کلیات

بیمارستان پورسینا در شهر رشت واقع شده و وابسته به دانشگاه علوم پزشکی گیلان است. پورسینا ۲۸۱ تخت ثابت دارد و بیمارستانی آموزشی- درمانی محسوب می شود.

معرفی اجمالی

در سال  1284 رشت یکی از میدان های نبرد بین انقلابییون یعنی مشروطه طلبان و آزادی خواهان جنگل  و قوای ضد انقلاب داخلی و خارجی و هم چنین قوای متجاوز بین المللی روس و انگلیس بود و از طرفی بیماری های بومی  و برخی از مشکلات مانند سل، مالاریا، قحطی، بدی تغذیه و نبود امکانات، زندگی مردم را طاقت فرسا ساخته بود. در این زمان بیمارستان 12 تختخوابه رشت جوابگوی  نیازمندان و مجروحین جنگی نبود، بنابراین به مقتضای شرایط به وجود آمده پزشکان فعال و  آشنا به مقتضیات زمان ، انجمن خیریه را به تکاپو واداشتند تا به فکر چاره باشند. در این راستا هیات موسسی به ریاست و زعامت  آیت الله سید حسن آقا اشکوری تشکیل جلسه داد. هیات  مذکور با کمک انجمن خیریه و خودیاری اهالی رشت در اواخر قرن سیزده هجری موفق به تشکیل دومین بیمارستان در گذرگاه بیستون که همان خیابان طالقانی امروز است، به نام بیمارستان ملی  شد. بیمارستان در زمینی به مساحت دو هزار متر و در  ساختمانی دو طبقه، کرسی بلند،  در کوچه ای کوتاه و بن بست، نزدیک به خیابان قرار داشت. برای این بیمارستان 24 تختخواب تهیه شده بود، 8 تختخواب برای بخش جراحی که در طبقه ی دوم قرار گرفته بود و 16 تختخواب برای بخش داخلی که در طبقه اول قرار داشت. همچنین دکتر یداله خان، دکتر موسی خان فیض، دکتر منصور باور، دکتر علی خان فارسی، دکتر تاشچیان و دکتر تاکویی اطبای بیمارستان را تشکیل می دادند و حسن فرنود، رضا خراسانی ، حکیمی اشکوری، عباس کمایی و  خانم تاکویی جزو اولین پرستاران این بیمارستان بودند.

در سال 1303 زمینی  به مساحت 7 هکتار از محل عواید چند نمایشنامه، در ناصریه رشت خریداری شد و با ساخته  و آماده  شدن ساختمان جدید در سال 1307 بیمارستان ملی  به ساختمان جدید منتقل شد  ولی به طور کلی  در روز دوشنبه  ششم خرداد ماه  1308 ساعت 5 بعدظهر بیمارستان ملی در حضور آقای افشار حکمران گیلان و جمعی از معاریف با سخنرانی نعمت زاده، عضو شهرداری رشت افتتاح شد.  روز بعد مردم از بیمارستان بازدید نموده و با شربت و شیرینی از آنها پذیرایی شد. در این راستا مکان قدیم نیز به قطعات مختلف تقسیم و نوسازی گردید. صحرای ناصریه تا سال 1304 خورشیدی در محدوده ی جنوبی بیرون شهر رشت قرار داشت و حومه رشت محسوب می شد. حد شمالی زمین ناصریه را امروز خیابان پورسینا تشکیل می دهد. در سال 1317 به علت پیدایش اختلاف بین هیات موسس به ریاست پیر بازاری و صحیه ی کل مملکتی، اداره بیمارستان از دست بانیان اصلی خارج و به دولت واگذار شد و اسم بیمارستان نیز به پورسینا تغییر نام داد. این بیمارستان در سال 1327 به وزارت بهداری تحویل گردید و پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سال 1358 از هلال احمر گیلان منتزع گردید و در سال 1365 نیز به دانشگاه علوم پزشکی گیلان واگذار و به عنوان یک مرکز اموزشی درمانی مورد بهره برداری قرار گرفت.

بخش های بستری بیمارستان پورسینا رشت

این مرکز با مساحت 36 هزار متر مربع و با زیر بنای حدود 15 هزار متر مربع دارای بخش های بستری از قبیل: ارتوپدی، جراحی عمومی، جراحی ترمیمی، جراحی مغز و اعصاب، داخلی، داخلی اعصاب، استروک، اورژانس 1 و 2، ICU جنرال، ICU اعصاب، اتاق عمل 1 و 2 و واحد های پاراکلینیک شامل: فیزیوتراپی، EMG ، EEG ، ECG ، LTM آزمایشگاه، رادیولوژی، سی تی اسکن، مامو گرافی، سونو گرافی، MRI و TCD، پاتولوژی و کلینیک تخصصی و فوق تخصصی امام رضا (ع) با تخصص های جراحی اعصاب، جراحی عمومی، داخلی اعصاب، جراحی عروق، جراحی توراکس، ارتوپدی، بیهوشی و داخلی در حال فعالیت است.