کلیات
روابط ایران و ونزوئلا در سالهای اخیر به میزان قابل توجهی استحکام یافتهاست. رؤسای جمهور قبلی ونزوئلا و ایران، به ترتیب هوگو چاوز و محمود احمدینژاد، هر دو در عرصهٔ جهانی خود را مخالف «امپریالیسم آمریکا» نشان میدادند. با توجه به این عقیدهٔ مشترک، آنها به یکدیگر به چشم متحد مینگریستند و طرحها و پروژههای مشترکی را آغاز کردند؛ مثلاً در ۶ ژانویهٔ ۲۰۰۷ اعلام کردند که مقداری از آن ۲ میلیارد دلار سرمایهٔ مشترکی که پیشتر اعلام شده بود را صرف کمک به «کشورهایی که در تلاش برای رهایی از یوغ امپریالیسماند» خواهند کرد. احمدینژاد و چاوز از ایجاد یک «محور اتحاد» علیه «امپریالیسم آمریکا» خبر دادند.
پیشینه
چاوز روابط دولتش با دولت ایران را بالاخص در زمینههای تولید انرژی، و همکاریهای اقتصادی و صنعتی توسعه داده بود و چندین مرتبه از این ایران بازدید کرده بود. اولین سفر او در سال ۲۰۰۱ بود که اظهار کرد به ایران آمدهاست تا «مسیر صلح، عدالت، ثبات، و پیشرفت را برای قرن ۲۱ آماده کند». محمد خاتمی نیز سه بار به ونزوئلا سفر کرد. در سفری که در سال ۲۰۰۵ به ونزوئلا داشت، چاوز نشان اُردِن دِل لیبِرتادور را به او اعطا کرد و او را «مبارزی خستگیناپذیر برای همهٔ نهضتهای راستین» در جهان خواند. در مهٔ ۲۰۰۶، چاوز نظر مساعدش را نسبت به اعلام تولید انرژی هستهای در ایران ابراز کرد و منکر مقاصد ایران برای تولید سلاح اتمی شد. رابطهٔ چاوز با ایران و حمایتش از برنامهٔ هستهای ایران موجبات ناراحتی دولت ایالات متحده را فراهم آورد.
همکاریهای آکادمیک
وقتی ونزوئلا و روسیه در حال گسترش همکاریهای هستهای بودند، محمدمهدی زاهدی، وزیر وقت علوم، تحقیقات و فناوری ایران، ریاست هیئت اعزامی ایران به کاراکاس را بر عهده داشت تا با مقامات بلندپایهٔ ونزوئلا اجرای قراردادهایی که بین دو کشور در سال ۲۰۰۶ بسته شده بود را بررسی کند. همچنین دو کمیتهٔ فنی و آموزشی برای اجرای قراردادهای فیمابین تأسیس شد. هیئت اعزامی ایران از مرکز تحقیقاتی لرزهشناسی ونزوئلا، دانشگاه مرکزی کاراکاس، دانشگاه سیمون بولیوار، و مؤسسهٔ علمی و تحقیقاتی ونزوئلا بازدید کرد. علاوه بر حوزههای سیاسی و نظامی، ایران و ونزوئلا متعهد به همکاری آکادمیک با یکدیگر جهت برقراری رشتهٔ جدید دانشگاهی در دانشگاه سراسری بولیوارین شدند. این رشتهٔ جدید در رابطه با اصول سوسیایستی و ارتقای مباحث مربوط به «سوسیالیسم قرن ۲۱» است. دولت ونزوئلا همچنین از طرحهایش برای تأسیس دانشگاه تمدنها با همکاری ایران خبر داد.
روابط تجاری
تا پایان سال ۲۰۰۸، کمکهای ایران به ونزوئلا شامل ساخت کارخانهٔ مهمات، کارخانهٔ مونتاژ خودرو، کارخانهٔ سیمان و حتی برقراری پرواز مستقیم بین تهران، دمشق و کاراکاس توسط ایران ایر بودهاست.
روابط تجاری ایران و ونزوئلا بهطور پیوسته افزایش یافتهاست و دو کشور فعالیتهای اقتصادی مشترکی را در بخشهای مختلفی از جمله انرژی، کشاورزی، ساخت مسکن، و زیرساختها آغاز کردهاند. تا دسامبر ۲۰۰۸، ارزش کل پروژههای اقتصادی که توسط کارخانههای ایرانی در ونزوئلا انجام گرفتهاست به حدود ۴ میلیارد دلار میرسد.
در سال ۲۰۰۷، ایران ایر، با همکاری کنویاسا، پرواز تهران-کاراکاس را از طریق دمشق برقرار ساخت.
تهدید ونزوئلا به فروش جنگندههای اف-۱۶ به ایران
در سال ۲۰۰۶، رسانههای ایرانی گزارشهایی مبنی بر علاقهٔ ونزوئلا به فروش ۲۱ فروند جنگدهٔ فالکون اف-۱۶ به ایران منتشر کردند.
