کلیات
شهاب حسینی متولد ۱۴ بهمن ۱۳۵۲ در شهر تهران است. او هنرپیشه سینما، تئاتر و تلویزیون، مجری، کارگردان و گوینده ایرانی است.
زندگی نامه
نام کامل شهاب حسینی، سید شهاب‌الدین حسینی تنکابنی است. وی در سال ۱۳۵۲ در تهران متولد شد. او اولین فرزند خانواده است و یک برادر و دو خواهر دارد. اصلیت او به تنکابن مازندران برمی‌گردد. او چند سالی را نیز در دوران کودکی همراه با خانواده در خرم‌آباد زندگی کرد. تحصیلات دانشگاهی‌اش در رشته روان‌شناسی دانشگاه تهران بود که آن را به قصد مهاجرت به کانادا ناتمام گذاشت. حسینی در سال ۱۳۷۴ ازدواج کرد، فرزند اولشان به نام محمدامین در زمستان ۱۳۸۲ و فرزند دومشان به نام امیرعلی در تابستان ۱۳۹۰ به دنیا آمدند. او کار خود را با تئاتر دانشجویی و سپس گویندگی در رادیو آغاز کرد.
بخشی از فعالیت هنری و افتخارات
شهاب حسینی در سال ۱۳۸۷ با بازی در فیلم سوپر استار، سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد جشنواره فیلم فجر را دریافت کرد. شهاب حسینی در جشنواره فیلم کن ۲۰۱۶ با ایفای نقش در فیلم فروشنده به کارگردانی اصغر فرهادی، توانست جایزه بهترین بازیگر مرد جشنواره فیلم کن را به خود اختصاص بدهد. همچنین او خرس نقره‌ای بهترین بازیگر مرد جشنواره بین‌المللی فیلم برلین ۲۰۱۱ را به‌همراه گروه بازیگران فیلم جدایی نادر از سیمین کسب کرد.
جوایز
از جمله جوایز و افتخارات هنری شهاب حسینی می توان به موارد زیر اشاره کرد:
برنده مدال طلائی بهترین دستاورد هنری از دانشگاه ALU کالیفرنیا برای نمایش اعتراف ۲۰۱۷
برنده جایزه بهترین بازیگر مرد در جشن خانه سینما برای بازی در فیلم فروشنده ۱۳۹۶
برنده جایزه بهترین بازیگر مرد در جشن حافظ برای بازی در فیلم فروشنده ۱۳۹۶
برنده جایزه ویژه و تندیس دیپلم افتخار بهترین بازیگر مرد از جشنواره بین‌المللی فیلم مقاومت برای بازی در سریال شوق پرواز ۱۳۹۵
برنده جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد از جشنواره مردمی فیلم و عکس چهل چراغ برای بازی در فیلم دلشکسته ۱۳۹۵
نامزد تندیس حافظ بهترین بازیگر مرد درام تلویزیونی جشن دنیای تصویر برای بازی در سریال شهرزاد ۱۳۹۵
برنده جایزه بهترین کارگردانی از جشنواره فیلم اکشن ان فیلم آمریکا برای کارگردانی ساکن طبقه وسط ۲۰۱۶
برنده جایزه بهترین بازیگر مرد از جشنواره فیلم اکشن ان فیلم آمریکا برای بازی درفیلم هیس! دختر‌ها فریاد نمی‌زنند ۲۰۱۶
برنده جایزه بهترین بازیگر مرد جشنواره فیلم کن برای بازی در فیلم فروشنده ۲۰۱۶
برنده تندیس زرین و دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش اول مرد جشنواره بین‌المللی فیلم شهر برای بازی در فیلم تعبیرخواب ۱۳۹۴
نامزد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد جشنواره فیلم فجر برای بازی در فیلم دوران عاشقی ۱۳۹۳
برنده جایزه ویژه بهترین بازیگر نقش اول مرد جشنواره فیلم لیسبون برای بازی در فیلم حوض نقاشی ۲۰۱۴
نامزد تندیس شایستگی بهترین بازیگر نقش اول مرد جشن خانه سینما برای بازی در فیلم حوض نقاشی ۱۳۹۳
برنده دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش اول مرد جشن انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران برای بازی در فیلم حوض نقاشی ۱۳۹۲
برنده جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد جشنواره بین‌المللی فیلم و تلویزیون دتکتیو فست برای بازی در فیلم تعبیرخواب ۲۰۱۳
نامزد تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول مرد جشنواره بین‌المللی فیلم یاس برای بازی در فیلم تعبیرخواب ۱۳۹۲
نامزد سرو زرین بهترین بازیگر نقش اول مرد جشنواره جام جم برای بازی در فیلم تعبیرخواب ۱۳۹۲
نامزد تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول مرد جشنواره میلاد سرخ برای بازی در فیلم تعبیرخواب ۱۳۹۲
برنده دیپلم افتخار جشن انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران برای بازی در فیلم حوض نقاشی ۱۳۹۲
برنده تندیس یاس زرین بهترین بازیگر نقش اول مرد جشنواره بین‌المللی فیلم یاس برای بازی در فیلم تنهایی ۱۳۹۱
