کلیات
ونزوئلا کشوری است که در سواحل شمالی آمریکلی جنوبی قرار گرفته و توسط تعداد زیادی از جزایر دریای کارائیب در بر گرفته شده است. این کشور از شرق با گویان، از جنوب با برزیل و از غرب با کلمبیا هم مرز است. کو‌های پر برف آند در غرب و جنگل‌های سرسبز آمازون در جنوب، جلوه زیبایی به این کشور بخشیده است.
جغرافیا
ترینیداد و توباگو، باربادوس و آروبا مجاور ساحل شمالی ونزوئلا قرار دارند و این کشور در نیمکره شمالی و نزدیک به استواست که جزء مناطق حاره‌ای محسوب می‌شود.
این کشور را براساس ارتفاع به ۴ منطقه دمایی تقسیم می‌کنند:
منطقه گرمسیری: شامل مناطق با ارتفاع کمتر از ۸۰۰ متر است. این مناطق گرم هستند و درجه حرارتشان بین ۲۶–۲۸ درجه سیلسیوس متغیر است.
مناطقی با ارتفاع ۲۰۰۰–۸۰۰ متر با درجه حرارت ۱۵–۱۲ درجه. بیشتر شهر‌های ونزوئلا از جمله پایتخت آن در این منطقه آب و هوایی قرار می‌گیرند.
مناطقی با ارتفاع ۳۰۰۰–۲۰۰۰ متر که درجه حرارتی بین ۱۱–۹ درجه دارند و جزو مناطق سرد محسوب می‌شوند.
مناطق با ارتفاع بیش از ۳۰۰۰ متر که جزء مناطق برف خیز و سردسیر کشور هستند و دمایی کمتر از ۸ درجه دارند.
میزان بارش سالیانه در مناطق کم ارتفاع و دشت‌ها بین ۴۳۰ میلی‌متر و در غرب ساحل دریای کارائیب تا ۱۵۰۰ میلی‌متر در دلتای اورینوکو تغییر می‌کند.
بیش از ۱۰۰۰ رودخانه در ونزوئلا جریان دارد که از این میان رودخانه اورینوکو از همه مهم‌تر است؛ که طولی معادل ۲۵۰۰ کیلومتر دارد و از مرز برزیل (رشته کوه‌های مرتفع گایانا) سرچشمه می‌گیردو به اقیانوس اطلس می‌ریزد.
مردم
بخش اعظم جمعیت این کشور در شهر‌های شمالی و نزدیک کاراکاس پایتخت ونزوئلا زندگی می‌کنند. از شهر‌های عمده این کشور می‌توان کاراکاس، والنسیا و ماراکای را نام برد.
جمهوری بولیواری ونزوئلا با جمعیتی بالغ بر ۲۶ میلیون نفر مساحتی بالغ بر ۸۸۱۰۵۰ کیلومتر مربع دارد و زبان اسپانیایی در این کشور عمومیت دارد. پایتخت این کشور که زبان‌های محلی فراوانی در آن وجود دارد، کاراکاس است و دین اکثریت مردم این کشور مسیحیت است.
تاریخ
ونزوئلا درگذشته بخشی از مستعمرات اسپانیا بوده و اکنون ساختار فدرال دارد. ونزوئلا برای اولین بار در سال ۱۵۲۲تحت استعمار اسپانیا قرار گرفت. در واقع، اولین محل استقرار دائمی امپراطوری اسپانیا در آمریکای جنوبی در منطقه‌ای بود که امروزه کومانا نامیده می‌شود. قسمت اعظمی از ونزوئلا سرانجام بخشی از نیو گرانادا شد و بخش‌های شرق ونزوئلا بخشی از نیو اندلس شد. پس از چند شورش نافرجام، ونزوئلا تحت رهبری فرنسیسکو دی می‌راندا، که یکی از فرماندهان انقلاب فرانسه بود، در ۵ ژوئیه ۱۸۱۱ استقلال خود را از اسپانیا اعلام کرد. با این حال، حکومت و تسلط کامل بر منطقه توسط داخلی‌ها، پس از پیروزی سیمون بولیوار آزادی‌بخش در ‹‹جنگ کارابوبو›› در ۲۴ ژوئن ۱۸۲۱، با کمک ژنرال خوزه آنتونیو پائس، و کمک‌های ویژه فرمانده ارشد آنتونیو خوزه دی سوکره، که بولیوار طبق نقشه جنگ او عمل کرد و همچنین بعد از پیروزی خوزه پرودنسیو پادیلا در ‹‹جنگ دریایی دریاچه ماراکایبو›› در ۲۴ ژولای ۱۸۲۳ به دست آمد.