اجلاس جی-۲ و بانک توسعه
در طول اجلاس سال ۲۰۰۹ جی-۲۰ در لندن، چاوز و احمدینژاد به دیدار یکدیگر رفتند و از آن با نام «اجلاس جی-۲» یاد کردند. در این اجلاس، تشکیل بانک توسعه مشترک بین ایران و ونزوئلا با سرمایهٔ اولیهٔ ۲۰۰ میلیون دلار آمریکا اعلام شد.
دیدارهای دوجانبه
هوگو چاوز در دیدار سال ۲۰۱۰ از ایران، «تهدیدهای حملهٔ نظامی علیه ایران توسط چند کشور» را محکوم کرد و گفت «ما میدانیم که آنها نمیتوانند انقلاب اسلامی را ناکام بگذارند». او ادامه داد که در نتیجهٔ چنین «تهدیدهای علنی» لازم است تا «اتحاد راهبردی را در زمینههای سیاسی، اقتصادی، فناوری، انرژی و اجتماعی تقویت کنیم».
همکاری در زمینه انرژی
به دنبال تلاش امریکا برای تحریم صادرات بنزین به ایران در سال ۲۰۱۰ میلادی، هوگو چاوز کشتی های حامل بنزین را به ایران ارسال کرد. با افتتاح پالایشگاه میعانات گازی ستاره خلیج فارس ایران به خودکفایی در تولید بنزین رسید.
با روی کار آمدن دولت سیزدهم، ایران اقدام به بازسازی پالایشگاههای نیمهفعال و با ظرفیت بسیار پایینتر از ظرفیت اسمی در ونزوئلا کردهاست و از طریق صادرات خدمات فنی- مهندسی علاوه بر بازسازی پالایشگاه کشور هدف، خوراک ورودی پالایشگاه را نیز منطبق بر نفت خام ایران تعبیه کردهاست. در مهرماه ۱۴۰۱ نخستین پالایشگاه فراسرزمینی ایران به نام الپالیتو در ونزوئلا راه اندازی شد. در این پالایشگاه روزانه یکصد هزار بشکه نفت خام پایش میشود.
بانک مرکزی ونزوئلا رشد اقتصادی در سال ۲۰۲۲ در حوزه نفت را به بازیابی ظرفیت تولید نفت خام از طریق مدیریت مستقیم (شرکت نفتی این کشور) و شرکتهای مختلط (شرکت های خارجی در همکاری با شرکت نفت دولتی ونزوئلا) نسبت داده است.
عمران و مسکن
شهرک هوگو چاوز یا شهرک ایرانی ها در نزدیکی شهر والنسیا در غرب کاراکاس پایتخت ونزوئلا قرار دارد. در این مکان طی سال های ۱۳۸۶ تا ۱۳۹۰ تعداد ۳۴۵۶ واحد مسکونی توسط شرکت ایرانی کیسون ساخته شده است. این شرکت ۲۰ هزار واحد مسکونی در هفت استان ونزوئلا ساخته است که در مجوع دولت ونزوئلا ۲ میلیارد دلار به این شرکت پرداخت کرده است. سود حاصل حدود ۴۰۰ میلیون دلار بوده است. شرکت کیسون در این پروژه با بهره گیری از دانش متخصصان سرعت پروژه را به حدی بالا برد که به طور میانگین در هر ساعت یک واحد مسکونی ساخته می شد. در این بازه زمانی شرکت های ایرانی در مجموع ۲۴۰۰۰ واحد مسکن در ونزوئلا ساخته اند. از این تعداد ۲۰۰۰۰ واحد مسکونی سهم کیسون بوده است و ۴۰۰۰ را شرکت خانه سازی ایرانیان برعهده داشته است.
ورود نفت کشهای ایران به ونزوئلا ۲۰۲۰
کمکهای ونزوئلا به ایران در بحبوحه زلزله بم
به گفته احمد سبحانی سفیر سابق ایران در ونزوئلا در هنگام زلزله بم چاوز کمک نقدی قابل توجهی به ایران کرد.
صادرات نفتکشهای افراماکس به ونزوئلا
در مردادماه ۱۳۹۱ نخستین فروند از نفتکشهای افراماکس توسط شرکت صنعتی دریایی ایران با فاصله کمی از آغاز ساخت به آب انداخته شد و پس از آن به سفارشدهنده (ونزوئلا) تحویل داده شد. در خرداد ماه ۱۴۰۱ دومین فروند از نفتکشهای افراماکس تحویل کشور ونزوئلا داده شد. کشتی آفراماکس دارای ۲۵۰ متر طول، ۴۴ متر عرض، ۲۱ متر ارتفاع، ۱۴/۸ متر آبخور، با ۱۵ نات سرعت است که قابلیت حمل ۸۰۰ هزار بشکه نفت را دارد.