، از جاذبه‌های طبیعی و تاریخی منحصربه‌فردی بهره می‌برد و وجود اماکن دیدنی متعدد در آن باعث شده است که سالانه گردشگران بی‌شماری سفر به این کشور آسیایی را بر بسیاری از مقاصد گردشگری دیگر ترجیح دهند. مساحت کشور کامبوج ۱۸۱,۰۳۵ کیلومترمربع است و جمعیت آن به بیش از ۱۵.۷۶ میلیون نفر می‌رسد. در ادامه به معرفی هرچه بیشتر کشور کامبوج خواهیم پرداخت و شمارا با ویژگی‌های خاص و منحصربه‌فرد این مقصد گردشگری آشنا خواهیم نمود.
همسایگان
کشور کامبوج در جنوب شرقی آسیا واقع‌شده است و پایتخت آن، پنوم پن نام دارد. این کشور آسیایی از سمت شرق با کشور ویتنام و از سمت شمال و غرب با کشور تایلند همسایه است. همان‌طور که می‌بینید این کشور در مجاورت با دو کشور مهم آسیایی در حوزه‌ی گردشگری قرارگرفته است و در رقابتی تنگاتنگ با آنها به سر می‌برد.
جغرافیا
مساحت کامبوج ۱۸۱٬۰۳۵ کیلومتر مربع است. این کشور از سمت شمال و غرب و جنوب با تایلند، از سمت شرق با ویتنام، و از نواحی شمالی با لائوس هم‌مرز است. کامبوج به خلیج سیام و آبراه‌های ویتنام دسترسی دارد.
از سوی جنوب، کامبوج در کرانه خلیج تایلند دارای یک خط ساحلی حدود ۴۴۱ کیلومتری است. به‌جز در جنوب شرقی، همه مرز‌های کامبوج را مناطق کوهستانی کم‌ارتفاع تشکیل می‌دهند. در میانه این مرز‌ها دشت بزرگی قرار دارد که قلب سرزمین کامبوج را تشکیل می‌دهد. این دشت که سیل‌های پرشمار در طول تاریخ خاک آن را بسیار حاصلخیز کرده‌اند متراکم‌ترین بخش کامبوج از نظر جمعیت است و برنجکاری اصلی‌ترین فعالیت کشاورزی در آن را تشکیل می‌دهد. رودخانه مکونگ، که جریان آن از لائوس در شمال به سوی ویتنام در جنوب شرقی است این منطقه را آبیاری می‌کند.
در مرکز این دشت و در شمال غرب کامبوج دریاچه «تونله ساپ» (به معنی دریاچه بزرگ 'در زبان خمر) قرار دارد. در فصل خشک جریان آب از طریق رودخانه «تونله ساپ» به مکونگ می‌ریزد. در فصل مرطوب، به خاطر سطح بالای آب در مکونگ، جهت جریان این رود نیز تغییر کرده و آب به دریاچه جریان می‌یابد که در نتیجه آن مساحت دریاچه «تونله ساپ» سه برابر می‌شود. در فصول مرطوب این دریاچه از بزرگترین دریاچه‌های آب شیرین در جنوب شرقی آسیا است.
تقریباً ۷۵ درصد از کامبوج در ارتفاع کمتر از ۱۰۰ متر بالاتر از سطح دریا قرار گرفته‌است. در جنوب غربی کامبوج رشته‌کوه کراوانه واقع شده که بلندترین قله آن «کوه آئورال» با ۱۷۷۱ متر ارتفاع است. این رشته‌کوه دارای شاخه‌ای در امتداد ساحل تا مرز ویتنام است که کوهستان دامرئی (کوهستان فیل) نامیده می‌شود و قلل آن بین ۵۰۰ تا ۱۰۰۰ متر ارتفاع دارند. مرز‌های غربی کامبوج با تایلند از یک منطقه کوه و تپه‌ای تشکیل شده که بلندی کوه‌های آن تا حدود ۵۰۰ متر است. در مرز شمالی با تایلند کوه‌های پر فراز و نشیب «دونگرک» با قللی ۷۰۰ متری قرار دارد که پرستشگاه ویهیار پریاه نیز در همین رشته‌کوه واقع است.
تایلند و کامبوج بر سر موضوع مالکیت چند معبد بودایی در مرز دو کشور اختلاف مرزی دارند که به درگیری‌هایی نیز منجر شده‌است.
