در مورد سمفونی نهم در ویکی تابناک بیشتر بخوانید

همچنین مصوبه شورای عالی اکران مبنی بر تمدید یک هفته‌ای اکران فیلم‌های روی پرده به واسطه ناآرامی‌های اخیر و تأثیر منفی بر گیشه سینما، شامل این فیلم نشده است؛ اقدامی که نشان می‌دهد برخی متولیان امیدوارند این فیلم با سرعت بیشتری به پایان دوره اکران برسد

نه با یک فیلم جدی با روایت‌های تاریخی تکان‌دهنده مواجه هستیم که پس از تماشای هر روایت تاریخی تحت تاثیر فرم روایتی قرار بگیریم که از قبل داستانش را می‌دانستیم و نه با یک فیلم دارای جنبه‌های سرگرمی قابل توجه مواجهیم که بتوانیم بگوییم هنرمند همچون «مومیایی ۳» و «مرد عوضی»، تماشاگر عام برای ساعتی سرخوشی مورد توجه قرار گرفته‌اند؛ فیلمی چیزی به این‌ها و نه این و نه آن است.

«سمفونی شماره 9 بتهوون در رِ مینور، اپوس 125 / Symphony No. 9 in D minor, Op. 125» نهمین و آخرین سمفونی لودویگ فان بتهوون آهنگساز آلمانی است. سفارش ساخت این سمفونی از سوی ارکستر فیلارمونیک لندن در سال 1817 صورت گرفت اما این اثر بین سال‌های 1822 و 1824 پایان یافت. این سمفونی گاهی به‌عنوان بهترین اثر بتهوون و یکی از بهترین‌های موسیقی کلاسیک یاد می‌کنند، اگرچه آخرین سمفونی اوست اما تِم‌ها و نغمه‌های موسیقایی آن سال‌ها قبل از تصنیفِ این اثر در ذهن آهنگساز شکل گرفته بوده است. با آنکه بتهوون اغلب کارهای بزرگ خود را در وین اجرا می‌کرد، اما بلافاصله بعد از اتمام این سمفونی، تصمیم به اجرای آن در برلین گرفت. دوستان و اطرافیان بتهوون با این امر مخالفت کردند و بتهوون، برخلاف میل باطنی‌اش، این سمفونی را در هفت می 1824 در «سالن تئاترِ کِرْنْتْنِرتور /Theater am Kärntnertor» وین برای اولین بار به اجرا درآورد. سمفونی شماره 9 بتهوون را در تابناک می‌بینید و می‌شنوید.

جدیدترین اخبار گوناگون را در «تابناک با تو» از دست ندهید. در این سایت شما هر روز گزید‌ه‌ای از آخرین اخبار پیرامون موضوعات خانواده، سلامت و بهداشت، سرگرمی و دانستنی‌ها، آشپزی، فیلم و عکس‌هایی از سراسر جهان، دکوراسیون و ... را دنبال خواهید کرد. همچنین «تابناک باتو» هر روزه آماده است، مطالب ارسالی شما را نیز متناسب با موضوعات نامبرده در سایت منتشر کند. گزارش کامل از گزیده‌خبرهای امروز «تابناک با تو» را با کلیک بر تیتر آن بخوانید.

میرکریمی فیلم به فیلم پخته‌تر شده و «قصرشیرین» به مراتب بهتر از «امروز» و «دختر» است و کارگردانیِ جدی در آن مشاهده می‌شود. کارگردان به خوبی حس عصبی حامد بهداد را مدیریت کرده و خشم مرسوم بهداد در این فیلم در ته وجودش ته نشین شده و او را شایسته دست کم نامزدی برای سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول کرده است.