در مورد آیت الله سید محمود طالقانی در ویکی تابناک بیشتر بخوانید

آیت الله سید محمود طالقانی (ره) در نخستین ساعات سحرگاه نوزدهم شهریور سال 1358 پس از سال ها تلاش خستگی ناپذیر، فعالیت سیاسی و مبارزه با رژیم پهلوی، بر اثر سکته قلبی دار فانی را وداع گفت. پیکر مطهر این آیت الله بزرگوار همان روز در میان اندوه هزاران نفر از مردم تهران تشییع و طی مراسمی باشکوه در بهشت زهرا(س) تهران به خاک سپرده شد. امام خمینی در پیامی این ضایعه را تسلیت گفت: بسم اللَّه الرحمن الرحیم‏ إنا للَّه و إنا إلیه راجعون‏ 19 شهریور 58- 18 شوال 99 فَمِنْهُمْ مَنْ قَضَى‏ نَحْبَهُ وَ مِنْهُم مَنْ یَنتَظِرُ. عمر طولانى این عیب را دارد که هر روز عزیزى را از دست مى‏دهد و به سوگ شخصیتى مى‏نشیند و در غم برادرى فرو مى‏رود. مجاهد عظیم الشأن و برادر بسیار عزیز حضرت حجت الاسلام و المسلمین آقاى طالقانى از بین ما رفت و به ابدیت پیوست و به ملأ اعلى با اجداد گرامش محشور شد. براى آن بزرگوار، سعادت و راحت و براى ما و امت ما، تأسف و تأثر و اندوه. آقاى طالقانى یک عمر در جهاد و روشنگرى و ارشاد گذراند. او یک شخصیتى بود که از حبسى به حبس و از رنجى به رنج دیگر در رفت و آمد بود؛ و هیچ گاه در جهاد بزرگ خود سستى و سردى نداشت. من انتظار نداشتم که بمانم و دوستان عزیز و پر ارج خودم را یکى پس از دیگرى از دست بدهم. او براى اسلام به منزله حضرت ابو ذر بود؛ زبان گویاى او چون شمشیر مالک اشتر بود؛ بُرنده بود و کوبنده. مرگ او زودرس بود و عمر او با برکت. رحمت خداوند بر پدر بزرگوار او، که در رأس پرهیزکاران بود، و بر روان خودش که بازوى تواناى اسلام. من به امت اسلام و ملت ایران و عائله ارجمند و بازماندگان او، این ضایعه بزرگ را تسلیت مى‏دهم. رحمت بر او و بر همه مجاهدان راه حقّ. و السلام على عباد اللَّه الصالحین.روح اللَّه الموسوی الخمینى‏ (صحیفه امام، ج‏9، ص: 486)