کلیات
سینمای چین (انگلیسی: Cinema of China) در کنار سینمای هنگ کنگ و سینمای تایوان یکی از سه حوزه تاریخی سینمای چینیزبان است. سینما در سال ۱۸۹۶ به چین معرفی شد و اولین فیلم چینی، نبرد دینگجونشان، در سال ۱۹۰۵ با به وجود آمدن صنعت فیلمسازی، که در دهه اول سینمای چین در شانگهای مستقر بود، ساخته شد. اولین فیلم ناطق، دختر سینگ-سانگ در ۱۹۳۱ و با استفاده از تکنولوژی ضبط صدا روی صفحه ساخته شد.
دهه ۱۹۳۰ که اولین دوره طلایی این سینماست، شاهد شکلگیری جنبش چپ سینمایی است و از خلال فیلمهای ساخته شده در این دوران میتوان اختلاف موجود میان ملیگرایان و کمونیستها را مشاهده کرد. پس از جنگ دوم چین و ژاپن و اشغال شانگهای توسط ژاپن، با مهاجرت فیلمسازان به هنگ کنگ، چونگکینگ و مکانهای دیگر، صنعت فیلمسازی شهر به شدت محدود شد و در نتیجه، فیلمسازان باقیمانده در شهر، با توجه به امتیاز شهر خارجی، دوره «جزیره انفرادی» را در شانگهای شکل دادند.
در پی تعطیلی هزاران سالن سینما، فروش هفتگی گیشه سینماهای چین با کمترین میزان خود در سال جاری میلادی، روند نزولی پیدا کرد.
کد خبر: ۱۱۱۴۶۶۲ تاریخ انتشار : ۱۴۰۱/۰۱/۳۰
سینمای چین در حالی به بهبود فروش خود در گیشه ادامه میدهد که گیشه آمریکا همچنان با چالش تعطیلی برخی سینماها و فروش پایین دست به گریبان است.
کد خبر: ۱۰۰۸۵۹۹ تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۰۷/۲۱
اقتصاد سینما در شرق آسیا بزرگتر از اروپا شد؛
در ایران و بسیاری دیگر از کشورها همچنان فوکوس روی جشنوارههای کن، برلین و ونیز و بازارهای جانبی آنها برای فروش فیلم است. بیشک این بازارهای فیلم سنتی، فرصت مناسبی است که نباید از دست داد اما منحصر کردن نگاه به بازار اروپا که اگر همه آنها را صاحب شد، به اندازه بازار چین نمیشود، منطق اقتصادی ندارد.
کد خبر: ۹۲۲۲۷۸ تاریخ انتشار : ۱۳۹۸/۰۶/۱۵
رضا میرکریمی دبیر جشنواره جهانی فیلم فجر نیز در نشستی به ارایه چشماندازی از سینمای ایران پرداخت و درباره تاریخ و عملکرد مدرن آن صحبت کرد. او در بخش مهمی از صحبتهایش به معرفی سازمانها و بخشهای دولتی صنعت فیلم ایران اشاره کرد که در راس این فهرست وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ایران جای داشت.
کد خبر: ۹۰۶۴۵۹ تاریخ انتشار : ۱۳۹۸/۰۳/۲۸