کلیات
لاپاز پایتخت دولتی بولیوی و نیز مرکز اداری بولیوی است. طبق سرشماری سال ۲۰۰۱، شهر لاپاز ۱ میلیون نفر جمعیت داشته‌است.
تاریخچه
این شهر در سال ۱۵۴۸ به وسیله آلونسو دو مندوزا در محل اسکان بومیان آمریکایی به نام چوکوئیاگو بنا نهاده شد که نام کامل آن اساساً «Nuestra Senora de La Paz» (یعنی «بانوی آرام ما) می‌باشد.
این نام یادآور حفظ آرامش در پی قیام گنزالو پیزارو و فاتحان دو شورش علیه بلاسکو نیونیز ولا، اولین نایب السلطنه پرو بوده‌است. در سال ۱۸۲۵، پس از پیروزی قاطع جمهوریخواهان آیاکوچو بر ارتش اسپانیا در راستای جنگ‌های استقلال در آمریکای جنوبی، نام کامل این شهر به» La Paz de Ayacucho «(یعنی» آرامش آیاکوچو") تغییر داده شده‌است.
در سال ۱۸۹۸، لاپاز به جایگاه «غیر رسمی» حکومت ملی تبدیل شد، در حالی که شهر سوکره تنها به عنوان پایتخت اسمی باقی ماند. این تغییر موجب جابجایی اقتصادی بولیوی از استخراج معدن در پوتوسیه به بهره برداری از (معادن) قلع در نزدیک ناحیه اورورو شده، و در نتیجه قدرت اقتصادی و سیاسی در میان بسیاری از ثروتمندان کشور توزیع شد.
جغرافیا
لاپاز در داخل دره عمیق رود چوکویاپو در زیر یک جلگه مرتفع به ارتفاع ۳۶۰۰ متر (۱۱،۸۱۱ فوت) واقع شده‌است. در بالای این فلات مرتفع شهر ال آلتو قرار دارد که فرودگاه بین‌المللی ال آلتو در آن واقع شده‌است. خطوط ارتباطی ترابری بین دو شهر در سال‌های اخیر بهبود یافته‌است.
این شهر در موقعیت جغرافیایی '۳۰ °۱۶ جنوبی، و '۸ °۶۸ غربی قرار گرفته‌است. (۱۳۳۳/۶۸- ۵/۱۶-) نام آن در زبان انگلیسی به «بانوی آرام ما» ترجمه شده‌است. لاپاز به دلیل بازار‌های منحصر به فرد، ویژگی‌های جغرافیایی غیرعادی، و فرهنگ سنتی اش مشهور است. آن پایتخت کشوری است که اغلب از آن به عنوان «تبت کشور‌های آمریکایی» یاد می‌شود.
ویژگی ها
لاپاز در فهرست مرتفعترین پایتخت جهان در دنیا قرار دارد، و موطن بزرگترین میدان بازی گلف جهان می‌باشد. هوای آن چنان رقیق است که تیر رها شده چندین متر باید حرکت کند تا به سطح دریا برسد. رود اصلی که از لاپاز به یونگاس می‌رود به عنوان 'خطرناکترین رودخانه جهان' خوانده می‌شود. این رود با تنها ۵۰ مایل طول سالانه صد‌ها نفر مصدوم به دنبال خود دارد.