مجلس نیو گرانادا کنترل ارتش گرانادایی را به بولیوار سپرد که پس از آن او در راه آزادی چندین کشور را فرماندهی کرد و جمهوری جدیدی با نام کلمبیا تشکیل داد (که برای متمایز ساختن آن از جمهوری کلمبیا به آن کلمبیا بزرگ یا بزرگتر نیز گفته می‌شد) و شامل کلمبیا، پاناما و ونزوئلای امروزی بود. پس از این مرحله، او ارتش خود را به سمت جنوب هدایت و فرماندهی کرد، پرو را آزاد و بولیوی را از سلطه اسپانیایی‌ها آزاد و آن را خلق کرد نام این کشور از روی نام این منجی و آزادی‌بخش انتخاب شده و در گذشته بخشی از پرو، با نام ‹‹ آلتو پرو›› بوده‌است. قرار بود ‹‹آنتونیو خوزه دی سوکره›› که در جنگ‌های زیادی برای بولیوار پیروزی به ارمغان آورد، به عنوان جانشین طبیعی بولیوار انتخاب شود، تا اینکه او در بروکوس کشته شد. پس از جنگ استقلال، ونزوئلا به همراه کلمبیا و اکوادور تبدیل به بخشی از گران کلمبیا شدند تا اینکه در ۱۸۳۰، بولیوی طی یک شورشی به رهبری ‹‹ خوزه آنتونیو پائز›› از مجموعه یادشده جدا شده و خود را به عنوان یک حکومت جمهوری مستقل اعلام کرد. پائس اولین رئیس‌جمهور ونزوئلا شد.
بی‌ثباتی سیاسی، درگیری‌های سیاسی و حاکمیت دیکتاتوری مشخصه اصلی تاریخ ونزوئلا درسال‌های زیادی از قرن نوزدهم و اوائل قرن بیستم بوده‌است. پس از مرگ خوآن ویسنته گومز در سال ۱۹۳۵ و فراخوانی موقت حکومت اتوریته، مبارزات دموکراتیک سرانجام در سال ۱۹۵۸ باعث شد نیروهای نظامی از مداخله مستقیم در سیاست ملی خودداری کنند. از آن سال تاکنون، ونزوئلا به‌طور مدام از حاکمیت دموکراتیک غیرنظامی برخوردار بوده‌است که البته این روند نیز کاملاً خالی از درگیری و اختلاف نبوده‌است. رئیس‌جمهور قبلی ونزوئلا هوگو چاوز بود، که پس از حمله آمریکا به عراق به یکی از منتقدان تند جورج بوش، رئیس‌جمهور آمریکا تبدیل شد. چاوز بلافاصله پس از به قدرت رسیدن در سال ۱۹۹۸، سیاست‌های عوام گرایانه اقتصادی را در کشور به اجرا گذاشت. ونزوئلا عضو جامعه ملل آمریکای جنوبی ‹‹SACN›› است. رئیس‌جمهور فعلی ونزوئلا نیکلاس مادورو می‌باشد، که پس از مرگ چاوز در سال ۲۰۱۳ به قدرت رسید.
سیاست
نیکولاس مدورو اکنون رئیس جمهور ونزوئلا است. پیش از آن هوگو چاورز رئیس جمهور این کشور بود. رئیس‌جمهور ونزوئلا از طریق رای‌گیری انتخاب می‌شود و حق رای مستقیم برای عموم وجود دارد. رئیس‌جمهور پس از انتخاب شدن هم وظایف رئیس دولت و هم وظایف رئیس حکومت را به عهده دارد. مدت ریاست جمهوری شش سال است و هر فرد تنها برای دو بار متوالی می‌تواند به این سمت دست یابد. رئیس‌جمهور معاون خود را منصوب کرده و در مورد تعداد و ترکیب کابینه تصمیم‌گیری می‌کند و در نهایت با همکاری مجمع قانون‌گذاری اعضای کابینه را تعیین می‌کند. اگر رئیس‌جمهور تشخیص دهد که قسمتی از قانون قابل ایراد است می‌تواند از هیان مقننه بخواهد آن قسمت‌ها را مورد بازنگری قرار دهد، اما اگر اکثریت اعضای مجلس با ایرادات مطرح شده از جانب رئیس‌جمهور مخالف باشند، ایرادات ملغی می‌شود.
مجلس ونزوئلا تحت عنوان مجلس ملی ونزوئلا یا Asamblea Nacional فعالیت می‌کند. ۱۶۷ نماینده مجلس که سه تن از آن‌ها از میان افراد بومی انتخاب می‌شوند، برای یک دوره پنج ساله انتخاب می‌شود و تنها امکان انتخاب آن‌ها برای سه دوره وجود دارد. نمایندگان از طریق آرای مردمی و درقالب احزاب ائتلافی یا کاندیدا‌های مستقل انتخاب می‌شوند. بالاترین مقام قضایی کشور ‹‹ نظام قضایی عالی ونزوئلا›› است که قضات آن توسط مجلس برای یک دوره ۱۲ ساله انتخاب می‌شوند. شورای ملی انتخابات ونزوئلا مسئولیت رسیدگی به فرایند انتخابات را به عهده دارد و متشکل از پنج مدیر است که مستقیماً توسط مجلس ملی انتخاب می‌شوند.
مجازات اعدام در سال ۱۸۶۳ لغو شد و بدین ترتیب ونزوئلا اولین کشوری محسوب می‌شود که اعدام را غیرقانونی اعلام کرده‌است.