نامزد جایز آی سی‌اس بهترین بازیگر نقش مکمل مرد انجمن بین‌المللی سینه فیلی برای بازی در فیلم جدایی نادر از سیمین ۲۰۱۲
نامزد جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل مرد انجمن فیلم مستقل کلوترودیس برای بازی در فیلم جدایی نادر از سیمین ۲۰۱۲
برنده تندیس زرین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد جشن خانه سینما برای بازی در فیلم جدایی نادر از سیمین ۱۳۹۰
برنده خرس نقره‌ای جشنواره بین‌المللی فیلم برلین بهترین گروه بازیگران مرد برای بازی در فیلم جدایی نادر از سیمین ۲۰۱۱
برنده لوح سپاس و تندیس بهترین بازیگر نقش مکمل مرد جشن انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران برای بازی در فیلم جدایی نادر از سیمین ۱۳۹۰
برنده دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد جشنواره فیلم فجر برای بازی در فیلم جدایی نادر از سیمین ۱۳۸۹
برنده تندیس حافظ بهترین بازیگر مرد جشن دنیای تصویر برای بازی در فیلم‌های سوپراستار و دربارهٔ الی ۱۳۸۹
برنده لوح سپاس و تندیس بهترین بازیگر نقش اول مرد از جشن انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران برای بازی فیلم پرسه در مه ۱۳۸۹
برنده تندیس شایستگی بهترین بازیگر نقش اول مرد جشن خانه سینما برای فیلم‌های پرسه در مه و درباره الی ۱۳۸۹
برنده دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد جشنواره فیلم فجر برای بازی در فیلم جدایی نادر از سیمین ۱۳۸۹
نامزد لوح سپاس و تندیس بهترین بازیگر نقش اول مرد جشن انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران برای بازی در فیلم دربارهٔ الی و سوپراستار ۱۳۸۸
برنده دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش اول مرد جشنواره فیلم فجر برای بازی در فیلم درباره الی ۱۳۸۷
برنده دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش اول مرد در بیست و ششمین جشنواره فیلم فجر برای بازی در فیلم محیا ۱۳۸۷
برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد جشنواره فیلم فجر برای بازی در فیلم سوپر استار ۱۳۸۷
نامرد تندیس زرین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد جشن خانه سینما برای بازی در فیلم شمعی در باد ۱۳۸۳
نامزد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد جشنواره فیلم فجر برای بازی در فیلم رستگاری در هشت و بیست دقیقه ۱۳۸۳
نامزد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد جشنواره فیلم فجر برای بازی در فیلم شمعی در باد ۱۳۸۲
نامزد تندیس زرین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد جشن خانه سینما برای بازی در فیلم واکنش پنجم ۱۳۸۲
مخالفت شهاب حسینی با موج انصرافی هنرمندان از جشنواره های بهمن ۹۸
همزمان با تشدید اعتراضات پدیدآمده پس از پذیرش مسئولیت سقوسط هواپیمای اوکراینی در دی ماه سال ۹۸ توسط سپاه پاسداران که بر اثر اصابت موشک سرنگون شد و همه مسافرانش جان خود را از دست دادند، موجی انصرفی از جشنواره های هنری فجر ۹۸ توسط هنرمندان آغاز شد که از جمله آنها می توان به مسعود کیمیایی اشاره کرد.
در این شرایط برخی هنرمندان نظیر شهاب حسینی با انتشار بیانیه ای مخالفت خود را با انصراف از جشنواره های فیلم فجر نشان دادند.
۲۶ دی ۱۳۹۸ حسینی در صفحه شخصی خود در همین رابطه نوشت: « دوستان هموطنان، همدردان. مردم رنجیده و رنجدیده. روحمان آزرده و دلمان شکسته می‌دانم.
اعتمادمان سلب شده و حال عمومی ما را به این روز درآورده. در همین سرزمین زیستم و چون شما نیک می‌دانم.
اما این را نیز می‌دانم که روزگار امروز محصول غلبه همیشگی احساسات، بر عقل و منطق ما در همه ادوار تاریخ و در همه سطوح اجتماعی و فرهنگی است.
وارث یکی از بزرگترین گنجینه‌های تاریخ و ادبیات در جهان هستیم در حالی که در زندگی روزمره‌مان نهادینه نشده و نمودی ندارد.
برخورد احساسی ما درباره آینده شخصی و اجتماعی‌مان مانع از درخشش آفتاب آگاهی و عقلانیت در زندگی‌مان شده.
تا آنجا که اول عمل می‌کنیم، بعد فکر می‌کنیم و چه بسیار که فکر نکرده عمل می‌کنیم. فرمانی در دست احساسات برخاسته از عجله در همه چیز، در تصمیم گیری، قضاوت، اظهارنظر، گرایش و واکنش.
