کلیات
رضا دارابی آتش نشان فداکار رئیس ایستگاه ۱۲۰ آتش نشانی تهران بوده که هنگام اطفاء حریق ساختمان ۱۵۳ خیابان بهار در اسفند ماه 1401 به شهادت رسید. ایشان برادر همسر محمود کریمی مداح معروف است که سالها در شغل آتش نشانی فعالیت می کرد.
رضا دارابی متولد دهه پنجاه در تهران بود که بیش از 22 سال سابقه حضور در آتش نشانی را دارد و به عنوان رئیس ایستگاه ۱۲۰ آتش نشانی تهران فعالیت می کرد.
ماجرای شهادت
رضا دارابی در هنگام انجام ماموریت به چاهک آسانسور سقوط کرده و جانش را از دست داد.
داوود کریمی فرزند محمود کریمی با به اشتراک گذاشتن استوری شهادت دایی خود را تایید کرد و نوشت یک بار به او گفتم تو حالا که ریاست ایستگاه را بر عهده داری اصلا نیازی نیست که به داخل آتش بروی و خندید و گفت من نروم اما بچه های مردم بروند آن هم مثل من عزیز خانواده هایشان هستند و من هم همچون آنها با تمام وجود و توانم به دل آتش خواهم رفت.
فرزند محمود کریمی هم چنین نوشت در هر شرایط و وضعیتی دایی ام نفر اول میدان بود و در آتش سوزی پلاسکو با اینکه شیفت اش نبود اما به مدت چهار روز به خانه نیامد و در کنار همکارانش مشغول به کار بود و بعد از پلاسکو یک روزه به مدت ۱۰ سال شکسته شد. یادم نمیرود بعد از پلاسکو، یک روزه ۱۰ سال پیر شد. یادم نمیرود روز پلاسکو به او زنگ زدم و برداشت و گفت زندهام و قطع کرد. افتخار همه ما هستی. تو فهمیدی همه چیز جای دیگر است.
جزئیات حادثه آتش سوزی
حادثه آتشسوزی در ساختمان شماره ۱۵۳ خیابان بهار که ساختمانی ۱۰ طبقه بود، ساعت ۱۰:۲۲ روز شنبه اتفاق افتاد. لحظاتی بعد از حادثه آتشنشانان شش ایستگاه در محل حاضر شدند. بررسیها نشان داد آتشسوزی از طبقات زیرین ساختمان شروع شده و در حال سرایت به طبقات دیگر است.
جلال ملکی، سخنگوی آتشنشانی گفت که وقوع آتش در طبقات زیرین، مهار آن را با دشواری مواجه کردهبود، با این حال آتشنشانان به تیمهای جداگانه تقسیمشدند و شروع به مهار آتش کردند. شاهدان به تیمهای امداد گفتهبودند که در طبقات زیرین مقدار زیادی باطری و صندلی انبار شدهاست. از سوی دیگر مشخص شد که عدهای در طبقات بالای ساختمان میان دود گرفتار شدهاند که امدادگران خود را به آنها رساندند و موفق شدند افراد گرفتار را به محل امن منتقل کنند.
شدت دود، اما در طبقات زیرین زیاد بود، به طوری که امکان ورود با تجهیزات ویژه هم به سختی انجام میشد، با این حال تیمهای امداد در گروههای جداگانه به دل آتش و دود زدند تا از سرایت آتش به طبقات دیگر جلوگیری کنند.