کودتا در ونزوئلا
خوان گوایدو و مجلس ملی، اعتبار ریاست‌جمهوری نیکلاس مادورو را «غیرقانونی» اعلام کرد و روند تلاش برای حذف او را آغاز کرد.
«دونالد ترامپ»، رئیس‌جمهور آمریکا روز چهارشنبه بعد از به رسمیت شناختن رهبر مخالفان ونزوئلا گفت که همه این گزینه‌ها علیه این کشور روی میز است. رئیس‌جمهور آمریکا گفت: «در حال بررسی هیچ اقدامی علیه ونزوئلا نیستیم، ولی همه گزینه‌ها روی میز است.»
در همین حال یک مقام دولت آمریکا که اشاره‌ای به نامش نشده گفته در صورتی که «نیکلاس مادورو»، رئیس‌جمهور ونزوئلا به «خوان گوایدو»، رهبر مخالفان این کشور یا اعضای شورای ملی آسیبی برساند، همه گزینه ها علیه ونزوئلا روی میز است. این تحولات اندکی بعد از آن رخ دادند که رئیس شورای ملی ونزوئلا خود را رئیس‌جمهور موقت این کشور معرفی و سپس سوگند یاد کرد.
«دونالد ترامپ»، رئیس‌جمهور آمریکا در بیانیه‌ای مداخله‌جویانه از این تصمیم استقبال کرد و گویدا را به عنوان رئیس‌جمهور موقت ونزوئلا به رسمیت شناخت. گوایدو جمعه هفته گذشته همزمان با اقدام مخالفان نیکلاس مادور در غیرقانونی خواندن دوره دوم ریاست جمهوری ونزوئلا گفته بود حاضر است ریاست جمهوری این کشور را بر عهده بگیرد.
«نیکلاس مادورو» امروز چهارشنبه بعد از مداخله‌جویی‌های آمریکا در امور داخلی ونزوئلا دستور داده بود در روابط کشورش با آمریکا بازنگری شود. وزرات خارجه مکزیک اعلام کرد که این کشور همچنان نیکولاس مادورو رئیس جمهور قانونی ونزوئلا را به رسمیت می شناسد.
به گزارش رویترز، سخنگوی وزارت خارجه مکزیک روز چهارشنبه اعلام کرد که هیچ تغییری در موضع کشورش نسبت به دولت قانونی ونزوئلا صورت نگرفته است.
دولت جدید چپگرای مکزیک، سیاست خارجی خود را بر اساس عدم مداخله در امور داخلی دیگران بنیان نهاده و مسیر متفاوتی را نسبت به دیگر کشورهای منطقه که خواستار کناره گیری مادورو از قدرت هستند، در پیش گرفته است.
دولت های برزیل و کلمبیا روز چهارشنبه اعلام کردند که "خوان گوایدو" رهبر مخالفان دولت ونزوئلا را به عنوان رئیس جمهور موقت ونزوئلا به رسمیت می شناسند. این اعلام حمایت از گوایدو پس از آن اتفاق افتاد که دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا با انتشار بیانیه ای ریاست جمهوری خودخوانده رهبر مخالفان ونزوئلا را به رسمیت شناخته و اعلام کرد که ایالات متحده از تمام توان اقتصادی و سیاسی خود برای برقراری دموکراسی در ونزوئلا حمایت خواهد کرد. گزارش ها حاکی از آن است که دولت های پرو، اکوادور و کاستاریکا نیز به جمع حامیان گوایدو پیوسته اند.
گوایدو که رئیس کنگره ونزوئلا است، با ادای سوگند به عنوان رئیس جمهور خودخوانده موقت، باعث ایجاد آشوب در خیابان های ونزوئلا شده است. وی اعلام کرده است که به عنوان رئیس جمهور موقت و با حمایت نیروهای مسلح ونزوئلا، به منظور برگزاری انتخابات، قدرت را در دست می گیرد.
برزیل و کلمبیا نیز به تبعیت از دولت آمریکا، "خوان گوایدو" رهبر مخالفان دولت ونزوئلا را به عنوان رئیس جمهور موقت آن کشور به رسمیت شناختند.
به گزارش رویترز، دولت های برزیل و کلمبیا روز چهارشنبه اعلام کردند که گوایدو را به عنوان رئیس جمهور موقت ونزوئلا به رسمیت می شناسند. ترامپ از دیگر دولت های نیمکره غربی نیز خواست تا ریاست جمهوری گوایدو را به رسمیت بشناسند.
گزارش ها حاکی از آن است که دولت های پرو، اکوادور و کاستاریکا نیز به جمع حامیان گوایدو پیوسته و وی را به عنوان رئیس جمهور موقت ونزوئلا به رسمیت شناخته اند. مخالفان نیکولاس مادورو رئیس جمهور قانونی ونزوئلا، با برپایی تظاهرات از گوایدو حمایت کرده اند. درگیری پلیس با معترضان در شب گذشته، چهار کشته بر جای گذاشت.
گوایدو اعلام کرده است که به عنوان رئیس جمهور موقت و با حمایت نیروهای مسلح ونزوئلا، به منظور برگزاری انتخابات، قدرت را در دست می گیرد.