در مورد زیگورات چغازنبیل در ویکی تابناک بیشتر بخوانید

زیگورات چغازنبیل که در اصل زیگورات دوراونتاش | Dūr Untaš | Āl Untaš dNapiriša است، در نزدیکی منطقه باستانی هفت‌تپه، در 40 کیلومتری جنوب شرقی شوش و 35 کیلومتری غرب شهر شوشتر واقع شده و یکی از میراث جهانی ایران است. این بنا نیایشگاهی باستانی است که حدود 1250 سال پیش از میلاد در تمدن ایلام ساخته شد. چغا به معنی تپه و زنبیل به معنی سبد در اطراف این اثر زیبا در سال 1890 توسط ژان دو مورگان شرکت نفتی به وجود آمد تا معادن نفت اطراف آن را کاوش کنند. پس از کشف معادن نفتی،د طی فعالیت های نفتی آجر سنگ نوشته شده ای توسط براون کارشناس نیوزلندی شرکت نفت ایران و انگلیس کشف شد و به گروه کاوشگری که در اطراف شوش مشغول جست و جو بودند، ارسال شد و پس از مدتی گروهی کاوشگر به محل کشف آجر آمدند. این معبد که در پهلوی توسط رومن گیرشمن خاکبرداری شد، ابعاد آن و آثار باستانی اطراف آن کشف شد. بلندی آغازین آن 52 متر و 5 طبقه بوده‌است. امروزه ارتفاع آن ۲۵ متر و تنها ۲ طبقه و نیم از آن باقی مانده‌است. زیر بنای چغازنبیل یک مربع 105.20 × 105.20 متر یعنی دو برابر یک زمین فوتبال است. جزئیات و ساختار این بنا را در این ویدیو هوایی را می‌بینید.

- محوطه چغازنبیل، هفت‌تپه و موزه هفت‌تپه به احترام ساعت زمین در ۲۵ مارس، یک دقیقه خاموش شدند.

شهر شوش در استان خوزستان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران را در خود جای داده جایی به نام زیگورات چغازنبیل که در فهرست میراث جهانی یونسکو هم به ثبت رسیده است. چغازنبیل «یکی از زیباترین آثار باستانی ایران است. این زیگورات، پرستشگاهی است که عیلامیان برای خود ساخته بودند.یکی از قدیمی ترین تمدن‌های روی زمین ایران ما است. در این تمدن برای ساخت بناهای مذهبی از شیوه‌ی خاصی از معماری استفاده می شده و عمده بناهای مذهبی آن دوران هرمی شکل بوده. زیگورات‌ها بناهای مورد احترام و مهمی در آن دوران بوده‌اند و به همین دلیل در ساخت آنها از بهترین مواد و مصالح استفاده می شده است، آن ها بهترین آجرها و خشت را آماده می کرده‌اند تا بتوانند چنین بناهایی بسازند.