کویت در نظر دارد تا سال ۲۰۲۰ گنجایش تولید نفت خود را به چهار میلیون بشکه افزایش دهد و این میزان را تا سال ۲۰۳۰ نگه دارد. کویت همواره مرکز مهمی برای کشتیرانی و کار و بار دریایی بوده است. این کشور در کرانه‌های خلیج پارس دارای جزیره‌های بسیاری است.
ساختار سیاسی کویت از بین کشورهای منطقه در یک چارچوب عربی و خلیجی به الگوی سیاسی دموکراسی غربی نزدیک‌تر است. در میان کشورهای عرب حوزه خلیج فارس مردم کویت از آگاهی و رشد سیاسی و سطح علمی خوبی نسبت به سایر کشور‌ها برخوردارند. در این کشور احزاب سیاسی رسمی یا غیررسمی وجود ندارد. جمعیت‌های سیاسی و مذهبی تحت پوشش مسائل مذهبی و اجتماعی می‌توانند فعالیت‌های سیاسی داشته باشند.
کویت به لحاظ موقعیت جغرافیایی خاص و داشتن منابع سرشار نفت، برقراری روابط با تمام کشور‌ها رادر حفظ ثبات خلیج فارس مثبت می‌داند. قانون اساسی کویت پایه روابط خارجی را با تأکید بر احترام متقابل و عدم مداخله در امور دیگران ذکر نموده است. به طور سنتی روابط کویت با بلوک غرب به ویژه آمریکا گسترده بوده است. در سال ۱۹۶۱ بلافاصله پس از اعلام استقلال کویت، روابط دیپلماتیک کشور کویت با آمریکا برقرار شده و دامنه این روابط از سال ۱۹۷۱ تا سطح مسائل نظامی بسط و گسترش یافت. از آن تاریخ تا کنون کویت مبالغ هنگفتی صرف خرید‌های نظامی از ایالات متحده نموده است.
یکی از مسائل مورد توجه در مناسبات کویت و آمریکا، وابستگی شدید کویت به مواد غذایی وارداتی از آمریکاست که طی دهه گذشته بطور مداوم رشد فزاینده‌ای داشته است. این وابستگی در سطح بسیار بالای برای کویت مطرح است و چنانچه صدور مواد غذایی از آمریکا به این کشور محدود یا متوقف گردد، کویت سخت در مضیقه قرار خواهد گرفت. کویت با توجه به جمعیت کم و تولید ناخالص ملی نسبتاً بالا، از درآمد سرانه خوبی برخوردار است. متوسط درآمد سرانه مردم کویت که در سال ۱۹۹۹ حدود ۱۲ هزار و ۵۰۰ دلار بود، در سال ۲۰۰۰ به حدود ۱۴ هزار دلار رسید. در این کشور کمتر کسی زیر خط فقر زندگی می‌کند و اغلب خانواده‌ها از زندگی نسبتاً خوبی برخوردارند. تمایل به تجملات و تشریفات که به صورت یک خرده فرهنگ در خانواده‌های کویتی نمود یافته است، برگرفته از همین رفاه نسبی اجتماعی است.
نرخ تورم اقتصادی در کویت کمتر از ۲ درصد برآورد می‌شود که نرخ معقولی است. کویت یک میلیون نفر نیروی کار دارد که اغلب آن‌ها مهاجران کشورهای اطراف هستند. ۵۰ درصداز نیروی کار کویت در بخش‌های دولتی و خدمات اجتماعی، ۴۰ درصد در بخش خدمات و ۱۰ درصد در بخش صنعت و کشاورزی شاغل هستند.. کویت خریدار خوبی برای مواد غذایی، مصالح ساختمانی، سبزیجات و پوشاک کشورهای اطراف است.
اعتراضات کویت
بنا بر گزارش‌ها و در ماه های منتهی به آبان ۱۳۹۸ هزاران تن از معترضان کویتی به «عدم تمایل» دولت و پارلمان به مقابله با فساد در برابر پارلمان و میدان اراده تجمع کرده و دست به اعتراض زدند. تجمعات اعتراضی در کویت کم‌سابقه است ولی این تجمعات همزمان شده با اعتراضاتی که کشورهای مختلف منطقه و نیز گوشه‌وکنار جهان را در برگرفته‌است.
در جریان اعتراضات مورد اشاره مردم علیه رئیس پارلمان شعار داده‌اند و با خطاب قرار دادن او خواستار کناره‌گیری‌اش شده‌اند. همچنین شماری دیگر از اعضای مجلس کویت نیز مرزوق الغانم را متهم به «فساد» کرده‌اند.
بر اساس اطلاعاتی که شبکه اسپانیایی «افه» و آژانس عکاسی مطبوعاتی ئی‌پی‌ای منتشر کردند در آبان ۱۳۹۸ «هزاران تن در برابر پارلمان تجمع کرده و بست نشسته‌اند».
یکی از معترضان نیز به خبرگزاری فرانسه گفته بود «ما از دولت می‌خواهیم تا به دزدیدن پول مردم پایان دهد. آن‌ها رویاها و آرزوهای ما را دزدیده‌اند».
شبکه «افه» می‌گوید شماری از دیگر نمایندگان فعلی و پیشین پارلمان و نیز «بدونی»های آن کشور، طبقه‌ای اجتماعی که از منظر دولت «بیگانه» به‌شمار می‌روند و تابعیت جایی را ندارند، نیز در اعتراضات شرکت کرده‌اند.
استعفای دولت کویت
۲۳ آبان ,۱۳۹۸ رسانه های خبری از استعفای دولت کویت خبر دادند و در این باره نوشتند: طارق المرزم سخنگوی رسمی دولت این کشور از استعفای نخست وزیر و دولت کنونی خبر داد. او گفت: نخست وزیر جابر المبارک استعفای خود را به صباح احمد جابر الصباح امیر کویت تقدیم کرده است تا زمینه لازم برای تشکیل دوباره کابینه فراهم شود.
مرزوق الغانم رئیس مجلس کویت دقایقی پیش در واکنش به این خبر گفت: فعلا که چیزی به دست من نرسیده است اما این احتمال وجود دارد. امیر کویت به من گفت که فعلا تصمیمی برای انحلال مجلس ندارد اما باید تغییرات در کابینه و دولت به وجود آید