در مورد کنش اجتماعی در ویکی تابناک بیشتر بخوانید

تا زمانی که پای تحریم‌ها از گلوی اقتصاد ایران برداشته نشود، مسیر امنی برای اصلاحات اقتصادی موجود نیست.

مردمی که ناامید از اصلاح امور شوند، وارد فاز بی تفاوتی می شوند. این وضعیت حکومت ها را دچار انحراف تحلیل می کند؛ بدین معنا که چون مردم در لاک خود فرورفته اند و صدای اعتراض شان بلند نیست، تصور می شود که از حکومت و وضعیت موجود رضایت دارند یا دستکم نسبت به آن واکنشی نخواهند داشت. حال آن که این بی تفاوتی، نشانه ناامیدی جامعه و مقدمه وضعیت خطرناک تری است.