کلیات

دیکلوفناک (به انگلیسی: Diclofenac) یکی از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی است که معمولاً جهت کنترل درد استفاده می‌شود.

موارد مصرف

دیکلوفناک به عنوان کاهنده درد، تحریک، تورم و خشکی مفصل در آرتریت، نقرس و سایر بیماری‌های روماتیسمی و نیز برای درمان دیگر موارد درد مثل سردرد، درد عضلانی، درد قاعدگی، درد پس از جراحی، تب و زایمان نیز استفاده می‌شود.

مکانیسم اثر

دیکلوفناک از مهارکننده‌های قوی آنزیم سیکلواکسیژناز است. آنزیم سیکلواکسیژناز باعث تبدیل اسید آراشیدونیک به پروستاگلاندین‌ها می‌شود. حداقل دو ایزوفرم سیکلواکسیژناز وجود دارد: Cox-1 و Cox-2. این دارو با مهار سیکلواکسیژناز تولید پروستاگلاندین‌ها و ترومبوکسان را کاهش می‌دهد و به این روش اثر ضد درد و التهاب خود را نشان می‌دهد.

اشکال دارویی

دیکلوفناک از راه‌های خوراکی، تزریقی، پماد (ژل موضعی) و شیاف استفاده می‌شود.

موارد منع مصرف

• در بیماران حساس به آسپیرین یا دیگر داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی
• در بیماران دچار پورفیری کبدی نباید مصرف شود.
• آلرژی به شیر
• حول و حوش جراحی عروق کرونر
• در بیماران دچار اختلالات کلیوی، کبدی یا قلبی با احتیاط و با حداقل میزان ممکن به‌کار رود، در ضمن وضعیت عملکرد کلیه مرتباً کنترل گردد.
• در بیماران دچار زخم معده فعال از مصرف آن خودداری شود. همچنین بیماران با سابقه زخم بهتر است از مصرف این دارو پرهیز نموده و در صورت بروز صدمات معدی، روده‌ای مصرف آن قطع گردد.
• این دارو در افراد پیر و همچنین افرادی که سابقه حمله آسم و حساسیتی دارند بااحتیاط مصرف شود.
• طی ۲ سال گذشته گزارش‌های متعددی از فلج ناشی از تزریق دیکلوفناک در کودکان زیر ۱۳ سال به مرکز ثبت و بررسی عوارض جانبی داروها ارسال شده‌است.

عوارض جانبی احتمالی

عوارض گوارشی شامل تهوع، اسهال و خون‌ریزی یا زخم معده ممکن است بروز نماید. واکنش‌های آلرژیک به ویژه آنژیوادم، برونکواسپاسم و بثورات جلدی و نیز عوارضی نظیر سرگیجه، سردرد، اختلالات شنوایی مانند وزوز گوش و دفع خون از ادرار ممکن‌است ایجاد گردد.