کلیات

شهید غلامحسین حقانی (۱۳۲۰–۱۳۶۰) روحانی و سیاستمدار ایرانی و نمایندهٔ اولین دورهٔ مجلس شورای اسلامی ایران بود. وی در انفجار دفتر حزب جمهوری اسلامی در سال ۱۳۶۰ به شهادت رسید. 

وی در سال ۱۳۲۰ در شهر قم و در یک خانواده مذهبی و روحانی متولد شد و در سال ۱۳۳۵ در حوزه استادان همچون آیت‌الله داماد، آیت‌الله شیخ عباسعلی شاهرودی و آیت‌الله حائری و امام خمینی ره بوده‌است. ایشان در راه مبارزه با رژیم شاهنشاهی بارها دستگیر و شکنجه شده‌است. پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، غلامحسین حقانی در اسفند ۱۳۵۷ از سوی رهبر ایران مأمور و نماینده رهبر و رئیس دادگاه انقلاب اسلامی در استان‌های سیستان و بلوچستان و هرمزگان بود.

مسئولیت ها

 امام خمینی ره، وی را به عنوان نخستین امام جمعه بندرعباس برگزید. شهید حقانی در نخستین دوره مجلس شورای اسلامی در ۲۴ اسفند ۱۳۵۸، به عنوان نماینده بندرعباس راهی مجلس شد.

خودش دربارهٔ پذیرش این مسوولیت گفته‌است: «من درخواست مردم هرمزگان را پذیرفتم تا بتوانم وظیفه‌ای شرعی را انجام دهم.» وی عضو دو کارگروه یا کمیسیون تحقیق و دفاع مجلس در سمت نایب رئیس بود. همچنین از طرف امام به همراه پنج تن دیگر به مسئولیت تصمیم‌گیری بالاترین سازمان تبلیغاتی کشور منصوب شدند و دبیری شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی را بر عهده گرفتند. ایشان به تدریس در کلاسهای ایدئولوژی و سیاسی در حزب جمهوری اسلامی دانشکده تربیت معلم زندان اوین مشغول بودند. از اقدامات حقانی فرستادن سفیران تبلیغی به کشورهای گوناگون جهان به مناسبت سالگرد پیروزی انقلاب بود تا با دیدار با دیگر گروههای مذهبی «پیام واقعی انقلاب اسلامی را به گوش دیگر مسلمانان برسانند». حقانی، خود در رأس هیاتی به کشورهای یمن جنوبی، یمن شمالی، عربستان سعودی، لبنان و سوریه سفر کرد.

شهادت

در اواخر عمر سرپرستی سازمان تبلیغات اسلامی را بر عهده داشت و در انفجار دفتر حزب جمهوری اسلامی در ۷ تیر ۱۳۶۰ شهید شد.

حقانی دارای ۲ پسر بنام‌های محمد و غلامحسین می‌باشد که غلامحسین پس از شهادت او به دنیا آمد. همچنین ۴ دختر دارد که همسر دختر ارشد وی سید طه هاشمی نماینده مردم قم در مجلس پنجم و همسر یکی دیگر از دختران آن مهدی طائب برادر حسین طائب می‌باشد.