کلیات

سندرم دست بی قرار مانند سندرم پای بی قرار است که با حس سوزش ناخوشایند همراه بوده و ممکن است فرد در حالت استراحت چنین سوزشی را احساس کند و اذیت شود. پزشکان برای این سندروم علائمی نظیر  احساس سوزش هنگام استراحت کردن، حس نیاز به تکان دادن دست‌ها،  خارش و  احساس سوزن سوزن شدن دست‌ها را مورد اشاره قرار داده اند. 

 در صورتی که فرد به بیماری سندرم دست بی قرار مبتلا شده باشد حتما با تکان دادن یا حرکت دادن دست‌ها به آرامش خواهید رسید که علائم این بیماری در خواب، در حالت نشسته و خوابیده در فرد تشدید می‌شوند؛ در اینصورت به عقیده روانپزشکان فرد به اختلال خواب یا بی خوابی دچار می‌شود که در صورت نبود خواب کافی فرد مبتلا  انرژی لارم برای روز بعد نخواهد داشت و اگر این بیماری با چنین علائمی در روز بروز کند به این معناست که بیماری پیشرفت کرده است.

آسیب به ناحیه ای از مغز باعث سندروم دست بیگانه می شود

آسیب به ناحیه‌ای از مغز به نام کورپوس کالوزوم که دو نیمکره مغز را به هم متصل می‌کند، می‌تواند باعث سندرم دست بیگانه شود. این آسیب می‌تواند در طی جراحی‌هایی که برای کنترل تشنج انجام می‌شود یا بعد از سکته مغزی رخ دهد. معمولا دست چپ، بیگانه می‌شود، چون دست چپ از از نیمکره راست فرمان می‌گیرد.

اگر سندرم دست بیگانه داریم، پس چرا سندرم پای بیگانه نداریم؟! شاید علت این مطلب، کنترل دو طرف بیشتر پا‌ها توسط مغز باشد.  یک نوع شایع‌تر، ولی کمتر عجیب‌تر سندرم دست بیگانه، بیماری است که در گرفتن اشیا و اجسام توسط دست غیر قابل کنترل می‌شود. در این نوع بیماری، شخص ممکن است هر چیزی را که جلویش باشد، با دست محکم بگیرد و رها نکند. این نوع بیماری، به خاطر آسیب به لوب پیشانی مغز رخ می‌دهد، چون این قسمت از مغز به موازات بالغ شدن مغز، رفلکس طبیعی چنک زدن را مهار می‌کند.

آسیب به قسمت خلفی جانبی لوب آهیانه یا لوب خلفی مغز هم می‌تواند باعث سندرم دست بیگانه شود. در این نوع از بیماری حرکات دست خشن‌تر است و شخص ناخودآگاه کف دستش را طوری موقعیت می‌دهد که از تماس با اشیای مجاور، پرهیز کند.

در بیماری‌های پیشرونده تحلیل‌برنده هم سندرم دست بیگانه دیده می‌شود

در بیماری‌های پیشرونده تحلیل‌برنده عصبی مثل کروتزفلد جاکوب و زوال قشری قاعده‌ای، هم سندرم دست بیگانه دیده می‌شود. درمان اختصاصی برای این بیماری وجود ندارد، یک کار ساده مشغول نگاه داشتن دست گرفتار است که علایم را کاهش می‌دهد. درمان‌های دیگر که تاثیر محدودی دارند، استفاده از بوتاکس و دارو‌های بلوک کننده اتصال عصب و عضله، دارو‌های بنزودیازپینی و شیوه‌های رفتاردرمانی هستند.

روش کنترل بیماری

پزشکان دارو‌هایی مانند دوپامینرژیک را برای درمان بیماری سندرم دست بی قرار تجویز می‌کنند که بسیار شایع است و دارو‌های دیگر از قبیل شبه افیونی ها، ضدتشنج‌ها و لودوپو‌ها برای درمان این بیماری مفید خواهند بود. برای کنترل یا مدیریت بیماری سندرم دست بی قرار می‌توانید از مکمل‌هایی مانند آهن، منیزیم و فولات استفاده کنید و نوشیدن الکل، دخانیاتی مانند سیگار و قلیان و حتی مصرف کافئین را به شدت کاهش داده یا حذف کنید و به هیچ عنوان از این مواد از ساعت ۶ بعداز ظهر به بعد استفاده نکنید.

به منظور بهبود علائم این بیماری دست‌های خود را ماساژ دهید و طبق ساعتی مشخص به تخت خواب روید و از خواب بیدار شوید و به هیچ عنوان از تلفن همراه استفاده نکنید تا بیماری شما کاهش یابد؛از کمپرس گرم و سرد به میزان محدود استفاده کنید؛ در غیر اینصورت بیماری شما تشدید خواهد شد.

فعالیت‌های بدنی منظم، دوش آب گرم یا سرد و کشش عضلانی حتی قبل از زمان خواب برای درمان این بیماری مفید خواده بود.  بیماری‌های مزمن از قبیل مشکلات کلیوی، دیابت یا پارکینسون باعث تشدید یا بروز این بیماری خواهد شد که در اینصورت خواب کافی و درمان به موقع این بیماری‌ها می‌تواند سندرم دست بی قرار را بهبود بخشد.