آب و هوا
کشور کامبوج دارای آب و هوایی مرطوب و استوایی بوده و بارش بارآن‌های سیل آسیا و ناگهانی در آن، رایج و متداول است. همین مساله باعث شده است که تعداد گردشگران در برخی ماه‌های سال همچون ماه ژوئن به حداقل برسد، چراکه در این ماه‌ها احتمال بروز سیل نیز در این کشور وجود دارد. جالب است بدانید که میانگین بارش سالانه در ارتفاعات این کشور به ۵۰۰۰ میلی لیتر نیز می‌رسد. شواهد نشان می‌دهد که بهترین زمان سفر به کشور کامبوج از ماه نوامبر تا فوریه است. گردشگران همواره ترجیح می‌دهند که در این ماه‌های سال به کامبوج سفر نمایند و آزادانه بتوانند از نقاط مختلف آن دیدن نمایند. آغاز فصل گرم در این کشور از ماه مارس آغاز می‌شود و با بیشتر شدن دمای هوا، امکان گشت و گذار در شهر و بازدید از اماکن دیدنی مختلف کمتر و کمتر می‌گردد.
خورد و خوراک در کشور کامبوج
کشور کامبوج نیز همچون دیگر کشور‌های آسیایی از آشپزخانه‌ای غنی و پررونق برخوردار است و تنوع غذا‌های آن بسیار زیاد است. یکی از مهم‌ترین جاذبه‌های کشور کامبوج درواقع همین غذا‌ها است که توجه گردشگران را به خود جلب کرده و خوردن آنها، تجربه‌ای نوین را برای آنان رقم می‌زند. هزینه‌ی خورد و خوراک در کشور کامبوج بسیار مناسب است و افراد با هر نوع سلیقه و بودجه‌ای، به‌راحتی می‌توانند در رستوران‌های این کشور، غذای دلخواه خود را میل نمایند.
راه‌های ارتباطی و حمل‌ونقل
حمل‌ونقل در کشور کامبوج همچون دیگر امکانات آن ارزان و مقرون‌به‌صرفه است. افراد به‌راحتی می‌توانند از وسایل نقلیه‌ی عمومی همچون اتوبوس استفاده نموده و با پرداخت هزینه‌ای بسیار کم به‌تمامی نقاط شهر سفر کنند.
سیاست
در ۲۱ دسامبر ۱۹۶۵ دولت آمریکا کامبوج را به در اختیار نهادن پناهگاه به ویت‌کنگ‌ها متهم نمود و نظامیان آمریکایی اجازهٔ تهاجم به خاک کامبوج را دریافت کردند. در ۱۴ اوت ۱۹۶۹، دولت لون نول مدافع اتحاد با واشینگتن به قدرت رسید. ۲۹ آوریل ۱۹۷۰ تاریخ اشغال کامبوج توسط نظامیان آمریکایی – ویتنام جنوبی بود. در ۱۷ آوریل ۱۹۷۵ پنوم پن به تصرف خمر‌های سرخ درآمد.
هون سن در سال ۱۹۸۵ برای نخستین بار مقام نخست وزیری کامبوج را در راس یک دولت سوسیالیستی تحت حمایت ویتنام برعهده گرفت و به همین دلیل، حزب اصلی مخالف در مورد گرایش وی به ادامه سلطنت ابراز تردید کرده بود. در ۲۵ دسامبر ۱۹۷۸ ارتش ویتنام به کامبوج حمله کرده‌بود و عقب‌نشینی رسمی ۲۶۰۰۰ نفری آخرین سربازان ویتنام از کامبوج از ۲۱ تا ۲۶ سپتامبر ۱۹۸۹ انجام شد.
در ۲۳ اکتبر ۱۹۹۱ با امضای معاهدهٔ پاریس و ممهور کردن معاهدهٔ بازگشت صلح، کامبوج تا سازماندهی انتخاباتی آزاد تحت‌الحمایهٔ سازمان ملل قرار گرفت. در ۲۴ سپتامبر ۱۹۹۳ با صحه نهادن به قانون اساسی، نوردوم سیهانوک مجدداً به مقام شاه برگزیده شد. در ۱ سپتامبر ۱۹۹۸ حزب خلق کامبوج متعلق به هون سن (PPC) در انتخابات با در اختیار گرفتن ۶۴ کرسی از ۱۲۲ کرسی پارلمان (۴۱٪ آرا) به پیروزی رسید.
۲۷ ژوئیه ۲۰۰۳ شاهد پیروزی مجدد حزب خلق کامبوج در انتخابات قانونگزاری کامبوج بود. هرچند که این حزب اکثریت مطلق دو سوم آرا برای اداره کشور را به دست نیاورد.
در ماه ژوئیه سال ۲۰۰۴، و پس از یک سال که از پایان انتخابات عمومی در کامبوج می‌گذشت، سرانجام نمایندگان مجلس رای دادند که هون سن، رهبر حزب مردم کامبوج که دارای اکثریت قاطع در پارلمان نیست، با توافق حزب سلطنت‌طلب فونسیپک دولت جدید را تشکیل دهد.
تقسیمات کشوری
کامبوج به ۲۴ استان (khaet) و یک منطقه شهری (krong) تقسیم شده‌است. تعداد مناطق شهری کامبوج پیش از سال ۲۰۰۸، چهار منطقه بود.