در مورد سوره قدر در ویکی تابناک بیشتر بخوانید

سورهٔ قدر سوره نود و هفتم قرآن است و دارای پنج آیه است و بنا به مشهور در شهر مکه نازل شده‌است. این سوره شب قدر را تعظیم نموده و نزول قرآن در شب قدر و نزول ملائکه و روح در آن را بیان می‌کند. آیه اول سوره قدر دلالت دارد بر فرو فرستاده شدن کامل قرآن در شب قدر دارد چرا که «نزول» برخلاف «تنزیل» معنی تدریجی ندارد. با قرینه آیه 185 سوره بقره از قرآن که نزول قرآن را به ماه رمضان منسوب کرده‌، نتیجه می‌شود که شب قدر یکی از شب‌های ماه رمضان بوده‌است. به قرینه آیه 6 سوره دخان که می‌گوید «فیها یفرق کل امر حکیم امرا من عندنا انا کنا مرسلین رحمة من ربک» در این شب تقدیرات تا سال بعد نیز تعیین می‌گردد و با توجه به مضارع بودن فعل «یفرق» مشخص می‌شود که قدر مختص به سالی که قرآن نازل شده نیست و در تمام سال‌ها تکرار می‌شود. آیه دوم و سوم اهمیت شب قدر و این که از هزار شب بهتر است بیان شده‌است. آیه 4 نزول ملائکه و روح در این شب برای هر امری را بیان می‌کند. در آیه ۵ از سلام بودن این شب سخن گفته می‌شود. سلام به معنی عاری بودن از آفات ظاهری و باطنی است. این سوره را با قرائت عبدالباسط محمد عبدالصمد سلیم داود مشهور به عبدالباسط عبدالصمد از قاریان بزرگ قرآن اهل مصر می‌شنوید و همزمان می‌توانید روخوانی کنید.