کلیات
تأسیسات هسته‌ای نطنز با نام رسمی مرکز هسته‌ای شهید احمدی روشن نطنز بخشی از «تأسیسات زیرزمینی» مرتبط با برنامه هسته‌ای ایران است که به منظور غنی‌سازی اورانیوم در نزدیکی نطنز در استان اصفهان احداث شده و تصور می‌شود که به وسیله ۳۰ فوت (۹ متر) از بتن‌آرمه محافظت شده‌است. به منظور «ایمنی مردم» و همچنین از بیم «بمباران احتمالی»، دستگاه‌های سانتریفیوژ به تأسیسات زیرزمینی غنی‌سازی اورانیوم انتقال داده شده‌است.
نام گذاری
در تاریخ ۲۶ بهمن ۱۳۹۰ هم‌زمان با بهره‌برداری از دستاوردهای هسته‌ای با حضور رئیس‌جمهوری محمود احمدی‌نژاد، نام ۵ مرکز و بخش هسته‌ای ایران به نام پنج نفر ترورشده تغییر کرد. نام پایگاه نطنز نیز به نام «شهید احمدی روشن» به یاد مصطفی احمدی روشن که ۲۱ دی ۱۳۹۰ ترور شد، تغییر کرد. پیش از آن نام پایگاه به نام مکانش یعنی «نطنز» خوانده می‌شد.
حادثه
به گفته آقای کمالوندی، سوله محل وقوع حادثه «در دست احداث در محوطه باز سایت نطنز» بوده است.
سخنگوی سازمان انرژی اتمی ایران گفت: «این رخداد هیچ‌گونه تلفات جانی نداشته و لطمه‌ای به فعالیت‌های جاری این مجموعه نیز وارد نکرده است».
حادثه
13 آذر 1400 صدایی مهیب در نزدیکی سایت هسته ای شهید احمدی روشن در نطنز شنیده شد که نگرانی هایی را به همراه داشت.
جزئیات این حادثه حاکی از آن بود که شنبه شب 13 آذر ساعت ۲۰ و ۱۵ دقیقه صدای انفجاری مهیب در آسمان بادرود از توابع شهرستان نطنز و در فاصله نزدیک به ۲۰ کیلومتر مجتمع شهید احمدی روشن شنیده شد.
یک شاهد عینی شنبه شب به ایرنا گفته که مردم بادرود این صدا را به همراه نوری که نشان از انفجار یک شی در آسمان این شهر بود مشاهده کرده‌اند.
همچنین «فارس» به نقل از منابع آگاه در این باره نوشت: این شلیک با هدف آزمایش واکنش سریع سامانه‌های پدافندی مستقر در منطقه و بر اساس برنامه زمان‌بندی شده تمرینات سامانه‌های پدافندی برای دفاع در برابر تهاجم احتمالی بوده است.