کلیات

کاربرد اصلی هیدروکسی زین برای درمان خارش و آلرژی است. همچنین در درمان اضطراب و تنش عصبی، و اختلالات اضطرابی به عنوان آرام بخش پیش از بیهوشی عمومی، کاهش عوارض قطع مصرف مواد مخدر و الکل، کنترل خارش‌های آلرژیک از جمله کهیر مزمن و کنترل تهوع نیز استفاده می‌گردد.

یک بررسی سیستماتیک نشان داد که در مقایسه با سایر عوامل ضد اضطراب (بنزودیازپین‌ها و بوسپیرون)، هیدروکسی زین از نظر کارایی، مقبولیت و تحمل برابر دارد.

مکانیسم  اثرگذاری

بلوک گیرنده‌های هیستامین یک در بافت‌ها. اثر ضد اضطراب این دارو احتمالاً ناشی از اثر آن بر نواحی زیر قشری CNS است. اثر آرام‌بخش و خواب‌آوری و ضدخارش آن نیز احتمالاً به دلیل خاصیت ضد هیستامینی است. اثر ضد استفراغ نیز احتمالاً به اثر ضد موسکارینی آن مربوط می‌شود.

عوارض جانبی

آثار انرژی زیاد، خشکی دهان، یبوست، گیجی، تاری دید، وزوز گوش، فعالیت غیرارادی حرکتی، خواب آلودگی شدید، کاهش فشار خون، حملات تشنج، لرزش و.. و آثار ضدموسکارینی مانند خشکی دهان از عوارض شایع این دارو هستند. عوارض جانبی جدی ممکن است شامل طولانی شدن QT باشد. مشخص نیست که آیا استفاده در دوران بارداری یا شیردهی بی خطر است.

موارد منع مصرف

تجویز هیدروکسی زین در مقادیر زیاد یا تزریق عضلانی در زمان شروع بارداری می‌تواند باعث ناهنجاری‌های جنین شود به‌طور پیش فرض، سازمان غذا و دارو (FDA) دستورالعمل‌های منع مصرف در مورد هیدروکسی زین را هنگام بارداری معرفی کرده‌است. به‌طور مشابه استفاده در افراد در معرض خطر یا نشان دادن علائم قبلی حساسیت نیز منع مصرف دارد. هیدروکسی زین برای تزریق داخل وریدی (IV) منع مصرف دارد، زیرا نشان داده‌است که باعث همولیز می شود.

شیمی

موارد منع مصرف دیگر شامل تجویز هیدروکسی زین در کنار داروهای ضد افسردگی و سایر ترکیباتی است که بر سیستم عصبی مرکزی تأثیر می‌گذارد. در صورت نیاز شدید فقط باید با دوز کم تجویز شود. در صورت تجویز در دوزهای کم با سایر موارد، مانند موارد ذکر شده، بیماران باید از استفاده از ماشین آلات خطرناک، وسایل نقلیه موتوری یا هر عمل دیگری که به هوشیاری کامل نیاز دارد، مطابق با قانون ایمنی خودداری کنند. این ماده جز آنتی‌هیستامین‌های دی‌فنیل‌متیل‌پیپرازین است.