کلیات

سرخک به راحتی پخش می شود و می تواند برای کودکان کوچک خطرناک و حتی کشنده باشد. ویروس سرخک توسط یک ویروس RNA تک رشته ای و پوششی با 1 سروتایپ ایجاد می شود و به عنوان عضوی از جنس Morbillivirus در خانواده Paramyxoviridae طبقه بندی می شود. انسان تنها میزبان طبیعی ویروس سرخک است. در حالی که نرخ مرگ و میر در سراسر جهان کاهش یافته است زیرا کودکان بیشتری واکسن سرخک را دریافت می کنند، این بیماری همچنان سالانه بیش از 200000 نفر را می کشد که بیشتر آنها کودکان هستند. در نتیجه نرخ بالای واکسیناسیون به طور کلی، سرخک در حدود دو دهه است که در ایالات متحده گسترده نشده است. بیشتر موارد اخیر سرخک در افرادی رخ داده است که واکسینه نشده بودند یا نمی دانستند که آیا واکسینه شده اند یا نه . حتی با وجود اینکه واکسن ایمن و مقرون به صرفه در دسترس است، در سال 2018، بیش از 140000 مرگ و میر ناشی از سرخک در سراسر جهان رخ داد که بیشتر در میان کودکان زیر پنج سال بود. واکسیناسیون سرخک منجر به کاهش 73 درصدی مرگ و میر ناشی از سرخک بین سال‌های 2000 تا 2018 در سراسر جهان شد. در سال 2018، حدود 86 درصد از کودکان جهان تا اولین سالگرد تولد خود یک دوز واکسن سرخک را از طریق خدمات بهداشتی معمول دریافت کردند که این رقم در سال 2000، 72 درصد بود. طی سال‌های 2000 تا 2018، واکسیناسیون سرخک از حدود 23.2 میلیون مرگ جلوگیری کرد و واکسن سرخک را به یکی از بهترین خریدها در بهداشت عمومی تبدیل کرد.

علائم

علائم و نشانه های سرخک حدود 10 تا 14 روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس ظاهر می شوند. علائم و نشانه های سرخک معمولاً عبارتند از :
•    تب
•    سرفه خشک
•    آبریزش بینی
•    گلو درد
•    چشم ملتهب (ملتحمه چشم)
•    لکه‌های سفید ریز با مرکز سفید مایل به آبی روی پس‌زمینه قرمز که در داخل دهان روی پوشش داخلی گونه یافت می‌شود - که به آن لکه‌های کوپلیک نیز می‌گویند.
•    بثورات پوستی متشکل از لکه های بزرگ و مسطح که اغلب به یکدیگر سرازیر می شوند

علائم و نشانه ها

اولین علامت سرخک معمولاً تب بالا است که حدود 10 تا 12 روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس شروع می شود و 4 تا 7 روز طول می کشد. آبریزش بینی، سرفه، قرمزی و آبریزش چشم ها و لکه های کوچک سفید داخل گونه ها می توانند در مرحله اولیه ایجاد شوند. بعد از چند روز، بثورات معمولاً روی صورت و بالای گردن ظاهر می شود. در طی حدود 3 روز، بثورات گسترش می یابد و در نهایت به دست ها و پاها می رسد. بثورات به مدت 5 تا 6 روز باقی می ماند و سپس محو می شود. به طور متوسط، بثورات 14 روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس (در محدوده 7 تا 18 روز) رخ می دهد .
بیشتر مرگ‌های ناشی از سرخک ناشی از عوارض مرتبط با این بیماری است. عوارض جدی در کودکان زیر 5 سال یا بزرگسالان بالای 30 سال شایع تر است. جدی ترین عوارض عبارتند از کوری، آنسفالیت (عفونتی که باعث تورم مغز می شود)، اسهال شدید و کم آبی بدن، عفونت گوش یا دستگاه تنفسی شدید. عفونت هایی مانند ذات الریه سرخک شدید در میان کودکان کم‌تغذیه، به‌ویژه آن‌هایی که ویتامین A کافی ندارند، یا سیستم ایمنی آن‌ها به دلیل اچ‌آی‌وی/ایدز یا سایر بیماری‌ها ضعیف شده است، بیشتر است .