کلیات
به مجموعه واکنشهای سیستم ایمنی بدن نسبت به گرده گل و یا دیگر مواد موجود در محیط، حساسیت فصلی (Seasonal Allergy) یا آلرژی فصلی میگویند. از آنجایی که این حساسیتها در یک فصل یا زمان خاصی از سال برای افراد رخ میدهد، به آن آلرژی فصلی گفته میشود.
علائم آلرژی فصل بهار
در ادامه با برخی علائم شایع و همچنین کمتر شناخته شده آلرژی های بهاری بیشتر آشنا می شویم.
گوش درد بیشتر به واسطه عفونت های گوش شکل می گیرد، اما آلرژی های فصلی نیز ممکن است دلیل بروز این شرایط باشند. زمانی که بدن گرده یا آلرژن های دیگر را به عنوان یک ماده مضر تشخیص داده و به آن واکنش نشان می دهد، سیستم ایمنی مواد شیمیایی به نام هیستامین ها را ترشح می کند که ممکن است موجب التهاب غشاهای مخاطی در حفره های بینی و گوش ها شود. التهاب ممکن است از تخلیه مایع یا مخاط جلوگیری کرده و این احتقان ممکن است موجب گوش درد شود.
همان آلرژن هایی که موجب آبریزش چشم در برخی افراد می شوند، ممکن است موجب حملات آسم در دیگران شوند. بدن ممکن است موادی بی ضرر مانند گرده گیاهان را به عنوان باکتری هایی مضر در نظر گرفته و برای محافظت از خود هیستامین ها را ترشح کند که به بروز علائم آلرژی منجر می شود. در برخی افراد، هیستامین ها بر ریه ها و مسیرهای هوایی تاثیرگذار بوده و به بروز علائم آسم منجر می شود.
عفونت ها از علائم شایع آلرژی ها نیستند اما از موارد احتمالی، به ویژه در افراد دارای نقائص سیستم ایمنی، محسوب می شوند. آلرژی ها می توانند به بروز احتقان منجر شوند که این می تواند به انباشت مایع در سینوس ها منجر شده و خطر عفونت در گوش ها و سینوس ها را افزایش دهد.
حلقه های تیره زیر چشم ها معمولا به واسطه خستگی شدید یا کمبود خواب مزمن شکل می گیرند. آنها ممکن است نشانه ای از آلرژی ها نیز باشند. این شرایط به نام شینرهای آلرژیک شناخته می شود. آلرژن ها موجب التهاب می شوند که به رگ های خونی ریز زیر چشم ها گسترش می یابد. احتقان رگ های خونی کوچک زیر پوست نازک چشم ها موجب شکل گیری رنگ تیره اطراف چشم ها می شود.
آلرژن هایی که دیواره داخلی بینی را تحریک می کنند ممکن است به آنوسمی یا از دست دادن کامل حس بویایی منجر شود. البته این از علائم شایع آلرژی ها نیست. از دیگر دلایل آنوسمی می توان به سرماخوردگی، عفونت های سینوس و کیفیت پایین هوا اشاره کرد.
پس از استنشاق گرده گیاهان یا ذرات دیگر که به آنها آلرژی دارید، سینوس ها در تلاش برای از بین بردن آلرژن ها متورم می شوند. التهاب سینوس ها در زمان ابتلا به آلرژی ممکن است به مسدود شدن حفره های سینوس منجر شود.
رینیت یکی از شایعترین علائم آلرژی ها است که به التهاب بافت مخاطی درون بینی گفته می شود. این شرایط موجب بروز تورم و احتقان درون بینی می شود. غشاهای مخاطی متورم ناشی از واکنش به آلرژن هایی مانند گرده گیاهان اغلب دلیل اصلی بالا کشیدن آب بینی هستند.
