کلیات

شاید چندان دور از انتظار نباشد که در آینده‌ای نزدیک، برای خرید گوشت در سوپرمارکت‌ها، با دو گزینه‌ی خرید گوشت طبیعی و گوشت آزمایشگاهی مواجه شویم. دو نوع گوشتی که از نظر مزه و محتوا کاملاً مشابه یکدیگر‌اند اما در تولید دومی هیچ حیوانی مورد آزار قرار نگرفته و کشته نشده است. اما گوشت آزمایشگاهی یا مصنوعی چیست؟

گوشت مصنوعی نوعی گوشت آزمایشگاهی است که هنوز در مرحله‌ی عرضه گسترده قرار نگرفته است چراکه هزینه‌ی تولید آن به شکل سرسام‌آوری بالا است، اما به لحاظ طعم و مزه، تفاوتی با گوشت معمولی ندارد و احتمالا به جز در ظاهر، در باقی ویژگی‌ها کاملا شبیه به گوشت معمولی‌ای است که استفاده می‌کنیم. در حالت ایدئال هدف از تولید انواع گوشت مصنوعی ایجاد محصولی عاری از فلزات سمی‌ای مانند جیوه و پلاستیک، هرگونه تخریب محیط‌ زیست و هرگونه ظلم به حیوانات، است.

فرآیند تولید گوشت مصنوعی یا آزمایشگاهی به چه شکل است؟

برای کشت گوشت در آزمایشگاه ابتدا مقداری از سلول‌های گاو را بدون صدمه به حیوان، از بافت آن جدا و شروع به رشد سلول‌ها خارج از بدن دام می‌کنند. سپس سلول‌های مذکور، در محیط کشتی مناسب، که حاوی مواد مغذی و فاکتورهای دیگر برای رشد سلولی است، قرار می‌گیرند. درواقع طی این فرآیند، با ایجاد گرما و اکسیژن کافی برای سلول‌ها و در کنار آن تغذیه‌ی آن‌ها با شکر، نمک و پروتئین می‌توان به سلول‌ها این ایده را القا کرد که همچنان در داخل بدن حیوان هستند؛ در چنین حالتی سلو‌ل‌ها به شکل طبیعی شروع به تکثیر می‌کنند و با رشد آن‌ها این توده‌ی سلولی بیشتر و بیشتر شبیه به غذا می‌شوند.

چالش‌های تولید گوشت مصنوعی چیست؟

یکی از چالش‌های بزرگ در بازآفرینی گوشتی که مصرف می‌کنید، تولید گوشت مصنوعی با همان بافت، عضله و چربی‌هایی است که در حالت عادی می‌بینید. جالب است بدانید که هیچ‌کس در هیچ‌جایی از جهان تا به حال نتوانسته است دست به ساخت گوشت مصنوعی استیکی برسد، چراکه همواره انواع مختلفی از ماهیچه‌ و بافت همبسته‌ی سلولی در کنار لیپید‌ها و چربی‌ها وجود دارد که همه‌ی این‌ها در ساخت بافتی که طعم و عطر استیکی که روی کباب‌پز یا ماهیتابه قرار می‌دهیم موثر است. بنابراین ساخت بافت‌های بسیار پیچیده‌تر همچون استیک ریب‌آی یا در موارد دیگری همچون فیله‌ی ماهی ازجمله چالش‌برانگیزترین کارها در این حوزه است.