کلیات
جولیا بُطرس متولد ۱ آوریل ۱۹۶۸، که در ایران ژولیا پِطرس نامیده می‌شود، یک خوانندهٔ مسیحی اهل لبنان است. جولیا فعالیت هنری خود را از ۱۲ سالگی و با اجرای «ترانه برای مادرم» شروع کرد. او با ترانهٔ از وطن با نام «غابت شمس الحق» به شهرت رسید. او خواهر آهنگساز مشهور لبنانی « زیاد بطرس» است. از او در کشورهای تونس، اردن، سوریه، قطر و امارات تقدیر شده و جوایز رسمی بسیاری، از جمله نشان «سدر» لبنان را دریافت کرده‌است.
زندگی
جولیا بطرس در ۱ آوریل ۱۹۶۸ در بیروت زاده شد.پدرش لبنانی و اهل شهر صور در جنوب این کشور بود و از اعضای حزب سوسیال ناسیونالیست سوری به شمارمی‌رفت. مادرش اهل کشور فلسطین بود که طی بیرون راندن فلسطینی‌ها تویط اسرائیلیان در سال ۱۹۴۸، به لبنان رفته بود. خانواده او از مسیحیان ارتدوکسی بودند که اصالتاً به جنوب لبنان تعلق داشتند. او فرزند دوم خانواده است و یک برادر بزرگ‌تر و یک خواهر کوچک‌تر دارد. برادرش، زیاد بطرس نام دارد که به حرفهٔ آهنگسازی مشغول است و خواهرش صوفی بطرس نیز، کارگردان است. جولیا در کودکی به مدرسهٔ مذهبیِ مسیحی راهبات‌الوردیه رفت و استعدادش در خوانندگی، همان‌جا نمایان شد. او به گروه موسیقی مدرسه پیوست و زیر نظر معلم موسیقی گروه، فؤاد فاضل، فضا را برای خوانندگی پیدا کرد و تبدیل به تک‌خوان گروه شد.
او تحصیلات دانشگاهی‌اش را در رشتهٔ زبان فرانسوی به انجام رساند.جولیا بطرس در سال ۱۹۹۶ با الیاس بوصعب ازدواج کرد. بوصعب زاده شهر ضهور الشویر در شرق بیروت بود و در آن زمان معاونت اجرایی دانشگاه آمریکایی دبی را بر عهده داشت. او سابقهٔ شهرداری ظهور الشویر را در کارنامه داشت و بعدها به مقام وزارت آموزش و سپس وزارت دفاع ملی لبنان رسید. آنها از این ازدواج صاحب دو پسر شدند که به ترتیب، سامر و طارق نام دارند. او در مصاحبه‌ای تأکید کرده‌است که فرزندانش را با دیدگاه‌های سیاسی آشنا می‌کند و نمی‌خواهد آنها در این زمینه خنثی و بی‌موضع باشند.
فعالیت حرفه‌ای
جولیا تحت تأثیر صدای خوانندگانی چون فیروز، مارسل خلیفه و زیاد رحبانی قرار داشت. امری که باعث الگوگیری او، به خصوص از فیروز شد. جولیا بطرس نخستین فعالیت‌های حرفه‌ای را در سن دوازده‌سالگی آغاز کرد. او در آن مقطع توسط فؤاد فاضل به الیاس رحبانی معرفی شد و نخستین ترانه‌اش را که «برای مادرم» نام داشت، به زبان فرانسوی اجرا کرد. او دو سال بعد، در سال ۱۹۸۲ و در حالی که چهارده سال داشت، توانست نخستین آلبوم موسیقی‌اش را به زبان فرانسوی و با نام این است زندگی منتشر کند. ترانه‌سرایی و آهنگسازی قطعات این آلبوم بر عهدهٔ الیاس رحبانی بود. انتشار نخستین آلبوم بطرس همزمان شد با جنگ اول اسرائیل و لبنان در سال ۱۹۸۲. او تحت تأثیر این واقعه قرار گرفت و نخستین نمود آن، تغییر زبان ترانه‌هایش از فرانسوی به عربی و لهجهٔ لبنانی بود. او در سال ۱۹۸۵ ترانهٔ غابت الشمس الحق (خورشید حقانیت غروب کرد) را به عنوان نخستین ترانه‌اش به عربی، با آهنگسازی برادرش، زیاد بطرس، ساخت. خوانندگی به زبان عربی و مضمون میهن‌پرستانهٔ کارهای جولیا بطرس، باعث شهرت او در جهان عرب شد و او را به عنوان خواننده‌ای که دارای پیام و هدفی خاص است، به مخاطبانش معرفی کرد.جولیا دومین آلبومش را با نام مسافر کجاست در سال ۱۹۸۷ منتشر کرد. بطرس در دههٔ بعد، چهار آلبوم منتشر کرد که به ترتیب عبارت‌اند از: داستان سرزنش در ۱۹۹۱، قصه‌ها در ۱۹۹۴، تصمیم در ۱۹۹۶ و چیزی غریب در ۱۹۹۸. در سال ۲۰۰۰ و پس از آزادسازی جنوب لبنان جولیا کنسرتی در آن منطقه برگزار کرد.
