در مورد سوره علق در ویکی تابناک بیشتر بخوانید

سورهٔ علق (به معنی خون بسته یا آویزان) نود و ششمین سورهٔ قرآن و دارای 19 آیه است. پنج آیهٔ اول سورهٔ علق، اولین آیاتی هستند که از جانب خدا بر پیامبر اسلام (ص) در غار حرا در کوه نور واقع در مکه نازل شدند. هرچند سورهٔ علق اولین سوره‌ای نیست که تمام آن بر پیامبر اسلام (ص) نازل شده باشد و سه قسمت آن در سه مرحله بر او نازل شده‌است. همچنین در قرآن از واژه علق به عنوان یکی از مراحل تکوین جنین یاد شده‌است. این سوره جزو چهار سوره‌ای است که در آن آیه سجده واجب وجود دارد. در اين سوره خداوند به پیامبر اسلام دستور قرائت و تلاوت می‌دهد و سپس از آفرینش انسان از یک قطعه خون بی‌ارزش سخن می‌گوید. از تکامل انسان، تحت لطف و کرم پروردگار، و آشنائی دادن او به علم و دانش و قلم بحث می‌کند. از انسان‌های ناسپاسی که علی‌رغم این همه موهبت و اکرام الهی راه طغیان را پیش می‌گیرند، سخن به میان می‌آورد. به مجازات دردناک کسانی که مانع هدایت مردمند، اشاره کرده و دستور به سجده و تقرب به پروردگار می‌دهد. این سوره را با قرائت عبدالباسط محمد عبدالصمد سلیم داود مشهور به عبدالباسط عبدالصمد از قاریان بزرگ قرآن اهل مصر می‌شنوید و همزمان می‌توانید روخوانی کنید.