وقت آن نرسیده که بیش از پیش از چاشنی تامل و تفکر و تعقل بهره ببریم؟
درباره سیاست‌های کلان مملکتی چون از دانش کافی برخوردار نیستم، صاحب نظر هم نیستم و بعید می‌دانم نظر شخصی‌ام، تاثیر چندانی بر روند وقایع داشته باشد. هرچند عیان است نسبت به دو دهه قبل، بیشتر از غلبه احساسات بر منطق رنج می‌بریم. اما در حیطه حرفهای خود گاهی ناگزیر از ذکر مطالبی هستم.
در احوالات مواج و گل آلود. کم نیستند موج سواران و ماهیگیران آب گل‌آلود. با عشق و ارادت به تمامی خانواده‌های داغدار وقایع اخیر به خصوص عروجیان هواپیمای مسافربری، لازم به ذکر می‌دانم، سقوط سهمگین دیگری تهدیدمان می‌کند و آن، سقوط از مرز استانداردهای رفتاری در جامعه است که این روزها در انواع مختلف شاهد آن هستیم؛ از صفحه تلویزیون گرفته تا سطح و عمق جامعه در فضاهای حقیقی و مجازی.
دوستان! شاید در حال حاضر شرایط فعلی متناسب این مطلب نباشد اما عملکرد تعدادی از همکاران که بعضا در پشت آن انگیزه‌های شخصی فراوان موج می‌زند، این واکنش را طلب می‌کند.
جشنواره فیلم فجر جدای از نام و مناسبت برگزاری آن، به لحاظ تکنیکی، همواره تنها جشنواره رسمی کشور تلقی می‌شده که شاید کلیه سیاست‌های سینمایی سال بعد از خود را اعم از نوبت اکران آثار، سیاست‌های تولید، روش و خط مشی سینما را رقم می‌زده و از این بابت همواره مورد توجه سینماگران در بخش‌های مختلف و محلی جهت ارائه، کشف، رشد و پیگیری فعالیت حرفهای قلمداد می‌شده. لذا حضور در آن همواره برای فیلمسازان داخلی حائز اهمیت بوده.
هر ساله هم شاهد استقبال گسترده مردم و خاصه مخاطبین سینما بوده و طی سال‌هایی که از آن گذشته، رقم زننده بخش قابل توجهی از تاریخ سینمای ایران بوده که مسلما مانند بسیاری جشنواره‌های دیگر در دنیا متولیان دولتی داشته.
حال تعدادی از همکاران بنای اعلام انصراف از جشنواره گذاشته‌اند.
با احترام به تصمیم شخصی آنان، نسبت به آن نقدی دارم که عرض می‌کنم. اولا این حرکت دامن زدن به افتراق جامعه به خودی و ناخودی است و این در حالی است که جامعه و مردم بیش از هر زمان دیگری به همبستگی و دلداری یکدیگر نیازمندند.
این رفتار حتی در میان هنرمندان و طرفداران و مخاطبینش نیز شکاف عمیق و شاید جبران ناپذیری ایجاد کند که به صلاح هیچ کس نیست.
و این تصور که کسانی که ترجیح به انصراف نمی‌دهند، همدرد و شریک حال مردم و جامعه نیستند و موضعی مغایر با مردم دارند، سخت اشتباه است.
حق یک فیلم با تمام مشقات و مشکلاتی که در راه ساخته شدن دارد، هست که دیده شود و در مناسبتی رسمی مورد ارزیابی قرار گیرد. این موضوع از بابت انگیزه تمامی عوامل یک فیلم با سرنوشت هنر سینمای کشور، ارتباط مستقیم دارد.
چه بسا که طی دهه‌های گذشته، چنانچه نیم تمرکز سیاسی و نظامی کشور را اگر صرف ساختن فرهنگ سینما به قدرت هماوردی با هالیوود می‌کردیم، شاید امروزه با تکیه بر غنای تاریخی و فرهنگی و ایمانی که از آن برخورداریم، نیمی از جهان را به مرام و آیین خویش درآورده بودیم.
بماند!
در نهایت قربانی شدن فرهنگ و هنر دست کمی از فجایع ندارد.
دوم اینکه جشنواره تماما امکان بدل شدن به یادواره‌ای برای تقدیم شدن آثار به از دست‌رفتگان مدت اخیر و زنده نگه‌داشتن یاد آنها را داراست و تریبونی برای بیان رسای احساسات و همدردی با دردمندان.
یادواره‌ای که رنگ و بوی یاران از دست رفته را به خود بگیرد و تبدیل به مراسمی برای گرامیداشت و زنده نگه‌داشتن شکوه یادشان باشد.
لذا این بنده کوچک بدین وسیله این حرکت را تایید نمی‌کنم و آن را گامی در جهت همدردی تلقی نمی‌نمایم.
هنر و فرهنگ حق مردم هر سرزمین است و در هر محفلی و تحت هر عنوانی که مجال بروز و ظهور پیدا کند، تاثیرگذار جامعه خویش خواهد بود، ای کاش نیت های‌مان هم خالص باشد و بنا به صلاح شخصی خود فی‌المثل ترس از بزخورد تحقیرآمیز مخاطب با فیلم‌مان به سیاق و روال ادوار گذشته، پشت احساسات پاک مردم قایم نشویم.
اوست یگانه حی و حاضر و ناظر.
هم قصه نانموده داند،
هم نامه نانوشته خواند.»