او در هزارهٔ جدید و طی سال‌های ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۶ هشت آلبوم منتشر کرد که بیشتر آنها محبوبیت زیادی کسب کردند. یکی از محبوب‌ترین این آلبوم‌ها، آلبوم احبائی «عزیزان من» بود که در سال ۲۰۰۶ و پس از جنگ ۳۳ روزه منتشر شد.شعر آهنگ «عزیزان من» از این آلبوم، برگرفته از متن یکی از نامه‌های سید حسن نصرالله، دبیرکل حزب‌الله لبنان، به رزمندگان حزب‌الله است. به گفتهٔ بطرس در مصاحبه با الجزیره، او از شنیدن آن پیام متأثر شد و آن را ضبط کرد. او پس از کسب اجازه از حزب‌الله، ایده‌اش برای ساخت ترانه‌ای از متن پیام را با غسان مطر، شاعر لبنانی و رئیس وقت اتحادیهٔ نویسندگان لبنان، در میان گذاشت و با استقبال مطر روبرو شد. این ترانه با در نهایت با آهنگسازی زیاد بطرس، برادر جولیا، ساخته شد. انتشار این آهنگ، جولیا را در صدر خوانندگان پاپ معاصر عرب قرار داد. یک ماه بعد، نماهنگ «عزیزان من» نیز در ویرانه‌های شهر بنت جبیل که یکی از مناطق درگیر در جنگ ۳۳ روزه بود، به کارگردانی صوفی بطرس، خواهر جولیا، فیلم‌برداری و منتشر شد.او سپس پروژه‌ای را با همین نام آغاز کرد که طی آن، چندین کنسرت را در کشورهای لبنان، سوریه، قطر و امارات متحدهٔ عربی به روی صحنه برد و ترانه‌های میهنی‌اش را اجرا کرد. بطرس درآمد حاصل از این اجراها که بالغ بر سه میلیون دلار بود را به خانواده‌های قربانیان جنگ اهدا کرد.او همچنین در سال ۲۰۱۴ آهنگ الحق سلاحی (حق سلاح من است) را در حمایت از مردم فلسطین و غزه در جنگ با اسرائیل منتشر کرد. ترانهٔ این قطعه را نبیل ابوعبدو سرود، آهنگسازی آن بر عهدهٔ زیاد بطرس بود و میشل فاضل آن را تنظیم کرد.آخرین آلبوم بطرس «من کی هستم» نام دارد که در سال ۲۰۱۶ منتشر شده‌است. او در سال ۲۰۱۸ دو کنسرت برگزار کرد که اولی در شهر صور لبنان بود و با استقبال بیش از چهارده هزار نفر مواجه شد. دومین کنسرت او در ۲۰۱۸ نیز در شهر امان کشور اردن برگزار شد. هرچند غالب کارهای جولیا بطرس رنگ و بوی میهن‌پرستانه و حماسی دارد، اما این امر باعث غفلت او از ترانه‌های عاشقانه نشد. مشهورترین آلبوم عاشقانهٔ او، «نه به رؤیاهایت» نام دارد که در سال ۲۰۰۱ منتشر شد و توانست موفقیت هنری و مالی برای او به ارمغان بیاورد.همچنین در کارنامهٔ هنری او آهنگ‌هایی در مخالفت با برخی سران کشورهای عربی به چشم می‌خورد. جولیا بطرس چند بار در طول دوران فعالیتش مورد تقدیر قرار گرفته‌است. در سال ۲۰۰۰ رئیس‌جمهور وقت لبنان، امیل لحود، به دلیل نقش فعال بطرس در پشتیبانی از مقاومت، نشان ملی سدر را به او اهدا کرد. او همچنین از سوی کشورهای تونس، اردن، سوریه، قطر و امارات متحدهٔ عربی مورد تقدیر قرار گرفته‌است.
مضامین و دیدگاه‌ها
جولیا بطرس در میان خوانندگان، به موفقیت های زیادی دست یافته‌است. به گزارش الجزیره، میانگین فروش آلبوم‌های او بین ۱۵۰ هزار تا ۲۵۰ هزار نسخه بوده‌است. این تعداد رقم بالایی است. بیشتر طرفداران و مخالفان او بر این عقیده هم‌نظرند که جولیا علاوه بر تعهد هنری و اخلاقی در آثارش، از صدای زیبایی نیز برخوردار است. به گونه‌ای که صدایش در بسیاری از اعتراضات و تظاهرات حزب‌های مختلف سیاسی و گروه‌های مدنی، به عنوان صدای اعتراضات نقش‌آفرین بوده‌است. بطرس در آثارش به مضمون‌های سیاسی می‌پردازد و هنرمندان نوظهوری را که بیش از هرچیز فقط به ظاهرشان اهمیت می دهند را بی‌بندوبار می‌داند و معتقد است که ابتذال بیش از هر چیز در آثار هنری آنها نمود پیدا کرده‌است.
آلبوم‌شناسی
آلبوم‌های استودیویی
این است زندگی (۱۹۸۲)
خورشید حق غروب کرد (۱۹۸۵)
مسافر کجاست (۱۹۸۷)
داستان سرزنش (۱۹۹۱)
قصه‌ها (۱۹۹۴)
تصمیم (۱۹۹۶)
چیزی غریب (۱۹۹۸)
صادقانه (۲۰۰۱)
نه به رؤیاهایت (۲۰۰۴)
ما به تو عادت کرده‌ایم (۲۰۰۶)
ظاهراً (۲۰۱۱)
روزی (۲۰۱۲)
تولد (۲۰۱۲)
داستان وطن (۲۰۱۴)
من کی هستم (۲۰۱۶)
کنسرت‌ها
کنسرت صور (۱۹۸۹)
کنسرت کازینو لبنان (۲۰۱۰)
کنسرت جونیه (۲۰۱۳)
کنسرت صور (۲۰۱۸)
کنسرت امان (۲۰۱۸)
تک‌آهنگ‌ها
«عزیزان من» (۲۰۰۶)
«حق سلاح من است» (۲۰۱۴)