کلیات

---

سندرم دامپینگ (Dumping syndrome)، به علائمی که پس از خوردن غذا بروز می‌نماید اطلاق می‌گردد. این علائم بر اثر دو علت ایجاد می‌شوند:
به علت تخلیهٔ سریع محتویات معده به رودهٔ باریک
یا به دنبال عمل‌های جراحی معده نظیر: (بیلروت۱،  بیلروت۲،  واگوتومی و…)

 

 

---

۱۵ تا ۳۰ دقیقه پس از صرف غذا ایجاد می‌شود، با علائمی نظیر: احساس ناراحتی کرامپی در شکم (درد‌های ناشی از انقباض ناگهانی عضلات شکم)،  تهوع،  اسهال،  تاکی کاردی (بالا رفتن ضربان قلب)، آروغ زدن، تعریق، احساس سبکی در سر، ضعف و سستی و به ندرت سنکوپ. این علائم از چند دقیقه تا نیم ساعت ادامه دارد و حتی با دراز کشیدن از بین نمی‌رود.
این علائم از تخلیهٔ سریع محتویات هایپراسمولار (با اسمولاریته بالا) معده به داخل رودهٔ باریک ناشی می‌شود.
نوشیدن آب به هنگام صرف غذا باعث تخلیهٔ ناگهانی معده و احتباس ناگهانی دئودنوم شده و باعث بروز و تشدید علائم می‌شود.

 

 

---

این علائم احتمالاً به دلیل آزاد شدن بیش از حد انسولین ایجاد می‌شوند. ۹۰ دقیقه تا ۳ ساعت بعد از غذا بروز می‌کنند. در آن احساس سبکی سر، عرق سرد،  تپش قلب،  تاکی کاردی (بالا رفتن ضربان قلب) و سنکوب بارز‌تر است.
این سندرم به دنبال مصرف غذا‌های سرشار از کربوهیدرات‌های ساده، هایپراسمولار و مصرف زیاد مایعات به وجود می‌آید. در این سندرم تنظیم رژیم غذایی، اساس درمان را تشکیل می‌دهد.
درمان
درمان شامل تغییر در عادات غذایی و دارو و جراحی است

 

---

وعده‌های غذایی کوچک و متعدد در روز (۶ وعده) باشد
کم کربوهیدرات، اجتناب از قند‌های ساده، همراه با چربی و پروتئین بالاتر باشد
به هنگام صرف غذا آب ننوشند
در موارد شدید‌تر مصرف دارو:
مداخله جراحی ممکن است شامل تبدیل بیلروت ۲ به Roux EN Y باشد.