---

دوایت دیوید آیزنهاور معروف به «آیک»؛ متولد ۱۴ اکتبر ۱۸۹۰ بود که در تاریخ ۲۸ مارس ۱۹۶۹ درگذشت. او ژنرال پنج ستاره و سیاست‌مدار آمریکایی بود که از سال ۱۹۵۳ تا ۱۹۶۱ به عنوان سی و چهارمین رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا مشغول به فعالیت بود. او در طول جنگ جهانی دوم عنوان «ژنرال ارتش» را دارا بود و فرماندهٔ عالی نیرو‌های متفقین در اروپا بود. او مسئول برنامه‌ریزی و نظارت بر تهاجم به شمال آفریقا در عملیات مشعل در ۴۳–۱۹۴۲ و تهاجم موفقیت‌آمیز نرماندی در ۴۵–۱۹۴۴ در جبهه غربی بود.

 

 

زندگینامه

---

آیزنهاور با نام اصلی دیوید دوایت آیزنهاور به دنیا آمد، و در آبلین، کانزاس در خانواده بزرگی با بیشتر نسب هلندی پنسیلوانیا بزرگ شد. خانواده او پیشینه مذهبی قوی‌ای داشت. آیزنهاور از حزب جمهوری‌خواه بود. در سال ۱۹۵۰ هری ترومن از ژنرال آیزنهاور که سمت‌های نظامی متعددی را تا آن زمان تجربه کرده‌بود، خواست تا ریاست نیرو‌های ناتو را در اروپا بپذیرد. وی دو سال بعد در کنوانسیون حزب جمهوری‌خواه به عنوان نامزد این حزب برای انتخابات ریاست جمهوری معرفی شد. وی سپس «آدلای استیونسون»، رقیب خود در انتخابات ۱۹۵۲ را شکست داد و رئیس‌جمهور آمریکا شد.

 

 

---

آیزنهاور طی دو دوره تصدی مقام ریاست جمهوری آمریکا، سیاست‌های داخلی را تعدیل کرد. وی معتقد بود که در عصری که ملی‌گرایی نوین، تکثیر موشک‌های اتمی و سفر‌های فضایی رواج پیدا کرده‌است، باید در جستجوی صلح بود. او درصدد بود تا اتحاد آمریکا را با کشور‌های هم‌پیمان تقویت کرده و واشینگتن را برای مقاومت در برابر تهاجم «سرخ» به اروپا، آسیا و آمریکای لاتین آماده نگه دارد. مطابق با دکترین آیزنهاور در سال ۱۹۵۷، سطح تعهدات آمریکا به امور کشور‌های خاورمیانه افزایش یافت.