کلیات

بَرَهُوت، وادی و چاه (یا غار) معروفی در مشرق شهر تَریم در حضرموت، در کشور یمن است.

بَرَهُوت (یا بَلَهُوت)، وادی و چاه (یا غار) معروفی در مشرق شهر تَریم در حضرموت، در کشور یمن. این وادی با جهت جنوبی ـ شمالی به المَسیلَه، در بخش سفلای وادی حضرموت، منتهی می‌شود.

در وادی برهوت چاه‌هایی برای زراعت بادیه نشین‌ها وجود دارد و به این منظور آبراهه‌هایی نیز احداث شده که سیلاب‌ها در آن‌ها جریان می‌یابد.

کوه‌های پیرامون وادی ارتفاع چندانی ندارد.

برهوت مکان مقدس دوران جاهلی

این وادی در دوره جاهلی احتمالاً از مکان‌های مقدس بوده است؛ در دو سوی وادی آثار شهرها، دهکده‌ها، غارها، نبشته‌ها و نقش‌هایی از آن دوره بر تخته سنگ‌ها دیده می‌شود.

ازینرو برخی معتقدند که این محل جایگاه آتشفشانی قدیمی بوده است که مدت‌ها قبل پیرامون خود را نابود ساخته است.
بعضی از منابع عربی نیز آورده‌اند که از این محل از مسافت‌های دور آوا‌هایی به سان تندر شنیده می‌شده و از آن گدازه‌هایی به بیرون پرتاب می‌شده است.

به گفته یاقوت   از ناحیه برهوت بو‌های بد و زننده به مشام‌ می‌رسیده است.

ابن حائک  برهوت را از چاه‌های قدیمی روی زمین می‌داند و اصطخری به عمق بسیار زیاد چاه اشاره کرده است.

 کشف چاه برهوت

نخستین بار در ۱۳۱۰ ش /۱۹۳۱، وان در مولن و فون ویسمان ماهیت واقعی چاه برهوت را کشف کردند. آنان در ارتفاع نود متری از کف وادی در سنگ‌های آهکی غاری یافتند که در آن هیچ اثری از سنگ‌های آتشفشانی دیده نمی‌شد. بوی عجیب، ولی بی آزاری که در فضای آن پیچیده بود احتمالاً ناشی از تجزیه سنگ‌های آهکی بود.

در بررسی دالان اصلی غار و دالان‌های جنبی هیچ اثر شایان توجهی از بقایای زندگی آدمی به دست نیامده‌است.
بعد از وادی برهوت، کوهی است که قبر هود پیامبر در آن قرار دارد.

برخی از خاورشناسان محل آرامگاه هود را همان جایی می‌دانند که نویسندگان یونانی استیگیس یا استیکس خوانده‌اند و معتقدند که دو قبیله از قبیله‌های جزیره کرت به نام‌های مینوس و رودومانتیس از میهن خود به آن‌جا کوچ کرده‌اند.

پلینی،  مورخ رومی، محل سکونت آنان را استیگیس آگونیا فوسا نامیده است.

 چاه برهوت در روایات اسلامی

در روایات اسلامی،  چاه برهوت بدترین چاه روی زمین دانسته شده است.

به نوشته ابن فقیه  بر اساس روایات،  فرات و نیل از آنِ مؤمنان، و دجله و برهوت از آنِ کافران است.

 به نقل از محمدبن احمد از پیامبر صلّی اللّه علیه وآله و سلّم روایت‌ می‌کند که چاه برهوت جایگاه روح کافران و منافقین، و چاه قوم عاد است.

از علی بن ابیطالب علیه‌السلام روایت شده که مبغوض‌ترین بقعه‌های زمین نزد حق تعالی وادی برهوت در ولایت حضرموت است که آب چاه آن سیاه و بد بو است و ارواح کافران در آن مأوا دارند.

در روایتی دیگر از آن حضرت نقل می‌شود که توده ریگ سرخ رنگ در حضرموت،  قبر هود پیامبر است.  آرامگاه هود هم اکنون از گرامیترین زیارتگاه‌های عربستان جنوبی است که در شعبان هر سال مردم به زیارت آن می‌روند.

احتمالاً کاربرد واژه «برهوت» در معنای سرزمینی بی آب و علف نیز از وادی برهوت گرفته شده است.

منبع: ویکی شیعه