بینی همانند یک فیلتر برای بدن عمل می کند و عطسه واکنشی است که بدن از آن برای رفع گرفتگی های جزئی در سوراخ های بینی استفاده می کند. زمانی که ذرات کوچک مانند گرده، گرد و غبار یا هر چیز دیگری که به آن آلرژی دارید موجب تحریک دیواره داخلی بینی می شود، احساسی ناخوشایند در فرد شکل گرفته و عطسه رخ می دهد.
سرفه روش دیگری است که بدن برای دفع ذرات بیگانه، محرک ها و آلرژن ها از گلو و ریه ها استفاده می کند. سرفه کردن به دفع موادی که متعلق به ریه ها نیستند، کمک می کند. استنشاق گرده گیاهان یا هر چیز دیگری که به آن آلرژی دارید موجب واکنش بیش از حد ریه ها و بروز سرفه برای دفع آن می شود.
بدن برای مرطوب نگه داشتن چشم ها و همچنین دفع ذرات بیگانه اشک تولید می کند. با این وجود، گاهی اوقات، میزان تولید اشک بیش از حد است که به آبریزش چشم ها منجر می شود. ترشح بیش از حد اشک ممکن است به واسطه یک عامل محرک یا التهاب در سطح چشم که امکان دارد از آلرژی ها ناشی شود، شکل بگیرد.
خارش چشم ها اغلب به واسطه یک آلرژی شکل می گیرد. یک ماده محرک، مانند یک آلرژن، می تواند موجب ترشح هیستامین در بافت های اطراف چشم ها شود. این شرایط می تواند به خارش، قرمزی و تورم چشم ها منجر شود. قطره های چشم معمولا گزینه ای است که برای درمان التهاب چشم ناشی از یک آلرژی استفاده می شود.
هوایی که از بینی عبور می کند پیش از ورود به ریه ها توسط بینی گرم و مرطوب می شود. همچنین، بینی ذرات ریز بیگانه را به دام می اندازد و از ورود آنها به ریه ها جلوگیری می کند. آلرژی به موادی مانند پوست حیوانات، گرده گیاهان و گرد و غبار می تواند موجب التهاب تحریک کننده در بینی و خارش آن شود.
زمانی که بینی در تماس با آلرژن ها قرار می گیرد، بدن مواد شیمیایی به نام هیستامین ها و لکوترین ها را ترشح می کند. در این شرایط، رگ های خونی متورم موجب احتقان بینی شده و تولید مخاط افزایش می یابد که به احساس پری و گرفتگی بینی منجر می شود.
زمانی که بدن در تماس با آلرژن هایی مانند گرده گیاهان قرار می گیرد، هیستامین ها را ترشح می کند که می تواند به احتقان بینی منجر شود. احتقان ممکن است فرد را به تنفس از راه دهان وادار کند که این شرایط می تواند خشکی گلو را به همراه داشته باشد. همچنین ترشحات پشت حلق می تواند گلو را تحریک و ملتهب کند که این شرایط می تواند به احساس درد و خراشیدگی در گلو منجر شود.
ترشح بینی مخاطی است که معمولا در نتیجه آلرژی ها یا سرماخوردگی شکل می گیرد. نقش مخاط به دام انداختن میکروب ها، آلرژن ها و ذرات دیگر پیش از ورود آنها به ریه ها است. آلرژن ها محرک هایی هستند که بدن ممکن است آنها را با باکتری هایی مضر اشتباه گرفته و برای دفع آنها پیش از ورود به ریه ها از طریق آبریزش و تولید ترشحات بینی وارد عمل شود.
آلرژی ها گاهی اوقات موجب التهاب در بافت پوشش داخلی سینوس ها می شوند. التهاب ممکن است موجب ترشح مایع و بروز انسداد شود. این شرایط نیز ممکن است افزایش فشار در حفره های سینوس را به همراه داشته و به بروز سردرد منجر شود. افرادی که تحت تاثیر این شرایط قرار می گیرند ممکن است فشار اطراف چشم ها، گونه ها و پیشانی را نیز تجربه کنند. سردردهای سینوسی ناشی از آلرژی ها چندان شایع نیستند.